episode 9

Na de lunch vertrokken ik, Hugo en Kurt terug naar Utrecht. Het afscheid was kort en kil met Rosalie. Rob en de moeder knuffelden ons alsof we hun kinderen waren.

Een zwaar gevoel maakte mij meester. Het was alsof ik naar mezelf keek van boven. Een wanhopige womanizer uit Utrecht die dacht indruk te maken op een model uit Milaan.

Ik hing met mijn rug tegen de muur aan met een half gevuld flesje bier in mijn hand. Rosalie stond tegenover me. Dicht in de buurt van mijn gezicht. Twee

De natte straten van Brussel begonnen vat op me te krijgen. Het geroezemoes van de verschillende talen. De zwijgzame Belgen. Rosalie die in al haar schoonheid met haar wiegende kont

In Breda pikten we de moeder van Kurt op. Het was duidelijk te zien waar Kurt en Rosalie hun looks vandaan hadden. Al was daar weinig meer van over. Slechts

Elk stereotype beeld dat ik kon bedenken over een gamer, bezat Hugo. Ogen diep weggevallen in zijn zwarte oogkassen, een onverzorgde grote bos krullen op zijn hoofd en een te

Het duurde even voor ik in de gaten had wie tegen mij praatte. Ik opende mijn pijnlijke ogen en dacht even na waar ik behoefte aan had: Zonlicht Frisse lucht

Ze hadden iets dat ik normaal niet om me heen zag. Die prachtige platte buiken, die perfecte kleine borsten en uitgesproken gezichten. En als de (foto)camera ze ving, werden

Kurt stak een frietje in zijn mond en kauwde met zijn mond open. Als een echte dronken man. We zaten in cafetaria de Baron. ‘Ik zou die vrijheid wel eens

Ik haalde een verfrommeld pakje uit mijn zak en gaf het aan Sasha. Ze haalde een sigaret eruit en stak ‘m aan met een kleine aansteker van haarzelf. ‘How is

De groene discolichten vielen precies op Kurt. Hij bewoog met zijn hoofd en armen alsof ze een waren. Hij was een van die gasten op de dansvloer die zonder arrogantie

Het stelde me gerust dat Kurt Rachel had achtergelaten in de kroeg. Prima als zij met elkaar in bed doken. Ik gunde Kurt zijn chicks. Ook de chicks die ik

Onafgebroken lang keek ik naar Kurt en Rachel. Zij zat op de barkruk en was met haar haren aan het spelen. Hij stond naast haar als een don juan met

Kurt en ik zwegen beiden. Rachel stond precies tussen ons in. We hadden dit gespreksonderwerp al anderhalf jaar genegeerd. Alsof het niet bestond. En nu was het opeens uitgesproken. Tegen

Het was suf dat ik nu alleen aan het tafeltje zat en Kurt daar met Rachel aan de bar stond te praten. We kenden elkaar en dan bleef ik hier