episode 12

Reve schreef in De Avonden dat de mens door drie dingen woest werd. 1. Als je de krant aan het lezen bent en iemand tikt er hard tegenaan. 2. Als

De managers waren ongevoelig voor de tumult op de werkvloer. Deuren bleven dicht, wandelingen over de vloer bleven uit. Wist de manager werkelijk wel wat er speelde? Van teamleiders moesten

Ze was blond, slank, opgemaakt en populair. Het soort blondje dat zich graag prinses liet noemen. Dat als een prinses behandelde wil worden. Zo’n meid dat dacht dat de

Er heerste een trias politica op de afdeling. Je had de planners. Die zaten ergens verstopt in een kantoor ver van het callcenter verwijderd. Zij hielden zich elke dag bezig

De computer was mijn grootste vriend. Hij deed nooit wat ik verlangde, sloot uit zichzelf op de raarste momenten af en was het beste excuus om niet aan het werk

Tachtig calls per dag handelden we af. We kregen drie minuten de tijd om na het gesprek de administratie af te handelen. Dit heette ACW (aftercall work). Ik dronk acht

De werkvloer was een politiestaat. De traffics controleerden de medewerkers. De medewerkers controleerden elkaar. Ieder die afwijkend verdrag vertoonde, werd in de roddels afgestraft. De werkvloer was een bonte verzameling

Hoe kon ik dit volhouden. Ik ging me helemaal niet als een god voelen [https://www.psychokiller.eu/12-6-het-eerste-gesprek-op-een-callcenter-is-te-vergelijken-met-de-eerste-keer-seks-2/] . De tijd vloog voorbij, maar hoe kon ik deze baan volhouden.

Het eerste gesprek met een klant. Wij groentjes waren verdeeld over drie eilanden. Een eiland was een soort van callcenter term voor een aantal bureaus die tegen elkaar aan waren

We kregen de dag voor de toets de tijd om te leren. 8 uur lang om het instructieboekje door te nemen dat we de volgende dag erbij mochten hebben. Iedereen,

In de derde week van onze cursus callcentermedewerker worden begon het spannend te worden. We kregen hoog bezoek van de manager zelf. Hij stuurde de teamleiders aan en had een

Ik wilde hier niet zijn. Niemand wilde hier zijn. Ik was omsingeld door een grote groep halvegaren in een opleidingsruimte in een veel te duur kantoorpand op een uitgestorven industrieterrein.

Het leven was geen pretje in een kredietcrisis. Mijn zes jaar studie had maar tot een duidelijk resultaat geleid: werkloos thuis zitten. • Hard mijn best gedaan om met laffe zesjes

Ik ben een callcenter agent. Ik ben onderbetaald en word door niemand gewaardeerd. Ik ben het uitschot van het bedrijf. Van de werkende mensen. Van de samenleving. Ik word dagelijks