Lycaons en Keelut
In ons allen schuilt een weerwolf.

In de Griekse mythologie heb je Lycaon.
Een gemeen mens dat mensenvlees at en daardoor als straf van Zeus in een wolf veranderde. Het opvallende verschil met de weerwolfverhalen die wij kennen, is dat het een eenmalige metamorfose was. Hij kon niet meer terugveranderen. Hij was nu voor altijd een bloeddorstige weerwolf, op zoek naar mensenbaby’s.
Dat is een kenmerk van vele weerwolfverhalen.
Ze komen onze kinderen halen.
Wat als je als mensenwolf wordt geboren?
In de film Hold the dark (Netflix), zie je een variatie van de wolvenmythe.
Mensen die eigenlijk al wolven zijn.
In gedrag, niet per se in gedaante. Alhoewel.
Ze dragen soms een wolvenmasker in de film.
De film begint met Medora Slone, die een brief schrijft naar een wolvenexpert. In haar dorpje in Alaska is haar zoontje meegenomen door de wolven uit het bos. Het is niet de eerste keer hier dat wolven jonge kinderen mee nemen.
De wolvenexpert Russel gaat in op de brief en komt aan in het natuurrijke gebied, waar het een groot deel van de dag donker is. Aangezien ze dicht bij de poolcirkel zitten en het winter is.
Haar man is op dit moment in Irak aan het vechten als soldaat. Ze wil dat Russel de wolvenroedel vindt en die doodt. Uit wraak.
Ze vraagt aan hem hoe het voelde om eerder een wolf te doden.
Russel zegt: afschuwelijk.
Ze vraagt: omdat de natuur zo werkt?
Russel: De natuurlijke orde rechtvaardigt geen wraak. Ze zijn niet wat u denkt, mevrouw Slone. Wat hier is gebeurd… is heel zeldzaam.
Wannaar Medora zegt: Wat hier is gebeurd, is mij overkomen.
Ja. Goed punt.
Je kan nog zo rationeel de natuur analyseren. Dat natuur de natuur is. Maar de emotie wint het argument. De tragedie dat haar kind is meegenomen door de wolven. Daar krijg je wraakgevoelens van.
Dan volgt er de mooiste scène, die me meteen verliefd maakt op deze filmmaker.
Russel ligt die nacht te slapen op de bank bij haar. En dan komt Medora naakt met een wolvenmasker op de kamer ingelopen.
Creepy. Maar ook hypnotiserend.
Ze gaat tegen Russel aan liggen. Lepeltje lepeltje.
Ze pakt zijn hand vast en legt die om haar keel neer en knijpt in zijn hand, zodat haar keel dicht geknepen wordt.
Intens…
Russel rukt zich er uiteindelijk van los.
Oké.
Het is dus een thriller met veel mystieke elementen. Het is een trage film. Wat het juist heerlijk wegkijken maakt.
Waarschijnlijk krijgt het daarom een 5,8 op IMDB en dat BEGRIJP IK NIET. Daar kom ik zo op terug.
Nu kom ik met de eerste spoiler van de film.
Waarom legde ze die hand op haar keel? Waarom heeft ze Russel überhaupt uitgenodigd?
SPOILER ALERT
Bloedwraak
Het blijkt dat ZIJ haar eigen kind heeft vermoord en een getuige zocht om haar daad te bekennen. Daarom moest Russel komen. Daarom moest Russel haar keel dichtknijpen.
Het treurige is, leren we van de inheemse bewoners daar, de Yup’ik, dat het vaker gebeurt in dit geïsoleerde gebied in Alaska. Dat mensen veranderen in een (symbolische) wolf en hun eigen kinderen doden.
Het fictieve dorp in de film heet trouwens Keelut. Keelut is een kwaadaardige, haarloze hondengeest uit de Inuit-mythologie.
Oké.
Nu de tweede spoiler.
Haar man komt terug uit Irak en besluit niet alleen zijn verdwenen vrouw terug te vinden om wraak te nemen. Maar vermoordt ondertussen ook lukraak mensen.
En nu houd ik op met verklappen.
De reden dat die film een 5,8 scoort, is denk ik omdat het einde vaag voelt. Het einde is een en al wolvensymboliek.
Nou, ik vond het einde schokkend en mysterieus en daardoor heel goed. Maar ik snap ook dat je niet echt antwoorden krijgt. Meer WTF is dit allemaal?-gedachten.
Dat kan onbevredigend voelen.
De film is gemaakt door Jeremy Saulnier. Ik ben op dit moment al zijn films aan het bekijken. Rebel Ridge (2024) is zijn beste en staat op Netflix.
Het zijn moody actiefilms, maar met een flinke filmhuis-saus eroverheen. En het gaat altijd over ‘goed’ en ‘kwaad’.
Ik ga er goed op.
Nu terug naar de wolven in de mythologie.
Menselijkheid verliezen als wolf
De mens die in een wolf verandert, is een diep verankerd universeel archetype.
Het is een diepgewortelde angst dat de mens zijn rationele controle verliest en bezwijkt aan dierlijke instincten. Dat je je menselijke waarde kwijtraakt en moraalloos wordt.
Het is ook een waarschuwing voor overmoed en onvoorzichtigheid. Vooral in de mythe van Keelut. Voor de wolfachtige geest die je doodt als je te ver het bos in gaat.
De mythes van Lycaon en Keelut laten zien dat de grens tussen mens en dier niet absoluut is. Ze laten zien wat er met een mens kan gebeuren als die geconfronteerd wordt met de duisternis.
In ons allen schuilt een weerwolf.
Liefs,
Tomson