ze gingen samen het toilethokje in

‘Hé,’ zei Paul. Hij pakte me bij mijn arm vast voor ik mijn slaapkamer verliet. ‘Valt me echt van je tegen, neefje, dat je me niet gelooft. Die vrienden van je zitten te veel in dat hoofd van je. Familie boven alles, toch? Ik ben veel te oud voor een Naomi of een Hannah. Ik zou dat echt niet doen.’

Ik kwam tot de conclusie dat ik te stoned was. Het leek wel alsof ze het allemaal tegen mij hadden. Ik wist niet op wie ik moest reageren en hoe. Het leek wel alsof we met elkaar om iets heen aan het draaien waren, maar ik snapte niet goed wat.

‘Jordy toch. Al zittend op een bankje voor je uitstaren, afvragend waarom niemand je ziet staan. Oh, Jordy. Wanneer leer je nou eens dat je zelf in beweging moet komen? Neem zelf eens een keertje het initiatief.’

Ik wist niet wat ik had en waar ik was. Ik was ver weg. Mijn lichaam registreerde de muziek wel, maar mijn bewustzijn was ergens anders. Ik kon het beeld maar niet loslaten van Naomi en Paul. Welke signalen had ik gemist? Waarom lukte het Paul wel en mij nooit?

‘Ik ga even pissen,’ zei ik vervolgens, en ik merkte met elke stap die ik dichter naar de wc toe zette dat mijn benen zwaarder en zwaarder werden. Daar was iets aan de hand. Ik wilde niet nadenken wat, maar ik ging iets verschrikkelijks aanschouwen. Dat kon niet anders.

‘Je kan echt een sukkel zijn. Waarom ben je nog mijn vriend?’ zei Berend. Die woorden kwamen aan. Hoe kon hij dit zeggen? Terwijl hij beter wist. Naomi had zelf gezegd dat ze gezoend hadden.

Ik was een vampier, op zoek naar emotionele verhalen. Ik zoog graag haar ziel leeg.

'Ik bedoelde meer dat sorry schijnt te helpen bij vrouwen. Ik dacht dat jullie misschien woorden hadden gehad, omdat ze je negeert.’ Berend begon zo hard te lachen dat iedereen naar ons keek. ‘Jij hebt echt geen verstand van vrouwen, Jordy.’

‘Doe die band maar, van je poster.’ Paul wees naar de Bauhausposter. ‘Geen idee wat het is, maar ze zien er avontuurlijk uit, man. Ik houd van mensen die vol avontuur zitten.’

Ze zei ‘een vriend’. Was dat geheimtaal voor ‘we zoenen’? Zou Paul deze geheimtaal wél begrijpen? Hij noemde niet voor niets ‘de vriend’ een scharrel. Ik had nog zo veel te leren van hem.

‘Drie mannen, twee vrouwen. Ik moet je eerlijk zeggen…’ Hij maakte een klikgeluid met zijn mond. ‘Dit klinkt als een vat vol problemen, man. We drinken wat. We zoenen wat. We neuken wat en dan na afloop is iedereen jaloers, beledigd en teleurgesteld.’

‘Je weet nooit wanneer je in een nieuw avontuur belandt.’ Hij draaide zijn hoofd naar mij: ‘Ga je mijn wijsheden nog noteren, of wat?’

Sinds twee maanden zien zij elkaar ook apart, zonder mij. Ze durfden het niet te vertellen aan mij, maar ik had het al wel in de gaten, hoor. Via Cu2. Hun krabbels onder elkaars pagina. Ze hadden het over een bepaalde dag in de week waar ze elkaar gezien hadden. Zó duidelijk.

Ik zei toch al tegen je dat ik niet aan tijd doe. Bovendien dacht ik in de ochtend opgehouden te worden door een meisje. Dat had ik je verteld, toch? Nou, ze is gisteravond niet op komen dagen. Ongesteld. Bedoel, niet dat ik daar een probleem mee zou hebben.

Mijn nieuwe roman is nu te koop. Het heet 'Ze gingen samen het toilethokje in.mp4'. Het  gaat over de gevolgen van een seksvideo en de invloed daarvan op een