episode 10 #10.12 Hou eens op met dat gezeik over je ex Buiten was het nog warmer dan binnen. Een klamme warmte deze avond. En het was pas lente. Ik stak een sigaret op en liep naar mijn fiets toe. Ik haalde het slot van mijn achterwiel af en zag dat in mijn voorband geen lucht meer zat. Het was lang geleden
episode 10 #10.11 De foute man in mij ‘Zo, wat is er met jou gebeurd? Heb je geblowd?’, vroeg Kurt aan me. Hugo en Kurt stonden met z’n twee met hun handen in hun zak aan de zijkant van de dansvloer. Op de dansvloer waren vooral jonge meiden aan het dansen. Volgens mij ergens bij de basketballijnen.
episode 10 #10.10. Ik nam Yori op een gymtoestel Yori lag met haar benen wijd op een gymkast. Mijn ogen wilde maar niet wennen aan de donkere ruimte. Het was een opslaghok voor gymspullen. Het rook naar volleyballen en zweterige sportschoenen. De ruimte werd slechts verlicht door de zaklamp op mijn Samsungtelefoon die ik op de grond had neergelegd
episode 10 #10.9. Hoe Disney mijn wereld vernietigde ‘Waar zou jij een blog over willen beginnen?’, vroeg Kee . Ze keek me verveeld aan. Ik krabde achter mijn oor en haalde mijn schouders op. ‘Ik zou graag een antiblog willen beginnen over meiden die van paarden houden’, zei ik. ‘Dat beeld van vroeger op het schoolplein raak ik maar
episode 10 #10.8. Online praten over make-up is geen emancipatie Ik stak een sigaret op en liep naar de blond geverfde meid met leren jack toe aan de bartafel. Zij kon het weten wie de chick in de blauwe cocktailjurk was. Zij heette tenslotte Kee wat leek op ‘Oké’. Ik ging bij haar staan en wachtte tot ze opkeek. Dat
episode 10 #10.7 Toen Tiesto door de gymzaal dreunde (en we ons afvroegen waarom nou Tiesto) Tiesto galmde door de luidsprekers van de dj. Te hard met te veel ruis en bass. Nog zo’n ding met gymzalen. Hoe hard de muziek ook stond, het bleef galmen als een gymzaal… Iedereen keek instinctmatig naar de deur van de gymzaal. Daar moest het gaan gebeuren. Toen, op
episode 10 #10.6 De cocktail party Hoe erg je best ook deed, gymzalen bleven gymzalen. Ondanks de slingers, de discoverlichting, de ronddraaiende discobal, de tafels vol hapjes en de bartafels met kaarsjes en borrelnoten en gevulde champagneglazen, zag het er nog steeds uit als een gymzaal. Het was nog niet echt druk op deze vrijdagavond. Groepjes
episode 10 #10.5 Ik had een obsessie voor het seksleven van iemand anders Ik had een obsessie voor het seksleven van mijn broer Nathan en Johanna. Als ik de kans had, keek ik door het sleutelgat. Het was die ene zaterdagmiddag dat ik aan mijn huiswerk zat en haar hoorde kreunen. Het ging het hele huis door. Zo’n kreun van een schaap
episode 10 #10.4 Toen ik door het sleutelgat keek en hoopte om coïtus te zien Johanna was de graatmagere chick van mijn broer Nathan. Ze kwam ‘s avonds en in het weekend altijd langs als mijn moeder niet thuis was. Nathan zei nooit wat over haar. Alsof ze niet mocht bestaan in het leven van mij en mijn moeder. Als ze hier was sloten zij
episode 10 #10.3 Ruikt naar de geest van een tiener Mijn vrienden zouden nooit kunnen geloven dat een vier jaar oudere meid genaamd Yori in mij geïnteresseerd zou zijn [https://www.psychokiller.eu/10-2-het-trauma-van-ter-land-ter-zee-en-in-de-lucht/]. Zij hield van jongens zoals ik, dat kon niet anders. Zij zou de echte Charlie zien. Zij keek dwars door mijn jeugdige lichaam heen en zag
episode 10 #10.2 Het trauma van Ter land, ter zee en in de lucht 1. Limp is nix ‘Je houdt je bek’, zei Nathan tegen me. Hij had van die lange vette haren en zo’n Limp Bizkit T-shirt aan. Hij liep toen de gang in, terwijl hij de deur van de woonkamer openliet. Ik kon me de stemmen nog goed herinneren. Opgewekte meidenstemmen
episode 10 #10.1 Schreeuwen helpt niet tegen sadisten 1. Broederliefde bestaat niet Mijn broer was een vreemd wezen. Hij lag elke zaterdag en zondag tot 15.00 uur in bed. Als hij uit bed was gestapt, bewoog hij zich sloom en duf door het huis richting de koelkast of de televisie. De enige vorm van communicatie tussen ons
episode 9 #9.26. Ik kon haar nemen, maar ik wilde haar helemaal niet Na de lunch vertrokken ik, Hugo en Kurt terug naar Utrecht. Het afscheid was kort en kil met Rosalie. Rob en de moeder knuffelden ons alsof we hun kinderen waren. Net over de grens in Nederland besloten we bij een wegrestaurant een kop koffie te drinken. Ik zat tegenover Hugo.
episode 9 #9.25. Je kunt niet alleen alles hebben, eigenlijk heb je gewoon helemaal niets Een zwaar gevoel maakte mij meester. Het was alsof ik naar mezelf keek van boven. Een wanhopige womanizer uit Utrecht die dacht indruk te maken op een model uit Milaan. En dat was juist de crux. Zij zag zichzelf niet als model. Zij zag zichzelf als Rosalie met al haar
episode 9 #9.24. Hoe je een gevoelige jongen moet spelen om met een meisje naar bed te gaan Ik hing met mijn rug tegen de muur aan met een half gevuld flesje bier in mijn hand. Rosalie stond tegenover me. Dicht in de buurt van mijn gezicht. Twee vijftigjarige mannen aan de bar keken me met interesse aan. Ik was minder nieuwsgierig. Sinds zij die Waalse krullenbol [https:
episode 9 #9.23. Toen we gingen schuifelen De natte straten van Brussel begonnen vat op me te krijgen. Het geroezemoes van de verschillende talen. De zwijgzame Belgen. Rosalie die in al haar schoonheid met haar wiegende kont voor me wandelde. Naast dikzak Hugo. Dit was de avond dat het moest gebeuren. Magie. Dronkenmanschap. Liefde. Ik wilde Rosalie
episode 9 #9.22. In Brussel kwam ik erachter dat ik niks met Nederland heb Ik, Hugo en Kurt slenterden door Brussel heen op een druilerige dag. Manneke pis was een dieptepunt. A lot of fuzz about notin’. We aten een broodje in het Warandepark. We bezochten het Koninklijk paleis en Musea voor Schone kunsten. De werken van Dali waren fascinerend. Ik heb ademloos zitten
episode 9 #9.21. Met wie ik graag seks zou willen hebben Rob kwam niet. We aten in een restaurant in de buurt van de Grote Markt wat. Toen verliet Rosalie ons. Ze ging een bevriend model bezoeken in Anderlecht. Teleurstellend. Om de moeder van Kurt niet eenzaam achter te laten, besloten we terug te gaan naar het huurappartement en daar wijn
episode 9 #9.20. Simone de Beauvoir Het gehuurde appartement viel niet tegen. Een vierkamerappartement dat simpel maar luxe was ingedeeld. Een breedbeeldscherm. Sonos-stereo. Een Senseo. De familie van Kurt had geld. Dat was duidelijk. Ik zat languit op de rode stoffen bank met een kop koffie in mijn handen. Naast me zat Hugo op zijn PSP
episode 9 #9.19. Drie zoenen op de wang is een vreemde manier van groeten In Breda pikten we de moeder van Kurt op. Het was duidelijk te zien waar Kurt en Rosalie hun looks vandaan hadden. Al was daar weinig meer van over. Slechts de contouren van een ooit prachtig gezicht en lichaam. Nu was het een rimpelige weggerookte en weggedronken huid in een
episode 9 #9.18. Hoe Football manager mijn leven verpestte Elk stereotype beeld dat ik kon bedenken over een gamer, bezat Hugo. Ogen diep weggevallen in zijn zwarte oogkassen, een onverzorgde grote bos krullen op zijn hoofd en een te papperige buik. Hij droeg All Stars-schoenen en sweaters waarvan de kleur vorig jaar al vaal was. Hugo was een man
episode 9 #9.17. Die ene kater op die ene vrijdagochtend Het duurde even voor ik in de gaten had wie tegen mij praatte. Ik opende mijn pijnlijke ogen en dacht even na waar ik behoefte aan had: 1. Zonlicht 2. Frisse lucht 3. Een glas kraanwater Mijn rechterarm reikte naar de gordijnen en gaf daar een ruk aan. Het zonlicht
episode 9 #9.16. Ik probeerde mezelf te zijn, echt Ze hadden iets dat ik normaal niet om me heen zag. Die prachtige platte buiken, die perfecte kleine borsten en uitgesproken gezichten. En als de (foto)camera ze ving, werden ze iets dat groter dan het leven was. Ik beken. Ik kon uren op internet zoeken naar foto's
episode 9 #9.15. Hoe je iemand op Whatsapp blokkeert Kurt stak een frietje in zijn mond en kauwde met zijn mond open. Als een echte dronken man. We zaten in cafetaria de Baron. ‘Ik zou die vrijheid wel eens willen ervaren. Dat gevoel dat tijd er niet toe doet’, zei hij. ‘En dat denk je in de Filipijnen te
#9.14. Gedachtes van een misdadiger Voor een moment had ik de gedachte om totaal te verdwijnen. Het zou niet moeilijk moeten zijn. Mijn telefoon uit doen, zodat niemand kon zien wanneer ik het laatst online was op Whatsapp of Facebook. Ik zou nu kunnen weglopen. Ik moest gewoon zorgen dat ik nooit meer inlogde op
