#2. Op een avond in Tuindorp, wilde ik vrij zijn

Ik wilde snel zaken doen, met haar. Zodat we samen dit feestje konden verlaten. Omdat ik dat nodig had.

#2.	Op een avond in Tuindorp, wilde ik vrij zijn

Ze keek naar me. Rachel.

Ze was - net als ik - zonder partner aangekomen op dit tuinfeestje in Tuindorp, Utrecht.

Met haar armen over elkaar tuurde ze lang naar de dansende vlammen in de vuurkorf. Ze was modieus gekleed, zag er te knap uit en had daardoor iets ongrijpbaars. Met haar brunettehaar en bruine ogen.

‘Waar denk je aan,’ vroeg ik.

‘Aan alles wat het vuur heeft opgeslokt.’

Ik probeerde me te concentreren op haar uitleg, maar het lukte me niet.

Na twee flesjes Heineken duizelde mijn wereld. Het was mijn moeheid die zich mengde met de alcohol.

Ik wilde snel zaken doen, met haar. Zodat we samen dit feestje konden verlaten. Omdat ik dat nodig had.

Ik vroeg aan haar: ‘Wat ga je straks doen?’

Ze keek me onderzoekend aan en lachte toen kort in zichzelf. Ze bewoog van het ene naar het andere been, trok haar wenkbrauwen naar elkaar toe en keek me toen weer onderzoekend aan.

Het leek wel alsof ze me afkeurde in haar hoofd.

‘Word je niet moe van dit leven?’

‘Wat?’ Vroeg ik.

‘Is de jacht echt leuker dan de vangst? Al die blauwtjes?’

‘Heb je een vriend?’ Vroeg ik.

‘Al acht jaar.’

‘Wat ga je straks doen?’

‘Wat. Je denkt dat de acht jaar me wanhopig maakt?’

‘Misschien.’

‘Luister Charlie. Je hebt het idee dat je iets mist als je een relatie hebt. Geloof me, ik ben daar ook ooit geweest. Maar wat zou ik werkelijk toevoegen aan je leven als we “straks” naar jouw huis gaan en daar lekker zoenen en aan elkaar gaan zitten? Wat mis je werkelijk op dit moment?’

‘Oké. Ik volg het niet helemaal.’

‘Jij kent het woord altruïsme niet. Elke zin die je uitspreekt, elk gesprek dat je aanknoopt doe je uit eigenbelang. Vertel me, wanneer heb jij voor het laatst iemand geholpen? Echt geholpen?’

‘Geen idee.’

‘Dat bedoel ik.’

Ik was verward. Dit ging anders dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Aan de andere kant: Ik hield wel van bazige meiden. Zoals die ene vage chick die ooit in bed tegen mij zei: ‘Wie is je papa’.

‘Oké. Ik vroeg alleen wat je straks gaat doen en amper een minuut later heb ik een psychisch probleem erbij, toegelicht door iemand die ik niet ken.’

‘Je denkt dat het de seks is hè?’

‘Dat is wat jij denkt. Ik wil vrijheid.’

‘Je bent de enige die straks alleen vertrekt,’ zei ze met een lage stem. ‘In vrijheid. Dat wel.’

Eerste bericht | < Vorig bericht Volgend bericht >