Om me te verlossen van de verveling en los te komen van Maria’s leven nam ik een bijbaan. Enkele dagen in de week werkte ik in een magazijn ergens op een industrieterrein in Maarssen. Van 17.00 uur tot 22.00 uur orders pikken.
Het hield me van de straat. Het bracht me wat geld.
De dagen vlogen sneller voorbij. Maria negeerde ik bewust. Ze ging nog steeds om 14.00 uur naar de wc. Wat ze in de avond deed, kon ik niet meer controleren.
Toen het zaterdag was en ik tot 13.00 uur in bed lag en van 13.00 uur tot 15.00 uur achter mijn Asus-laptop kroop, kwam ze na een zachtmoedig klopje op de deur binnengewandeld.
Ik had slechts een onderbroek aan. Waar ik me niet voor schaamde. Ik wilde Maria blijven shockeren.
Altijd. Overal.
‘Hé,’ zei ze. ‘Een tijdje niet gesproken. Alles goed?’
‘Relax man,’ zei ik. Ik draaide mijn bureaustoel weg van de Asus-laptop en keek haar aan terwijl ik mijn benen opende en ik haar heel kort zag kijken naar mijn kruis.
‘Ik ben morgen jarig. Vanavond komen wat bekenden langs. Ik zou het leuk vinden als je ook even wat komt drinken straks. Goed?’
‘Tuurlijk, prima.’ Ze liep weg.
Ik glimlachte. Zoals ik het had bedacht. Ik nam afstand van haar. Ik probeerde mijn invloed te verminderen. Ik probeerde haar te negeren.
Maar ze kon niet zonder me.
Eerste bericht |< Vorig bericht Volgend bericht >
