episode 11 #11.7 Het feestje III Links en rechts Kee bewoog van links naar rechts door de kamer. Ze ging in een hoekje staan en pakte uit haar tas een ouderwetse Nokia-telefoon die alleen dit soort vage alto meiden hadden. Ik zag links achter haar Sjoerd eenzaam en alleen stiekem naar haar kijken. Rechts van haar
episode 11 #11.6 Het feestje II Te vroeg is iets dat hij niet kent Martijn kwam zoals gewoonlijk weer anderhalf uur later aankakken dan we hadden afgesproken. Hij gaf ditmaal zijn poes de schuld. Martijn wilde graag schrijver worden. Hij blogde zijn poëzie al een aantal jaar op het web. Maar niemand wilde het lezen. Wie
episode 11 #11.5 Het feestje Het geluid in mijn oor Ik stond naast de plantenbak de woonkamer te bestuderen. De organisator van dit feestje, had een nieuw sound system gekocht. En dat moest iedereen horen. De bass liet de blaadjes van de plant trillen. We zijn allemaal verbonden Naast me stond Naomi. Ze geloofde erin
episode 11 #11.4 Je bent DJ? Laat me niet lachen gek ‘Ik heb niet zo’n hoge pet op van dj’s, moet ik je eerlijk bekennen’, zei ik. Jim nam een slok van zijn sterke drank, gooide zijn hoofd achterover, begon luid te gorgelen en slikte het toen door. ‘Mij beledig je niet hoor. Geef je ogen de kost in
episode 11 #11.3 Hoe je rijk wordt van plaatjes draaien Hij keek me strak aan toen hij me een hand gaf. Jim droeg een vreemde rode Aziatisch-achtige badjas. Zijn badslippers waren roze. ‘Kom verder’, zei hij. Hij liep voor me uit, door een lange gang richting de achterkant van de woning. ‘Aardig optrekje’, zei ik. ‘Ben je drugslord?’ ‘Gewoon dj.
episode 11 #11.2 Ik ben verliefd geworden op een dikke vrouw en het was een fantastische ervaring Dagenlang negeerde ik de gedachte. Nachtenlang ontkende ik de behoefte. Diep van binnen wist ik dat het er was. Als een waarheid die langzaam aan het rijpen was. Ik kon mijn broer Nathan niet langer negeren. Het leek op die ene keer dat ik verliefd was geworden op een meid
episode 11 #11.1 De Albert Heijn is een plek voor verliezers Ik had een hekel aan de Albert Heijn op zondag. Al die jonge mensen die hun boodschappen de hele week hadden uitgesteld tot op dit moment. Om met z’n allen massaal in de schappen te graaien tussen de vakkenvullers in, die drukker met elkaar dan hun werk bezig zijn.
episode 10 #10.20. De tijd die we verdoen met televisie kijken ‘Charlie?’ Vroeg Nathan. ‘Hmm’, antwoordde ik. ‘Slaap je al?’ ‘Hmm.’ ‘Ik ben gewoon dronken.’ ‘Hmm.’ ‘Ik bedoel echt katje-lam-dronken. Niet nu. Nu is het alweer wat afgezwakt. Maar ik bedoel eerder vannacht.’ ‘Hmm.’ ‘Ik was gewoon zo dronken dat ik niet goed wist wat ik aan het doen was.’ ‘Hmm.
episode 10 #10.19 Je zult niet geloven wat ik in mijn badkamer aantrof Ik had een methode ontwikkeld om te zien hoe erg ik van de kaart was. Als ik in mijn hoogslaper op mijn zij op mijn kussen lag en naar mijn digitale wekker keek die met draad aan de spiralen was geknoopt, en ik de cijfers in vertigo-vorm voor mijn ogen
episode 10 #10.18 Hij viel op oudere vrouwen Nathan danste als een sukkel. Zijn armen bewogen veel te slap mee met zijn heupen. Zijn bewegende voeten en benen waren ver uit de maat. Toch kreeg hij het voor elkaar om met de blondine in haar leren rok een pirouetje mee te draaien op de maat van de muziek.
episode 10 #10.17. De aantrekkingskracht van twee gebroken zielen We zaten in het café bij mij om de hoek. Een Ierse pub met alleen maar mannelijke stamgasten met enorme buiken. De enige dame hier was de vrouw van een van de stamgasten. Een opvallende blondine met opgestoken haar die een veel te korte leren rok aan had en een
episode 10 #10.16. Polaroid herinneringen Ik en Nathan zaten op de bank zwijgend tv te kijken met een bord pasta op schoot. Nathan slurpte de pasta naar binnen, terwijl hij zijn ogen niet van het scherm af hield. Ik had een korte deja vu naar onze jeugd. Zo zat hij altijd op de bank. Zijn
episode 10 #10.15. Idioten dagdromen niet Met een jas en een rugtas in zijn hand stond hij voor mijn deur: mijn grote broer [https://www.psychokiller.eu/10-1-schreeuwen-helpt-niet-tegen-sadisten/]. Hij knikte naar me en wilde doorlopen. Ik blokkeerde in een reflex de voordeur en besefte me toen pas dat ik hem helemaal niet in mijn huis wilde
episode 10 #10.14. Een mislukte anekdote over mijn jeugdliefde Sjoerd hief zijn rechter hand omhoog in de McDonalds in Utrecht. ‘Luister vriend. Ik zeg het je eerlijk. Soms wou ik dat ik jouw leven had. Ik moet het doen met mijn hand. En die eenzame lelijke meisjes die de hele avond me geen enkele blik willen gunnen. Tot het
episode 10 #10.13. Het Axe-effect terwijl je eigenlijk Nivea gebruikt ‘Neuk jij op je eerste date?’, vroeg Sjoerd net voor hij een hap van zijn Big Mac naar binnen werkte in de McDonalds op de Oudegracht. Het was zondagmiddag. De rest van Utrecht zat op terrasjes, in winkelpanden of in bed. Wij zaten in de McDonalds. Onze kater van een
episode 10 #10.12 Hou eens op met dat gezeik over je ex Buiten was het nog warmer dan binnen. Een klamme warmte deze avond. En het was pas lente. Ik stak een sigaret op en liep naar mijn fiets toe. Ik haalde het slot van mijn achterwiel af en zag dat in mijn voorband geen lucht meer zat. Het was lang geleden
episode 10 #10.11 De foute man in mij ‘Zo, wat is er met jou gebeurd? Heb je geblowd?’, vroeg Kurt aan me. Hugo en Kurt stonden met z’n twee met hun handen in hun zak aan de zijkant van de dansvloer. Op de dansvloer waren vooral jonge meiden aan het dansen. Volgens mij ergens bij de basketballijnen.
episode 10 #10.10. Ik nam Yori op een gymtoestel Yori lag met haar benen wijd op een gymkast. Mijn ogen wilde maar niet wennen aan de donkere ruimte. Het was een opslaghok voor gymspullen. Het rook naar volleyballen en zweterige sportschoenen. De ruimte werd slechts verlicht door de zaklamp op mijn Samsungtelefoon die ik op de grond had neergelegd
episode 10 #10.9. Hoe Disney mijn wereld vernietigde ‘Waar zou jij een blog over willen beginnen?’, vroeg Kee . Ze keek me verveeld aan. Ik krabde achter mijn oor en haalde mijn schouders op. ‘Ik zou graag een antiblog willen beginnen over meiden die van paarden houden’, zei ik. ‘Dat beeld van vroeger op het schoolplein raak ik maar
episode 10 #10.8. Online praten over make-up is geen emancipatie Ik stak een sigaret op en liep naar de blond geverfde meid met leren jack toe aan de bartafel. Zij kon het weten wie de chick in de blauwe cocktailjurk was. Zij heette tenslotte Kee wat leek op ‘Oké’. Ik ging bij haar staan en wachtte tot ze opkeek. Dat
episode 10 #10.7 Toen Tiesto door de gymzaal dreunde (en we ons afvroegen waarom nou Tiesto) Tiesto galmde door de luidsprekers van de dj. Te hard met te veel ruis en bass. Nog zo’n ding met gymzalen. Hoe hard de muziek ook stond, het bleef galmen als een gymzaal… Iedereen keek instinctmatig naar de deur van de gymzaal. Daar moest het gaan gebeuren. Toen, op
episode 10 #10.6 De cocktail party Hoe erg je best ook deed, gymzalen bleven gymzalen. Ondanks de slingers, de discoverlichting, de ronddraaiende discobal, de tafels vol hapjes en de bartafels met kaarsjes en borrelnoten en gevulde champagneglazen, zag het er nog steeds uit als een gymzaal. Het was nog niet echt druk op deze vrijdagavond. Groepjes
episode 10 #10.5 Ik had een obsessie voor het seksleven van iemand anders Ik had een obsessie voor het seksleven van mijn broer Nathan en Johanna. Als ik de kans had, keek ik door het sleutelgat. Het was die ene zaterdagmiddag dat ik aan mijn huiswerk zat en haar hoorde kreunen. Het ging het hele huis door. Zo’n kreun van een schaap
episode 10 #10.4 Toen ik door het sleutelgat keek en hoopte om coïtus te zien Johanna was de graatmagere chick van mijn broer Nathan. Ze kwam ‘s avonds en in het weekend altijd langs als mijn moeder niet thuis was. Nathan zei nooit wat over haar. Alsof ze niet mocht bestaan in het leven van mij en mijn moeder. Als ze hier was sloten zij
episode 10 #10.3 Ruikt naar de geest van een tiener Mijn vrienden zouden nooit kunnen geloven dat een vier jaar oudere meid genaamd Yori in mij geïnteresseerd zou zijn [https://www.psychokiller.eu/10-2-het-trauma-van-ter-land-ter-zee-en-in-de-lucht/]. Zij hield van jongens zoals ik, dat kon niet anders. Zij zou de echte Charlie zien. Zij keek dwars door mijn jeugdige lichaam heen en zag
