ze gingen samen het toilethokje in 12. Je eigen seksleven opofferen voor de groep (hoofdstuk 7) ‘Jordy toch. Al zittend op een bankje voor je uitstaren, afvragend waarom niemand je ziet staan. Oh, Jordy. Wanneer leer je nou eens dat je zelf in beweging moet komen? Neem zelf eens een keertje het initiatief.’
dagelijkse mail Je weet helemaal niet wat je echt wil In het verlangen zelf zit namelijk het echte geluk. De frustratie, de dromen, het uitvoeren, erover klagen, erover nadenken. Het is dat paard dat maar blijft lopen naar de wortel die voor zijn neus wordt gehouden met een stok en touwtje.
bekentenissen uit het ondergrondse #016 Oh, ik heb slechts een obsessie voor je Je hoeft niet veel bij me te doen om een obsessie op te wekken in mijn hoofd. Een knipoog is voldoende en ik verzin dingen over jou die je eigenlijk niet wilt weten. Ik kan gerust twee uur lang naar al je IG-foto's kijken. Als jij reageert op
dagelijkse mail Probeer jezelf niet te begrijpen Weet je wat het is met hooggevoeligheid? Ik voel dus de hele dag door andermans energieën. Ik bedoel het niet spiritueel. Het is een metafoor. Het zijn gewoon mijn spiegelneuronen in mijn hoofd die actiever zijn afgesteld dan die van de gemiddelde mens.
bekentenissen uit het ondergrondse #015 Mezelf verdoven is niet het antwoord. Maar het helpt waarschijnlijk wel. Ik denk niet dat mezelf nu verdoven het juiste antwoord is op waar ik in mijn leven sta. Maar het helpt waarschijnlijk wel. Maar ja, daar moet je zoiets als geld voor hebben. Wat ik dus niet heb. En zoiets als een plek dat ik 'thuis' kan noemen.
bekentenissen uit het ondergrondse #014 Je verdient mijn aandacht niet eens Je was er wel maar je zag me niet. Hoe erg ik mijn best ook deed: lief zijn, opstandig doen of je zogenaamd niet zien. Het leek je niets te doen. Tot je zei: 'en nu is het genoeg!'. Je spande je arm naar achteren, zoals een tennisser
ze gingen samen het toilethokje in 11. Als je dronken over komt (hoofdstuk 7) Ik wist niet wat ik had en waar ik was. Ik was ver weg. Mijn lichaam registreerde de muziek wel, maar mijn bewustzijn was ergens anders. Ik kon het beeld maar niet loslaten van Naomi en Paul. Welke signalen had ik gemist? Waarom lukte het Paul wel en mij nooit?
bekentenissen uit het ondergrondse #013 Het verleden kan je beter begraven in de woestijn op een plek waar niemand komt Ik heb een gave. Dat is alles wat me is overkomen vergeten of mooier maken dan het was. Daarom zien mensen bijna altijd een glimlach op mijn gezicht. Als ze vragen, over vroeger, vertel ik het als een monotone sportverslaggever zonder pieken of dalen in mijn stem. Als mensen dan
bekentenissen uit het ondergrondse #012 Vertel me al je trauma's. Vertel me al je geheimen. Vertel me al je gebreken. Het windt me op. Het enige wat me echt opwindt is een diep gesprek... Zo'n een waar de ene iets zegt tegen de ander wat hij nog nooit eerder heeft gedeeld met iemand. Zo'n diep verborgen bekentenis waar je normaal niet eens over na durft te denken, omdat je dan
bekentenissen uit het ondergrondse #011 Ik mis dat wat we waren Ik weet dat het ongezond is om nog steeds bezig te zijn met jou. Er zit een houdbaarheidsdatum aan dat… Als het aan mijn vrienden lag: drie weken. Als het aan de wetenschap lag, een jaar. Dus wat maakt mij dat? Een psycho? We zijn al jaren verder en nog
ze gingen samen het toilethokje in 10. Als je niet kan dansen (hoofdstuk 6) ‘Ik ga even pissen,’ zei ik vervolgens, en ik merkte met elke stap die ik dichter naar de wc toe zette dat mijn benen zwaarder en zwaarder werden. Daar was iets aan de hand. Ik wilde niet nadenken wat, maar ik ging iets verschrikkelijks aanschouwen. Dat kon niet anders.
bekentenissen uit het ondergrondse #010 Ik denk soms aan anderen, maar vooral aan mezelf Ik denk soms aan anderen, maar vooral aan mezelf. Misschien kom ik wat egoïstisch over. Maar neem het me niet kwalijk. Ik moet het met mezelf doen. Dus daarom zet ik mezelf altijd op de eerste plaats. Ik vind mezelf niet per se belangrijker dan anderen. Maar ik weet wel
dagelijkse mail Een drol met een vlaggetje ontvangen Zijn we hypocrieten als een kennis met wie je af en toe een biertje doet, een voorstel doet om een weekendje samen weg te gaan en je denkt: ‘NEE NIET HET HELE WEEKEND MET JOU’, maar je antwoordt met: 'Ik bekijk het even.'?
bekentenissen uit het ondergrondse #009 Ik verwacht niets Eerlijk gezegd. Ik geloof niet zo in de toekomst. Ik weet niet eens of ik oud word. Wat ik me überhaupt bij 'later' moet voorstellen. In welk huis ik dan woon. Of ik dan nog leef. Mensen om me heen hopen op een later. Ze hebben dromen. Wensen.
bekentenissen uit het ondergrondse #008 Ik verlang naar dat wat mij geen aandacht geeft Al die gebroken harten. Al die onbeantwoorde liefdes. Ik wil niet wat ik kan krijgen. Ik verlang juist naar wat mij nauwelijks aandacht geeft. Ik ga niet voor het makkelijke. Ik ga voor potentieel het meest pijnlijke. Want als het lukt... Oh. Dan hoef ik daarna waarschijnlijk niets anders meer.
ze gingen samen het toilethokje in 9. Ze wisten wel beter (hoofdstuk 5) ‘Je kan echt een sukkel zijn. Waarom ben je nog mijn vriend?’ zei Berend. Die woorden kwamen aan. Hoe kon hij dit zeggen? Terwijl hij beter wist. Naomi had zelf gezegd dat ze gezoend hadden.
bekentenissen uit het ondergrondse #007 M'n eenzaamheid oplossen via de telefoon De tv aanzetten om vervolgens te verdwalen in oppervlakkige gesprekken op Tinder en WhatsApp. Tijd laten verdwijnen alsof ik het nooit echt nodig heb gehad. Met een zwaar hoofd en vermoeid lijf in bed stappen. Nog een keer mijn favoriete apps afgaan om de ongelezen berichten te negeren. Nog een
bekentenissen uit het ondergrondse #006 Zing. Slik. Snuif. Spuit. Neuk. Drink en bedonder. Ik rook niet omdat ik weet dat ik er eerder aan dood kan gaan (I know...). Ik rook juist omdat het me levend laat voelen. Een dikke fuck you naar die aflopende klok van het leven. Als ik de slaap skip, mijn lever flink test en mijn longen verbrand, voel
dagelijkse mail Loving you is a losing game We erkennen op een onbewust niveau, dat de mensen die we liefhebben voor een deel altijd al weg waren. Ook toen we hen nog bij ons hadden. We worden verliefd op een projectie van onszelf. We zien in de ander onszelf. Of hoe we onszelf graag willen zien.
ze gingen samen het toilethokje in 8. Vertel eens een geheim (hoofdstuk 4) Ik was een vampier, op zoek naar emotionele verhalen. Ik zoog graag haar ziel leeg.
bekentenissen uit het ondergrondse #005 We houden allemaal van vieze praat Ze appte de zin: wat ben je aan het doen? Ik antwoordde: niet voor je ogen bestemd. Zei zij: waar denk je aan dan? En ik zei: aan hoe je huid voelt. Zij: oh? Ik: Hoe dat zou zijn, je lichaamsgeur in mijn neus. En hoe zwoel je lippen zijn.
bekentenissen uit het ondergrondse #004 We willen wel, maar het komt er net niet helemaal uit. Ik wil je ziel likken. Als dat kan. Ik hoef niet meer van je te proeven. Echt niet. Alleen je ziel is al voldoende. Proeven van wat er in je omgaat. Je gedachten, gevoelens en ideeën. Zodat ik je beter kan begrijpen. We samen op een betere manier kunnen communiceren.
bekentenissen uit het ondergrondse #003 Slaap met mij Ze zei dat we in een volgend leven terugkeren. Om onze karma-punten op te krikken. En dan nog een keer. En nog een keer. En nog keer. Tot we eindelijk verlost worden van onszelf. Ik vroeg wie ons dan verlost en wie precies verantwoordelijk is voor het toekennen van die
bekentenissen uit het ondergrondse #002 Een antwoord krijgen in je droom Ik heb veel gedroomd afgelopen nacht, maar ik weet niet meer zo goed waarover. Misschien waren het wel nachtmerries over oneindig diepe putten, stroperige benen en verdwaald raken in een onbekend bos. Proberen mijn achtervolgers neer te schieten, terwijl het pistool weigerde. Proberen ze te slaan, maar mijn vuisten miste
bekentenissen uit het ondergrondse #001 Is dit liefde? Ik kan alles worden, maar ik weet niet zo goed wat. Het scheelt dat ik er mijn hele leven over kan doen. Alleen jammer dat mijn ouders er niet hetzelfde over denken. Ik voel me op de een of andere manier schuldig naar hen toe en wil dat gevoel elke
