dagelijkse mail

Hoeveel tragedies kan je aan in je leven? (hoe de melancholie hem de grootste Amerikaan ooit maakte)

Schrijver en dichter Charles Bukowski schreef ooit: It’s not the large things that send a man to the madhouse. No, it’s the continuing series of small tragedies . . .  A shoelace that snaps, with no time left. Hoeveel tragedies kan je aan in je leven? Ik denk niet dat het

dagelijkse mail

II Mijn worsteling – Ondanks dat ik vaak onzichtbaar ben, voel ik me altijd bekeken

Het is echt een vreemd gevoel. En het klinkt ook een beetje raar… Maar zelfs als ik op de wc zit, heb ik het idee dat iemand naar me kijkt.

bekentenissen uit het ondergrondse

#036 Te dronken om te neuken

Ik wil wel. Met jou. Op zich. Als je niet in te fel licht gaat staan. Dan probeer ik minder te boeren en mijn opkomend maagzuur te blijven wegslikken. Als je het niet erg vindt, neem ik er nog even één voor we gaan. Je vindt het niet oké? Nou.

bekentenissen uit het ondergrondse

#035 Een eenzijdige vriendschap is nog steeds een vriendschap

Je doet geen moeite. Je praat en je praat en je praat maar. Je doet geen moeite. Om eens te horen wat ik zeg, vind of wil. Jij bent weer eens teleurgesteld in mij. Jij vindt weer eens dat ik me als een idioot gedraag. Het is altijd wat jij

dagelijkse mail

Tijdelijk niet kiezen is ook kiezen

We lezen en schrijven geen poëzie omdat het leuk is. We lezen en schrijven poëzie omdat we mensen zijn. En mensen voelen passies in zich branden. Je kan medicijnen studeren. Of rechten. Of civiele techniek. Of economie. Absoluut mooie beroepen die de mensheid in zekere zin nodig heeft. Maar waar

bekentenissen uit het ondergrondse

#034 Dit kan ik beter niet doen, maar ik doe het toch want zo ben ik

Als je binnen anderhalve meter van iemand staat wordt de ander automatisch menselijker. Dus wellicht zie ik mezelf ook wat menselijker als ik binnen anderhalve meter voor de spiegel ga staan. Dan voelt mijn spiegelbeeld niet zo aan als een vreemde. Als iemand waar je niet voor hoeft te schamen.

dagelijkse mail

Negatief zijn is veel makkelijker

Ik vertrouw optimisten dus niet. Het kan niet zo zijn dat zij niet negatief denken in hun hoofd. Het moet wel camouflage zijn wat ze aan anderen laten zien.

bekentenissen uit het ondergrondse

#033 Een vies meisje zijn in bed

Zijn adem was niet al te best door al die peuken, de wodka en de te snel naar binnen gewerkte spareribs. Toch likte ik terug toen zijn tong... Z'n geval stonk toen ik de huid wat naar achteren trok. Toch stak ik 'm in m'n.

bekentenissen uit het ondergrondse

#032 Ik heb het idee dat ik niet genoeg ben

Welke leegte heb ik precies opgevuld toen ik kwam? Het was niet mijn wens om te komen. Maar toch ben ik er. Omdat twee andere mensen een levend wezen wilden hebben. Iets om voor te zorgen wat van hen is. Iets om de leegte in hun bestaan mee op te

dagelijkse mail

I Mijn worsteling – Ik heb bijna nooit zin in feestjes. Maar als ik er ben, wil ik niet meer weg.

Het lijkt wel alsof ik het mezelf niet kan toelaten om voorpret te hebben. Bijvoorbeeld als er een feestje in het verschiet ligt. Als een jinx. Dat de goden van plezier zich tegen me gaan keren. Dat ze me de meest social awkward avond gaan voorschotelen waaraan ontsnappen onmogelijk is.

bekentenissen uit het ondergrondse

#031 Jij wilde alleen zoenen. Ik wilde meer.

Ik dacht dat ik je was vergeten en opeens was je daar weer. Onder de douche, in mijn gedachten. Die ene middag die zo lang leek te duren maar tegelijk zo kort. Jij was nog met hem. Ik met niemand. Jij was verliefd op mij. Ik op niemand. Je wilde

bekentenissen uit het ondergrondse

#030 We zijn slechts vrienden

Ik zou niet weten wat je nog aan mijn leven zou kunnen toevoegen. Al denk ik ’s avonds laat nog regelmatig terug aan wat we tussen de lakens deden. Soms bekruipt me het gevoel om je te appen. Om te vragen: koffietje doen? Het doet me meer pijn dan ik

bekentenissen uit het ondergrondse

#029 Ik vond je lief. Nu ik seks heb gehad. Wegwezen. Opgetyft.

Leuk om je ’s ochtends weer te zien in mijn bed. Met je graftakkenlucht uit je bek. Ik ben overprikkeld en voel me vies. Ik heb je niets meer te vertellen en ben misselijk. Wil je nog wat eten eigenlijk? Ik heb nog wel een beschuitje liggen, ergens. Een schone

dagelijkse mail

Hoe kan je een ander veroordelen als je zelf geen haar beter bent?

Zelfs de mensen die zich het duidelijkst uitspreken dat ze niet aan roddelen doen, bespreken anderen. Ik heb het gezien op kantoor. Ze noemen het dan geen roddelen maar strategisch analyseren. Denken in coalities en tegenstanders. Swop-analyses maken.

bekentenissen uit het ondergrondse

#028 Liefde kan zoveel meer zijn dan dat lichamelijke.

Ik heb liever de lampen uit. Zodat je niet naar mij hoeft te kijken. Ik hoef je woorden niet te horen hoe mooi of opwindend je me vindt. Het heeft eerder het tegenovergestelde effect. Het laat me twijfelen of dat wat je zegt wel echt waar is. Die gedachte is

dagelijkse mail

De architect van je eigen leven

Natuurlijk loopt ons leven nooit zoals we van tevoren hadden bedacht. Bijna niemand wordt daadwerkelijk waar die voor is opgeleid.

bekentenissen uit het ondergrondse

#027 Waar maak je je eigenlijk zo druk om?

Het lijkt soms net alsof ik op het Museumplein sta met links van mij de woedende massa en rechts van mij de beheerste orde met knuppels in de hand en blaffende honden naast de voeten. En als de bestorming begint, loop ik er tussendoor als een geest. Zo ervaar ik

dagelijkse mail

Dat gebied tussen liefde en haat in

Freud zei dat we haat voelen tegen degene die de macht heeft over onze gevoelens. Dat waar we geen controle over hebben, de ander, waar we zoveel van houden en ons het meest kwetsbaarst maakt. Juist als die persoon zich tegen ons keert of ons negeert.

bekentenissen uit het ondergrondse

#026 Daar op jouw achterbank dacht ik eindelijk gelukkig te zijn. Daar op jouw achterbank werd mijn leven een nachtmerrie

Op de achterbank van je Volkswagen polo leek het meer op gymnastiek dan liefde. Leek het meer op een eenrichtingsweg naar mijn k*t in plaats van naar mijn hart. Na afloop zat ik in een roes. Al die nachten vóór dit moment, lag ik wakker met jou in mijn

dagelijkse mail

Je wilt niet de ware vinden, maar bevestigd worden

Je wilt niet de ware vinden. Je wilt bevestigd worden in je eigen begeerte. En je raakt daardoor afgeleid do

bekentenissen uit het ondergrondse

#025 Ik breek graag jouw hart, zodat je me gaat haten zoals ik mezelf haat

Ik denk niet dat ik een heel aardig persoon ben. Ik denk ook niet dat ik complimenten of liefde verdien. Of sowieso aandacht hoor te krijgen van anderen. Dus als ik het krijg neem ik het niet serieus. Ik speel met harten. Ik speel met gevoelens. Omdat ik niet wil

dagelijkse mail

De enige reden dat je je zo voelt, is omdat je iets wilt

oor (zelf)kennis komen we erachter wat die wil is. Het is niet: ik wil wat ik ken. Zeg maar dat je een advertentie van de nieuwste iPhone ziet en denkt: ik wil dat! Maar het is: ik leer kennen wat ik wil.

bekentenissen uit het ondergrondse

#024 Ik ben mijn eigen rechter en ik veroordeel mezelf tot een lang en ongelukkig leven

Ik ben mijn eigen psycholoog: ik doe alles voor de aandacht, ook al reageert niemand op al mijn hartenkreten. Ik ben mijn eigen dokter: alles gaat oké met me! Kern gezond hoor. Laat dit een voorbeeld zijn voor de rest van de wereld. Ik laat me niet helpen. Ik laat

dagelijkse mail

Het maximale uit je leven halen en nog steeds verveeld zijn

Elk ongelukkig gevoel is op te lossen. Alleen het medicijn wat we daarvoor nemen is slechts een placebo en dat maakt ons allen zo verward. Want het lost niets echt volledig op.

bekentenissen uit het ondergrondse

#023 Ik vraag me af of jij voelt wat ik voel.

Je praat alleen maar met me als je je verveelt. Daartussendoor besta ik wel in je hoofd, zeg je, maar waar ben je dan in mijn leven? Ik denk niet dat ik dit kan. Jou delen. Ook al vind je partner het 'helemaal prima'. Zolang jij maar gelukkig