Een klop op de deur. Toen kwam Hein binnen. Hij keek me met een grote glimlach aan. Zoals alleen hij zo zelfverzekerd kon lachen.
‘Zo. Kerel. Heeft Jennifer goed voor je gezorgd? Je ging out vannacht man. Had je zoveel gedronken?’
‘Geen idee man,’ was het enige wat ik kon uitbrengen. Ik durfde hem niet in de ogen aan te kijken.
Vieze homo, dacht ik.
‘Over vannacht. Ik hoop niet dat je gekwetst bent. Chuck en ik hebben een vrij complexe relatie met elkaar. Ik wou het je graag van te voren vertellen. Maar het is er niet van gekomen.’ Hein kwam naast me staan en streelde met zijn hand mijn wang.
Ik wou hem wegslaan, maar gek genoeg voelde het best comfortabel, zo'n warme zachte aanraking.
Hein had iets bovennatuurlijks. Ik wou graag al zijn aandacht. Iedereen wilde graag zijn aandacht.
Ik keek hem aan en even dacht ik dat ik niet boos op hem kon zijn. Een seconden later kwam dat gevoel weer terug.
Ik wilde hem nooit meer zien. De manier waarop hij me had behandeld het afgelopen etmaal. De klootzak.
‘Ik blijf nog een paar dagen in Groningen,’ zei Hein.
Ik knikte naar hem en dacht na over hoe ik op het station van Groningen kwam.
‘Oké. Het gaat je goed.’
‘Doe niet zo dramatisch Charlie. Is er wat?’
Hij wist het. Dat dit het einde was van onze vriendschap. Als die ooit had bestaan.
‘Nee hoor,’ zei ik. Ik zag aan de ogen van Hein dat hij me niet geloofde.
Hein wist zoveel. Ik wou dat ik aan zijn intellect kon tippen. Hein liep toen weg en sloot de deur.
‘Ik vind hem een creep,’ zei Jennifer.
Ik keek haar aan. ‘Waar slaat dat nou op?’
‘Je ei is klaar.’
Einde Episode 8 volume 1
Mis niets. Ontvang het volgende verhaal direct in je mailbox