We besloten op een terras ons dronken te voeren en wat te eten. De gesprekken gingen over American Apparel, Lady Gaga en Friezen. Ik lachte als een boer met kiespijn mee. Het was overduidelijk dat Chuck en Hein elkaar al lang kenden. Hun humor was geëvolueerd tot inside jokes en ongrijpbare 1-2tjes van stopwoorden. Ik kon er geen vat op krijgen waar ze het nou echt over hadden.

Na de koffie wees Chuck naar een meid dat zich in een te strak shirt had gepropt met een grote bruine riem om haar buik heen geworpen dat ‘kijk mij hip zijn’ moest voorstellen. Ze was minstens 50 kilogram te zwaar. Ze keek ongeïnteresseerd naar haar roze smartphone.

‘Aaah gut. Zij wil er ook bij horen,’ zei Chuck.

‘Dat zou verboden moeten zijn. Dit kan ze zichzelf toch niet aandoen?’ Vroeg Hein zich af.

Dit was niets voor Hein. Mensen veroordelen om wie ze waren. Hij was een halve hippie. Iemand die GroenLinks zou stemmen. “We are one” zou zingen.

‘Laat dat mens met rust,’ zei ik daarom tegen hem.

‘Charlie. Dit is zo’n wijf,’ zei Chuck op een ongeduldige manier. ‘Dit kan nummer een van de drie worden. Ze heeft een mooi gezicht toch? Dat moet je toegeven. Maak haar dag. Ga haar een compliment geven. Dan mag je wat mij betreft nummer 1 van je lijst strepen.’

‘Zij telt niet mee,’ zei ik.

‘Echt wel.’

‘Nee man.’ Chuck keek me streng aan. Ik lachte naar hem. Hij lachte niet terug.

‘Charlie. Kom op nou. Ik heb je gematst. Geef haar een compliment. Dan ben ik gelukkig.’

‘Nee,’ zei ik.

Chuck stond toen op en liep naar haar toe en sprak haar aan.

‘Waarom doet ’ie dat?’ vroeg ik. ‘Even serieus Hein. Waarom heeft Chuck zo’n hekel aan mij.’

‘Hekel? Nee joh. Zo doet ‘ie altijd. Hij mag je. Echt. Mijn vrienden zijn jouw vrienden. We gaan ver terug. Chuck en ik.’

‘Dat heb ik in de gaten. Jullie lachen op een bepaalde manier dat alleen bekenden doen,’ zei ik.

‘Dat zal wel ja.’

Ik zag dat Chuck naar mij wees. De dikke meid keek toen ook mijn kant op en begon verlegen te lachen.

Chuck keerde toen terug, ging zitten en negeerde mijn blik. Hij keek op zijn iPhone en zocht ondertussen iets in zijn zak. Toen keek hij me aan terwijl hij een pakje Marlboro uit zijn broekzak haalde.

‘Dat vieze wijf is voor jou Charlie. Ze wacht op je.’

‘Hoezo.’

‘Omdat ik haar dat net verteld heb.’

‘Waarom doe je dat? Ik zei toch nee,’ zei ik.

‘Wij mogen haar toch niet dik vinden? Laat dan zien dat uiterlijk je niets boeit. Met je grote bek.’

De toon van zijn stem stond me totaal niet aan.

‘Kom op Charles, je kan haar daar niet laten staan,’ zei Hein toen.

Hij koos gewoon Chuck’s kant.

Hein knikte met zijn hoofd naar haar met een valse glimlach op zijn gezicht. Een lach van leedvermaak.

Dit was dus de gozer met wie ik naar Groningen was gereden. De gast waarvan ik voor even dacht dat we beste vrienden konden worden.

Chuck stak een sigaret op. ‘Kom op, we hebben niet de hele dag. We moeten zo verder Charlie.’

‘Ik doe het niet,’ zei ik.’

‘Dan niet.’ Hij stond op, stopte zijn peuken in zijn zak en knikte naar Hein of die mee ging. Hein keek me teleurstellend aan.

Ik bleef uit protest zitten. Omdat ik weigerde met hun mee te lopen.

Dit was waarom ik een hekel had aan drie personen.

Wat deed ik hier. Ik moest weg hier.

Ik zag ze de hoek omlopen. Ze lieten me gewoon achter. Omdat ik weigerde met een dikke meid te praten. Dit sloeg nergens op. Zij vonden haar lelijk. Nu was ik het probleem.

Fuck hun. Ik had ze niet nodig. Waarom deden ze zo gemeen. Het deed me denken aan de brugklas. Waar eens twee jongens me uitlachten omdat ik een spijkerblouse aan had.

Wat nergens op sloeg. Maar toen voelde alsof de wereld in elkaar stortte.

Ik had me de afgelopen jaren als sterk individu ontwikkeld. Om nooit meer afhankelijk te zijn van andere mensen met hun stomme meningen.

Maar de waarheid was: Ik wilde verdomme gezien worden. Zelfs door gaylord Chuck.

Het kostte me exact tien minuten om mezelf bijeen te rapen en op te staan. Ik kreeg een sms van Hein waar hij en Chuck waren.

Toen ik met klamme handen en een snel kloppend hart de kroeg inliep en ze zag, groette ze me opgewekt.

Alsof er niets was voorgevallen.

Mis niets. Ontvang het volgende verhaal direct in je mailbox

< Vorig bericht Volgend bericht >