13. Wanneer de zaken escaleren (hoofdstuk 8)

Ik kwam tot de conclusie dat ik te stoned was. Het leek wel alsof ze het allemaal tegen mij hadden. Ik wist niet op wie ik moest reageren en hoe. Het leek wel alsof we met elkaar om iets heen aan het draaien waren, maar ik snapte niet goed wat.

13. Wanneer de zaken escaleren (hoofdstuk 8)

Dit verhaal is onderdeel van een blogreeks. Ik deel elke maandag deel 1 (van de vier delen) van mijn boek Ze gingen samen het toilethokje in.mp4. Hier vind je een overzicht van de reeks.

Onderweg naar huis stopten we bij ‘de kuil’. Het lag anderhalve meter lager dan de omgeving. In de kuil waren een vierkante vijver, een paar bankjes en een stukje gras. Onder een straatlantaarn, op de plank van een bankje, draaide Paul binnen een paar minuten een joint. Ik had nog nooit iemand zo snel een joint in elkaar zien zetten. Ondertussen echoden de woorden van Naomi door in mijn hoofd. ‘Wanneer leer je nou eens dat je zelf in beweging moet komen? Neem zelf eens een keertje het initiatief.’

Wat bedoelde zij nou echt?

Paul stak de joint aan en zei: ‘Hannah en Naomi zijn intens man.’

‘Ja, best wel, hè? En jij en Naomi? Wordt dat nog wat?’ vroeg ik zo onschuldig mogelijk.

‘Wat?’

‘Jullie leken wel intiem op de dansvloer.’

‘Naomi? Nee, joh. Niet mijn smaak.’

‘Weet je dat zeker?’ Ik keek hem recht in de ogen aan en hij keek terug, uitdagend, al lurkend aan de joint.

‘Ja, man. Hannah vind ik wel lekker. Alleen zij is echt geobsedeerd door die Berend. Wat een klootzak is dat, zeg. Hij is zo onaardig tegen haar. Ze verdient beter, man. Vind je niet?’

Paul gaf de joint aan mij. Ik nam een trek en moest mijn best doen om een hoestbui te onderdrukken. ‘Haar pa is ook een klootzak. Dat zal toch wel een verband zijn, denk je niet?’

Daddy issues. Het zal ook weer ’s niet,’ zei hij.

‘Vond je het wel een leuk feestje?’ vroeg ik en merkte dat de joint het effect van de alcohol weer terugbracht: het begon te duizelen in mijn hoofd.

‘Ik heb me wel vermaakt hoor, met al die boeren. Volgende keer bij mij in de stad. Oké? Dan gaan we naar een kraakfeestje. That’s a whole ‘nother level, my friend.

Mijn telefoon trilde in int terug en keek op mijn scherm. Berend.

‘Ik krijg net een berichtje dat Berend en Leo De Molen hebben verlaten. Grote kans dat ze ons hier zo zien staan. Dit ligt op de fietsroute naar huis namelijk. Ik kan ze uitnodigen om hier nog even te komen?’ vroeg ik.

‘Moet dat?’

‘Niet goed?’

‘Het is jouw feestje. Jouw mensen. Ben gewoon gaar, man.’

‘Het is raar om het niet te zeggen,’ zei ik hardop denkend. Ik berichtte ze dat we in de kuil waren.

Even later kwamen Berend en Leo aangefietst en zagen ons staan.

‘Waar zijn de meiden?’ vroeg Paul aan me. Ik haalde mijn schouders op.

‘Hé!’ riep ik met mijn stonede hoofd. ‘Hé!’

Berend reed het heuveltje af en kwam met volle vaart op me afgereden en ging pas volledig op de rem toen ik weg wilde springen. Leo stapte achter hem van zijn fiets af, zette die op de standaard en liep naar ons toe terwijl zijn fiets achter hem weer omviel. Bam. Hij zuchtte, maar draaide zich niet om.

‘Zo, das een flinke,’ zei Leo en knikte naar de joint. Paul gaf hem de joint.

‘Waar zijn Naomi en Hannah?’ vroeg ik aan Berend. ‘Dat kan ik beter aan Paul vragen.’

Paul keek Berend vragend aan.

‘Naomi was helemaal over haar toeren. Bijna ontroostbaar toen jullie weg waren,’ zei Berend.

‘Wat dan?’ vroeg ik.

Leo haalde zijn schouders op. ‘Vrouwen. Ik snap ze niet.’

‘Het had met jou te maken, Paul,’ zei Berend.

‘Jij zei toch iets over Naomi en Paul?’ vroeg Leo en keek mij aan.

‘Ik?’

‘Ja, op de dansvloer. Toen je afscheid nam van Naomi en mij. Je zei iets tegen Naomi over haar en Paul. Ik heb het niet helemaal meegekregen. Weet je het nog?’

Paul tikte op mijn schouders. ‘Jordy, wil jij aan deze twee uitleggen dat ik geen vrouwen aan het huilen maak?’

‘Jordy, zeg nou, waarom huilde Naomi?’ vroeg Leo.

‘Dat wil ik ook graag weten,’ zei Berend.

Ik kwam tot de conclusie dat ik te stoned was. Het leek wel alsof ze het allemaal tegen mij hadden. Ik wist niet op wie ik moest reageren en hoe. Het leek wel alsof we met elkaar om iets heen aan het draaien waren, maar ik snapte niet goed wat.

‘Ik weet het niet,’ zei ik.

Paul wilde zijn joint terug en gebaarde ernaar. Leo draaide zijn schouders van hem af, nam nog een hijs en gaf de joint over aan Berend. Berend keek er niet eens naar en zette die ook niet aan zijn lippen.

‘Wat heb je gedaan?’ vroeg Berend met een dwingende toon richting Paul. ‘Er is iets tussen jou en Naomi gebeurd. Vertel. Kom op!’

‘Wat?’ zei Paul.

‘Je weet wel waar ik het over heb, lul. Wat heb je gedaan dan?’

‘Wat heeft ‘ie moeten doen dan?’ vroeg ik.

‘Mag ik de J?’ vroeg Paul.

Berend keek naar de joint, snifte eraan en lanceerde de joint door hem met zijn ene hand uit de vingers van zijn andere hand te tikken. De joint scheerde langs Paul en belandde ergens achter hem op de grond. Paul zuchtte, keek mij aan, toen weer naar Berend en daarna weer naar de joint.

‘Waarom is Naomi in tranen dan? Hè? Leg dat maar eens uit. Dus vertel,’ vroeg Berend. ‘Wat heb je gedaan? Heb je haar verkracht? Is dat het? Aangerand?’

‘Rustig, Berend,’ zei Leo.

‘Ik moet eerlijk zeggen dat dat best dure wiet is, man,’ zei Paul.

‘Laten we even kalm doen, ja,’ zei ik. Ik had niet het idee dat iemand me hoorde.

‘Wat bedoelde je nou over Paul en Naomi op de dansvloer?’ vroeg Leo weer. Hij pakte me bij de arm vast. Een harde greep. Het deed pijn. Dit was niet iets wat hij normaal bij me deed. Ik keek in zijn glazige rode ogen. Hij was te dronken.

‘Ik weet niet,’ stamelde ik.

‘Laat Jordy los,’ zei Paul.

‘Of wat?’ zei Berend terwijl hij naast Leo en mij ging staan en een dreigende beweging met zijn hoofd maakte richting Paul.

Paul deed daardoor instinctief een stap achteruit, ging met zijn hand zijn jaszak in en kwam met een object tevoorschijn. Toen hij het uitklapte zag ik pas wat het was: zijn mes.

‘Wow, wow,’ zei Leo. Hij liet me meteen los en deed een stap achteruit. Berend volgde een seconde later. Hij keek berekenend naar het mes.

‘Nou moet je je bek houden,’ zei Paul. ‘M’n fucking dure wiet verspillen en aan mijn neef zitten. Optyfen jullie twee.’

Ik moest tussen hen in gaan staan. Dit ging uit de hand lopen. Ik was de brug. Ik was het lijmmiddel. Ik was de Verenigde Naties. En ik was te stoned hiervoor. Ik kon beter mijn pijlen richten op Paul.

‘Hé, Paul. Het is oké. Ze gaan al weg. Ze gaan echt al weg. Doe je mes wat omlaag. Jullie gaan, toch?’ Ik keek Berend en Leo aan in de hoop dat ze mijn suggestie snapten.

‘Fucking aanrander,’ herhaalde Berend. ‘Mij houd je niet voor de gek.’

‘Hé, jongens. Kom op. We zijn allemaal dronken. Laten we gewoon naar huis gaan,’ zei ik. ‘Lekker slapen.’ Ik duwde Paul wat naar achteren. Hij liet zijn mes iets zakken zonder zijn blik van Berend af te wenden. Dit ging de betere kant op.

‘Jordy. Zeg nou. Wat is er gebeurd?’ vroeg Leo. ‘Jij weet meer.’

‘Vraag het Naomi dan,’ zei ik terwijl ik tegendruk bood tegen Paul, die weer een stap vooruit wilde zetten.

‘Ze wilde het niet tegen ons zeggen,’ zei Leo.

‘Je hebt het dan vast niet goed gehoord,’ zei ik geërgerd. ‘Vuile aanrander,’ brieste Berend. Ik verloor grip op wat hier

gebeurde. Aanranding? Ik had het zelf gezien hoe ze vrijwillig haar mond om zijn lul had gevouwen. Ik zou nu moeten spreken. Nu moeten zeggen wat er aan de hand was. Maar dan wisten ze dat ik het had gezien. Ik kon niet mijn video laten zien. Dat was nog triester. Ik moest Paul beschermen. En Naomi.

‘Ik heb Naomi en Paul nooit uit het oog verloren de afgelopen uren. Ik zou niet weten wanneer het gebeurd zou moeten zijn,’ zei ik. ‘Laten we gewoon naar huis gaan. We zijn allemaal een beetje dronken en stoned.’

‘Ik kan slecht tegen vrienden die liegen,’ zei Berend. ‘Scheelt dat ik de waarheid spreek,’ zei ik.

‘Ik krijg een nieuw jointje van je,’ zei Paul.

‘Echt, Paul? Moet dit nu?’ zei ik.

Paul begon te ijsberen. Ik ijsbeerde mee om te zorgen dat ik tussen hen in bleef staan.

‘Verkrachter!’ zei Berend weer.

‘En nou moet je ophouden, Berend!’ zei ik.

Paul ging zijn mes nog strakker vasthouden. ‘Ik ga niet ‘Kom dan’ roepen. Je weet dat je het gaat verliezen van een mes. Dus wees verstandig, jongen. Pak jullie fietsen en rot op naar die hoerige vriendinnen van jullie. Ik had niet alleen de kans om Naomi vannacht te neuken, Hannah wilde me ook. Maar ik ben een gentleman. Ik blijf van de vrouwtjes af.’

‘Paul,’ zei ik. ‘Houd nou eens op.’

‘Laten we gaan dan,’ zei Leo tegen Berend en trok hem bij de schouder naar achteren.

‘Klootzak,’ zei Berend. ‘Je bent een fucking klootzak. Ik zorg dat Naomi aangifte gaat doen. Je gaat hiervoor boeten.’

‘Er is echt niets gebeurd,’ zei ik nog.

‘Je valt me zo tegen vandaag, Jordy,’ zei Leo. ‘Echt.’

Ze stapten beiden op hun fiets.

‘Klootzak,’ zei Berend nog een keer. ‘Jij ook, Jordy.

Klootzakken. Klootzakken.’

‘Kom, wij gaan ook,’ zei ik.

We pakten onze fietsen en reden de andere kant op.

‘Dat was intens,’ zei ik toen we de wijk uit waren gereden en richting het spoor gingen. De sufheid van de joint begon wat te zakken. ‘Wat heb je nou met Naomi gedaan?’

‘Niks,’ zei Paul.

‘Ik zag jullie samen de mannen-wc ingaan,’ zei ik.

‘Ik zeg het je toch? Niks.’

De rest van de rit naar huis zwegen we. Thuis gingen we gelijk naar bed en ik viel meteen in slaap.

Ik deel elke maandag deel 1 (van de vier delen) van mijn roman Ze gingen samen het toilethokje in.mp4. Verder lezen? Bestel de paperback of hardcover in mijn shop en ontvang het boek met een persoonlijk bedankje in je huis.