#8.17. Chucky

Ik wenste dat geweld een opluchting zou moeten zijn voor een hele hoop opgekropte gevoelens. Gewoon een steen in iemands kop rammen. Net zo hard tot zijn hersenen er aan de andere kant uit kwamen.
En dan overladen worden met een gevoel van euforie, voldoening en een schoon geweten.

Ik had het over Chuck. De gozer wiens hersenen ik eruit wilde rammen.

Hij was hier, op dit Psycho killer feestje.

Ik voelde zoveel haat, dat ik hem bijna voelde aankomen toen ik zat te pissen in het toilet. Alsof ik het universum van voortbewegende lichamen begreep.

Het licht op het toilet was kapot. Daarom hadden we een tiental kaarsen neergezet om de Psycho killer-bezoekers niet geheel blindelings door het leven te laten gaan.

Het gaf het toilet een kerstachtige sfeer, concludeerde ik algauw toen ik naar de muur staarde met de piemel in mijn hand. Het kletterende geluid tegen de wc-pot had iets gewelddadigs. Toen hoorde ik hem eindelijk binnenkomen.

Op de een of andere manier wist ik echt dat hij het was. Ik draaide mijn hoofd en zag Chuck een wc-hok invluchten en de deur op slot doen. Toen hoorde ik een harde zucht en wat gekreun.

Hij had duidelijk last van te veel alcohol.

Wraak.

Het spookte door mijn hoofd.

Ik wilde hem in elkaar rammen. Ik moest hem in elkaar rammen. De manier waarop hij met mij om was gegaan, was Charlie-onwaardig.

Ik spoelde mijn toilet door, waste mijn handen en keek naar mezelf in de spiegel. Het gebrek aan licht gaf me weinig aanknopingspunten over hoe het er vandaag uitzag. Ik keek toen naar een grote halve-meter prullenbak met klep. Het was een fantastisch wapen.

Toen keek ik naar de wc deur. Ik zou een constructie kunnen bedenken, dat als Chuck de deur opendeed de prullenbak naar binnenviel. Gewoon, als vergelding. Als pure bengelwraak.

Maar het klonk te vermoeiend en te vergezocht en veel te kinderachtig. Ik kon beter een baksteen vinden. Ik moest gewoon een baksteen vinden.

Maar we wisten allemaal hoe dat ging met gewelddadige gedachtes. Er kwam zo weinig van terecht. Dus stak ik als stil protest een middelvinger op naar zijn wc-deur toen ik het toilet uitliep.

Een dikke vette fuck you-middelvinger.

Wat was het me waard.

Mis niets. Ontvang het volgende verhaal direct in je mailbox

< Vorig bericht Volgend bericht >

Volg Psycho killer op Facebook, Twitter, Instagram

Foto van: Little Blue Girl - Photographed by Thuy Pham for U+MAG