#8.9. Puk doet het weer
Ik had de meest troosteloze seks ooit.
Met een meid die ik in mijn hoofd heel hoog had zitten.
Ook al had ik maar tien minuten met haar gepraat toen zij heel space was en ik heel dronken.
Ze lachte toen al vreemd.
Het was toen ik naar Ledig Erf liep dat ik me voor het eerst bedacht: Ik ga voor een goed gesprek. Niets meer. Niets minder. Met Puk.
En dan de dag eindigen in troosteloze seks.
Het begon ermee dat ze me niet herkende toen ik een biertje bestelde.
Toen ze een half uur later mijn derde bier kwam brengen en ik zei dat ik haar eerder deze week had gesproken, leek er een lichtje te branden in haar ogen.
‘Puk heet je,’ zei ik.
‘Oh ja. Nu herken ik je weer.’
Maar ik wist dat het een leugen was. Ze wilde me niet meer herkennen.
Zag ik er zo afgrijselijk uit in het licht? Was ik te net gekleed voor zo’n kunstzinnig meisje met een bijbaan in een café?
Toen Puk weer langskwam en verveeld vroeg of ik wilde betalen, vroeg ik of ze me na het werk wilde zien.
‘Waarom ben je hier Charlie?’ Vroeg ze toen.
Ze had toch mijn naam onthouden.
‘Om jou.’
‘Wat wil je van me.’
‘Geen idee.’
Ze glimlachte naar me toen ik haar vijf euro fooi gaf.
Mis niets. Ontvang het volgende verhaal direct in je mailbox