episode 8 volume 2

Ik voelde me ouder en ouder worden. Mijn verleden rekte zich steeds [https://www.psychokiller.eu/1-ik-vind-mijn-vrienden-niet-meer-leuk/] meer uit in mijn hoofd. De pijn van schaamte en afkeer was nu

Ik wenste dat geweld een opluchting zou moeten zijn voor een hele hoop opgekropte gevoelens. Gewoon een steen in iemands kop rammen. Net zo hard tot zijn hersenen er aan

Ik voelde me opgelucht [https://www.psychokiller.eu/8-15-bros-before-hoes/]. Sinds Hein in ons leven was gekomen [https://www.psychokiller.eu/4-verlangen-naar-21-juni/] het een verkeerde kant op tussen Nik en mij.

Uitgeput pakte ik een biertje van achter de geïmproviseerde bar op dit Psycho killer feestje [https://www.psychokiller.eu/8-14-dansen-doe-ik-niet-voor-mijn-plezier/] in Nieuwegein. Nik kwam op me af en zei: ‘Charlie,

Ik danste alsof mijn leven er vanaf hing. Op dit Psycho killer-feest in een verlaten kantoorpand in Nieuwegein. Ik baalde dat Nik nota bene Hein en Chuck had uitgenodigd [https:

‘Wat mot je,’ zei PJ tegen me toen ze de deur opendeed. ‘Ik wil praten.’ ‘Over wie.’ ‘Over je ex, Hein.’ ‘Die kan rotten in de hel. Dat meen ik.

Ik voelde me vaak verwijderd van alles om me heen. Ik had het idee dat ik alles om me heen niet meer kon aanraken. Als mensen me belden, wilde ik

Puk maakte me de volgende dag wakker met de mededeling dat ik moest gaan. Ik lag als een foetus op haar piepende Ikea-stoel. ‘Waarom mag ik niet blijven?’ Vroeg ik

Ik zat aan de rand van haar bed in haar kamertje in een smerig flatje in Overvecht. Ik zat na te denken wat ik hier deed en wat ik morgen

Ik had de meest troosteloze seks ooit. Met een meid die ik in mijn hoofd heel hoog [https://www.psychokiller.eu/2-hoe-backspacen-het-nieuwe-backpacken-wordt/] had zitten. Ook al had ik maar tien

Wie had vrienden nodig als elk meisje in de rij stond om een blik van mij te krijgen. Waar had ik diepgaande gesprekken [https://www.psychokiller.eu/3-als-we-beiden-dronken-zijn-gaan-onze-gesprekken-eigenlijk-nergens-over/] voor nodig,

Na de pannenkoeken [https://www.psychokiller.eu/6-toen-hein-wilde-weglopen/] besloten Nik en ik een sigaret te roken op het balkon. De zon kleurde de lucht oranje. Daar maakte Nik een foto

Hein sprak me op de gang aan. Toen ik net besloot naar huis te gaan. ‘Alles goed?’ Vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op en trok toen mijn jas aan.

Liselotte, de vriendin van Nik was jarig [https://www.psychokiller.eu/5-vind-me-leuk/]. Dat vierden zij in hun huurwoning in Overvecht. Ik was er ook. Want als je heel lang bevriend

Ik zat languit op mijn stoel bij het raam. Het verrotte ding stond op een kier. Ik rookte mijn vijfde sigaret in een uur. Ik blies de rook richting de