Zijn adem was niet al te best door al die peuken, de wodka en de te snel naar binnen gewerkte spareribs. Toch likte ik terug toen zijn tong...

Z'n geval stonk toen ik de huid wat naar achteren trok. Toch stak ik 'm in m'n...

Zijn te lange floswaardige okselharen roken naar opgedroogd zweet dat opnieuw vochtig was geworden door de warmte en daarna weer was opgedroogd. Toch legde ik mijn hoofd maar op zijn borstkas met mijn neus richting zijn...

Ik weet niet zo goed wat hij aan het doen was met zijn vingers daaronder, maar ik voelde er weinig van, dus dat was op zich wel oké?

Toen hij op me kroop dacht ik alleen maar: straks een washand gebruiken, straks een washand gebruiken, straks een washand gebruiken.

Hij zei dingen in mijn oor als 'strak hoor' en 'een vies meisje ben je wel'.

Daarna viel hij met twee keer mijn lichaamsgewicht op me in slaap en hoewel ik nauwelijks lucht kreeg en daardoor geen oog dicht kon doen, had ik eindelijk iemand gevonden die me langer vasthield dan alle veroveringen van afgelopen zes maanden bij elkaar opgeteld.

Dus dat was wel fijn.

Dit zijn mijn bekentenissen. Je leest meer woorden van mij op papier. Ga naar http://store.psychokiller.eu