Ik had een droom. Hoe ik de penvriend van Maria in elkaar sloeg. De droom ging zo:

‘Ben jij Charlie?’

‘Ja. Wie de fok ben jij?’

‘Ik ben Sjors, de penvriend van Maria.’

‘Jij wou me nu gaan stompen?’

‘Euh.’

‘Ben je wel helemaal goed in je hoofd? Lafaard. Beetje meisjes brieven sturen en dan denken dat ze van je houden. Leer eens versieren man. Met die intellectueelheid krijg je misschien wel aandacht, maar geen seks.’

‘Chillex man.’

‘Jij chillex. Laat Maria met rust.’

Normaal was ik niet zo. Maar al die christelijkheid om me heen, bracht me regelrecht naar de hel. Ik begon hem te duwen. En nog een keer. Hij viel op de grond. Ik ging bovenop hem zitten en drukte zijn hoofd tegen de grond.

‘Wat wil je nou lijpo? Wat wil je nou? Wou je me stompen? Zielig maagd.’

Ik spuugde hem in het gezicht, stond op en overwoog nog even om hem een trap na te geven. Maar zo’n iemand was ik niet.

Maria kwam naar buiten gerend. ‘Waarom heb je dit gedaan?’ Ze boog over die penvriend van haar heen en begon hem te aaien in het gezicht.

Toen keek ze naar mij. Haar tranen bleven lopen. Het was geen woede. Het was geen angst. Het was een grote teleurstelling wat ik in haar ogen zag.

‘Waarom Charlie? Waarom nou?’ Snikte ze.

Eerste bericht | < Vorig bericht Volgend bericht >

Achtervolg me dan