#1. Op een avond in Tuindorp, Utrecht

Episode 7:

Hoe deze avond begon stond in schril contrast met hoe deze avond ging eindigen. Op een tuinfeestje. Ergens in Tuindorp.

Op deze avond was ik omringd met het leven dat ik nooit wilde hebben. Ik was omringd met drie stelletjes.

Alle zes net zo jong als ik.

Het enige verschil was dat zij op een vroeg moment hadden besloten om samen het leven te delen.

Stel 1:
Mijn goede vriend Nik met z’n chick Liselotte. Zij vulden elkaars zinnen aan, konden niet van elkaar afblijven en raakten niet uitgepraat over hun aanstaande vakantie naar Zuid-Afrika. Ze droegen zelfs dezelfde rode sportsokken. Wat ze beiden hilarisch vonden.

Ik vond het iets narcistisch hebben: Alsof ze naar zichzelf keken in de spiegel en daarop geilde.

Stel 2:
Dan had je Frank&vrij. Twee linkse hippies inclusief tweedehandskleding en zware bril op hun neus. Ze praatte over Hermans, F. Borderwijk en Lady Gaga.

Ik had het idee dat ze zich beter voelden dan anderen. Zelfs beter dan elkaar.

Stel 3
Anna&Peter. Ze zaten de hele avond aan elkaar geklit, met de handen op elkaars schoot. Ze lachten simultaan. Ze zeiden nauwelijks wat. Af en toe gaven ze elkaar een zoentje op de wang. De maagdelijkheid droop van die twee af.

Ik vond ze saai en voorspelbaar.

Ik walgde van dit leven. Omdat ik de ketting al direct om mijn nek voelde. Het leven dat ik nastreefde was vrijheid. Daarin zou je kunnen zeggen dat mijn (toekomstige) vriendin dat ook zou moeten nastreven (en we lang en gelukkig verder leefden).

Maar we wisten allemaal hoe dit soort gedeelde idealen eindigden in relaties:

• Jaloezie
• Elkaars tijd opeisen
• Dingen van elkaar verwachten zonder die uit te spreken

Ik maakte me geen illusies: Mijn droomvrouw bestond niet.

Gelukkig zijn was op dit feestje een religie.

Volgend bericht >