Hier stond ik dan. Op een boot.
Iedereen had zich verzameld op de danszaal.
De dj zei dat het bijna over was. Dat nu het moment was aangebroken om je geliefde op te zoeken en een arm om hem of haar heen te slaan en elkaar diep in de ogen aan te kijken.
De lampen werden gedoofd. De dj zette een zoetig slow romantisch nummer in.
Rachel passeerde me en raakte met haar vinger kort mijn schouder aan. ‘Daar sta je dan. In vrijheid.’
Ze liep naar een of andere stoere gast toe die haar omhelsde en een zoen gaf. Blijkbaar haar vriend.
Ik zag Nik met zijn vriendin zoenen. Ik zag Anna met Peter dansen.
Iedereen leek iemand te hebben.
Ik wist niet zo goed wat ik met mijn lichaam moest. Alsof iedereen naar me keek. Het was niet dat ik nu iemand miste op dit romantische moment. Maar het voelde raar. Om hier zo te staan.
Ik was zo kwetsbaar. Ik dacht even dat iedereen medelijden met me had.
Anna bewoog langzaam met haar heupen op het ritme van de muziek. Haar vriend Peter hield haar houterig vast. Ik vond hem echt een debiel.
Het viel me nu pas op hoe mooi Anna was als de lichten van de zaal gedoofd waren. Ze was een prachtige verschijning. Zo slank en vrouwelijk gevormd.
Maar ze had zo weinig sensualiteit in zich. Ze was zo passief en saai in bed.
Ze keek om haar heen en toen raakte haar ogen die van mij. Ik glimlachte. Ze lachte terug. Wij begrepen elkaar.
Onze nacht samen…
Peter keek toen mijn kant op en zag dat ik oogcontact met zijn vriendin had. Begon hij het te begrijpen? Hij zei iets tegen Anna. Zij haalde haar schouders op. Ze bewogen langzaam voort. Ze draaide zich beiden om. Ze legde haar hoofd op zijn schouders. Met haar blik naar mij toe gericht. Ze bleef me strak aankijken.
En haar vriend wist het.
Hij wist het.
Of toch niet.
Wat zou hij doen als hij het echt wist?
Ik wilde in bed liggen.
Anna wilde nog een keer genomen worden.
Dat kon niet anders.
Ze likte met haar tong langs haar lippen. Toen ontblootte ze haar boventanden op haar onderlip.
Ik raakte opgewonden van haar. Misschien zou ik haar naar het toilet kunnen lokken en zouden we in een klein hokje met z’n tweeën opnieuw de liefde kunnen bedrijven.
Anna gleed met haar handen over de rug van haar vriend en zat toen aan zijn kont. Peter bleef als een plank met haar dansen. Zijn handen braaf boven haar heupen.
Dit was een ziek verleidelijk spel dat ze speelde. Wauw. Ze was echt goed.
Toen kwam Maria naast me staan.
‘Denk je dat Anna’s vriend het van jullie twee weet?’
‘Nee.’
‘Gek, niet? Hij is waarschijnlijk de enige. Voel je niet schuldig?’
‘Zoals ik al eerder zei; ik voel niet zoveel. Wil je met me dansen?’
En ik danse in slow motion met Maria. We keken elkaar aan als een broer en zus.
‘Ik denk dat ik verliefd ben op Sjors,’ fluisterde ze in mijn oor.
‘Je bent dronken. Bovendien schrijft hij brieven.’
We schuifelden over de dansvloer. Toen kwamen we Anna en Peter tegen.
Hij knikte vriendelijk naar me. Anna stak haar tong naar me uit.
Maria negeerde Anna.
Het moment dat Peter vond dat hij boven me stond
‘Ik had nooit gedacht dat jullie een stelletje zouden kunnen zijn,’ zei Peter lachend. ‘Ik vind jullie wel bij elkaar passen. Serieus Charlie. Overweeg het eens. De ware. Zij is het misschien wel.’
Deze opmerking ergerde me. Omdat hij deed alsof hij boven me stond. Omdat hij wel een relatie had. Stomme maagd.
‘Laat ze met rust,’ zei Anna streng.
‘Hey Maria. Waarom negeer je Anna al weken,’ zei Peter toen. Maria keek me wanhopig aan. Als een wanhoopskreet.
‘Laat ze nou met rust,’ zei Anna.
‘Je hoeft Anna niet te behandelen alsof ze niet bestaat. Ja?’
Iets knapte er in mij. Hij had het recht niet om zich er mee te bemoeien. Gewoon, omdat hij Peter was. Een gozer die accepteerde dat zijn vriendin bij vreemde mannen in bed sliep. Hoe debiel kon je zijn? En dan nog overtuigd zijn dat er niets was gebeurd.
EN DAN HET LEF HEBBEN OM TE DOEN ALSOF HIJ BOVEN ME STOND.
‘Hey Peter,’ zei ik. Hij keek me aan. ‘Ik heb je vriendin geneukt.’