9. Heb je wel een condoom bij je?

Dit was ik geworden: een gast die verlaten was door de vrouw waar ik tot aan de dood bij wilde blijven. Wat was er gebeurd de afgelopen negen jaar? Waar was die Nik heengegaan die ik zo waardeerde in mezelf?

9. Heb je wel een condoom bij je?

Op kantoor kroop ik achter een scherm. Ik opende mijn mailprogramma maar keek niet naar de binnengekomen mailtjes. Ik staarde uit het raam. Keek naar mezelf via de reflectie van het raam.

Dit was ik geworden.

Een gast die verlaten was door de vrouw waar ik tot aan de dood bij wilde blijven.

Wat was er gebeurd de afgelopen negen jaar?

Waar was die Nik heengegaan die ik zo waardeerde in mezelf?

Feestend. Drinkend. Dansend. Lachend. Zin om op te staan. Geen zin om naar bed te gaan. Genoeg te doen. Genoeg te bespreken met iedereen. Genoeg liefde om te tonen aan Liselotte.

Nu kon ik alleen maar praten over financiële rapportages, over mijn overvolle e-mailbox en dat ik me zo leeg voelde nu Liselotte er niet meer was.

Ik besloot na de middagkoffiepauze een rondje over het kantoorpark te lopen. Na het avondeten in de kantine  (pizza en cola) werd het nieuwe systeem live gezet. Daarna testte ik of alles werkte zoals het moest werken. Dat deed het.

Rond 21.00 uur drukte ik op de bel bij Anna.

Ze deed in haar joggingbroek en roze trui open. Ze had een bril op en een tandenborstel in haar mond. ‘Ga je naar bed?’ vroeg ik.

‘Nog niet,’ zei ze, en liet me naar binnen. ‘Hoe was werk?’

‘De update ging goed!’ zei ik iets te enthousiast.

‘Goed om te horen!’ zei ze in hetzelfde enthousiasme terug. Ze spuugde haar mond leeg in de badkamer, gaf me een biertje, plofte neer op de bank en ging gebiologeerd verder tv kijken.

Het was een of andere serie op Netflix. Te mooie mensen met te mooie lijven. ‘Wat kijk je?’ vroeg ik.

‘Riverdale.’

‘Is het leuk?’

‘Best,’ zei ze.

‘Wat heb jij vandaag gedaan?’

‘Oh, gewoon. Rommeldagje. Morgen weer werken.’

‘Is er wat?’ vroeg ik.

‘Moet er wat zijn dan?’, vroeg ze terug.

‘Ik weet niet,’ mompelde ik. Het was alsof ik naast Liselotte zat.

Connectieloos te ademen. Te leven zonder elkaar echt te zien.

Toen kwam het gevoel op. Vrij sterk. Voor het eerst. Dit was niet de plek waar ik hoorde te zijn. Niet met haar. Niet zoals dit.

‘Sorry hoor. Aflevering is bijna klaar. Nog zes minuten. Dan ben ik van jou.’ Ze knipoogde naar me en stak een tong uit.

Die voelde ik in mijn buik.

‘Aaarg. Cliffhanger. Zo vervelend. Nu wil ik verder kijken!’ gilde ze.

‘Ga je gang,’ zei ik al spelend met het etiket van het bierflesje.

‘Nee. Andere keer.’

Ze deed de tv uit en sprong op me en gaf me een lange zoen en een knuffel.

Daarna fluisterde ze in mijn oor: ‘Ik ben ongesteld.’

‘Oké.’

Daarna ontknoopte ze mijn broek en keek ondeugend naar me. ‘Vind je het niet erg?’

‘Nee?’

Ze gaf zoentjes rondom mijn onderbroek en liet mijn jeans naar mijn enkels glijden.

‘Weet je wat het is, Nik?’ vroeg ze.

‘Wat?’

‘Ik heb je gemist vandaag.’

‘Zo,’ was het enige wat ik kon uitbrengen.

Ze keek me met grote ogen aan en ik merkte dat ik dit gezicht eigenlijk niet daar beneden wilde zien.

Althans. Niet nu.

Dus sloot ik mijn ogen, pakte voorzichtig haar hoofd vast en liet haar aan mijn lul zuigen.

Ik voelde er nauwelijks wat van.

Het leek nergens op.

Na een tijdje zei ze: ‘Mijn kaken doen pijn.’

‘Laten we gewoon gaan knuffelen dan,’ zei ik.

‘Knuffelen?’

‘In bed?’

‘Ja, ik ben ook best wel moe eigenlijk,’ zei ze.

Ze stond op en bracht haar glas water en mijn halflege flesje bier naar de keuken. Ik stond ook op en liet mijn broek en sokken achter bij de bank. Daarna plofte ik op haar bed met mijn hoofd op het kussen en merkte hoe zwaar mijn spieren voelde.

Anna kwam de slaapkamer in en sprong op me. Pijnscheut in mijn rug. Ze begon op mijn schouderbladen te slaan met haar vuisten, pakte mijn hoofd vast en drukte die in het kussen.

‘Wie is je papa? Wie is je papa?’ gilde ze.

‘Jezus, Anna. Waar heb je last van?’ schreeuwde ik tegen het kussen aan.

Ze rolde van me af, kroop onder de dekens, rolde zich volledig op en begon poezengeluiden te maken.

‘Wat ben je aan het doen?’ vroeg ik.

‘Miauw. Miauw.’

Ik draaide me ook om en begon in haar kont te knijpen, in haar zij te porren en aan haar haren te trekken. Zoals ik ook bij mijn ex Liselotte kon doen als ze me aan het uitdagen was.

‘Volgens mij moet dit poesje getemd worden,’ zei ik, en de zin in seks kwam terug. Zin in seks met Anna.

‘Nee hoor,’ giechelde ze, en ze draaide zich om en gaf me een stomp in mijn maag.

‘Dat deed echt pijn,’ zei ik happend naar lucht. Liselotte had me nog nooit gestompt of hardhandig aangepakt, fysiek. Wel mentaal.

Toen ze me verliet…

‘Is je geraden ook. Smeerlap,’ zei Anna. Ze draaide zich weer om en begon met haar benen te trappelen en hard te gillen. Daarna stilte. Met haar ogen dicht. Lichaam in freeze stand.

‘Ga je nu doen alsof je dood bent?’ vroeg ik.

Ze knikte hard ja.

‘Je bent vreemd,’ zei ik.

‘Miauw. Miauw.’

Ik begon haar schouder te aaien. Haar arm. Haar benen. Haar erogene zones subtiel vermijdend. Om haar verlangen naar mij op te wekken.

‘Zal ik je eens een geheimpje vertellen?’ zei ze met een te hoge stem.

‘Nou?’ zuchtte ik.

‘Kom dan. Met je oor.’

‘Zeg nou gewoon.’

‘Kom. Bij mijn lippen,’ zei ze.

Ik boog met een kreun voorover en bracht mijn oor bij haar lippen. Ze beet in mijn oorlel. Ik besloot niet te bewegen om te voorkomen dat mijn oorlel in haar mond achterbleef.

Ze liet mijn oorlel los en fluisterde: ‘Ik ben helemaal niet ongesteld.’

Ik drukte me omhoog en keek haar verward aan. Ze knikte met haar ogen dicht met een vreemde grimas rondom haar gezicht. Alsof dit een spel was en ik het slachtoffer.

‘Waarom zei je dat dan?’ vroeg ik.

‘Gewoon.’

‘Je vindt het vreemdgaan met je ex,’ zei ik.

‘Daar heb ik even over nagedacht vandaag,’ zei ze. Haar gezicht was veranderd in een serieuze kwetsbare blik. Ze pakte mijn arm vast en knuffelde die. ‘Ik vind het niet meer vreemdgaan. Maar ik vind het wel een beetje eng.’

‘Ik ook,’ zei ik. ‘Ik ook.’

Dit was wat we nodig hadden. Het voelde als een ontlading. Nu was het uitgesproken. Het maakte het relaxter.

Ik gaf haar zoentjes op haar wang, mond, schouders. Ik schoof haar onderbroek naar beneden en voelde of daar al iets vochtig was. Dat was het.

‘Heb je wel een condoom bij je?’ fluisterde ze.

Ik rolde mezelf uit bed, kwam met een iets te harde klap op de grond, stapte op en zette als een oude man een sprintje naar de woonkamer naar mijn broek. Uit mijn portemonnee viste ik een condoom en checkte de houdbaarheidsdatum.

Ik liep zelfverzekerd de slaapkamer in. Ze lag in het midden van het bed met de dekens hoog opgetrokken. Volgens mij was ze volledig naakt. Het liet mijn lul nog harder worden.

‘Miauw,’ zei ze en begon de buitenkant van haar hand te likken.

Ze was inderdaad naakt onder het dekbed.

Toen ik mijn lul voorzichtig in haar kut schoof voelde het anders dan Liselotte. Als een ander soort tunnel…

Ik ging bovenop haar liggen en bewoog mijn heupen heen en weer. Ik was te bang om niet klaar te komen. Dus bewoog ik snel. Gefocust. Zonder op haar te letten of zij het wel fijn vond. Met mijn ogen dicht. Haar zachtjes in mijn oor horen kreunen.

Geen idee of zij hiervan genoot.

Dit ging zo even door. Tot ik besefte dat dit niet ging werken.

Ik drukte me op via mijn handen en keek Anna aan. Ze glimlachte zo oprecht terug en gaf me een zoen op de mond.

‘Gaat het?’ vroeg ik.

‘Lief,’ antwoordde ze terwijl ik langzaam heen en weer bewoog in haar om niet de sterkte van mijn erectie te verliezen.

‘Ben je oké?’ vroeg ik.

‘Ga nou maar door.’

Ik liet me weer naast haar hoofd vallen en zoende haar schouder en bewoog mezelf vrij gemakkelijk naar een hoogtepunt toe. Zoals de seks met Liselotte ging afgelopen twee jaar.


🚬 Je leest een verhaal uit de reeks Uitbraak. Volgende week het vervolg. Ik app of e-mail je dan graag de link, zodat je het niet vergeet.
😏 Ik heb een nieuw boek geschreven. Het heet 'Ze gingen samen het toilethokje in.mp4'.
👀 Ik ben een dagelijkse e-mail begonnen. Over naar bed gaan met iemand die je niet mag. Je eenzaam voelen in een club vol mensen. Over de toxiciteit van je eigen perfectionisme. Abonneer je via https://petje.af/tomsondarko/. Als je niet zo goed weet wat je kan verwachten, schrijf je dan in voor mijn wekelijkse e-mail (gratis) of luister naar mijn wekelijkse spraakberichten (gratis).