Dit moet je even lezen...
Ik wou dat sommige dagen 48 uur duurden. En soms wou ik dat een dag maar 12 uur had.
Beste vriend,
Ik heb eigenlijk geen idee wie je bent, maar je zit altijd in m’n hoofd. Daarom begin ik maar met ‘beste vriend’ in plaats van ‘beste lezer’ of ‘beste fan’.
Ik heb overigens wel een vermoeden wie je bent. Volgens Facebook ben je tussen de 18 en 24 jaar oud, is er 72 procent kans dat je een vrouw bent, en woon je waarschijnlijk of in een studentenstad of provinciehoofdstad. Je bent in ieder geval sinds 2011 niet ouder geworden. Knap.
Ik wel. Ik val niet meer binnen die leeftijdsrange van 18-24 jaar. Of beter gezegd: Ik heb er sinds het begin van psychokiller nooit tussen gezeten. Spoiler!
Enfin.
Vanwaar deze dagboekachtige brief?
Nou.
Ik heb mezelf voor een paar dagen unplugged van social media. Ik zou zo direct uitleggen waarom.
De reden? M’n telefoon slurpt te veel tijd en baterijen op. Dat wist ik al. Het staat genoemd in het eerste hoofdstuk van Vrouwen die Charlie haten. En dat heb ik immers zelf geschreven.
Quote:
De grootste tijdslurper was mijn Samsung-telefoon. Turen naar andermans statusupdates op Facebook was een mantra geworden waar ik niets bij voelde of dacht. Gewoon om het kwartier door mijn tijdlijn scrollen en kijken naar foodporn, slechtgenomen selfies en vol spelfouten getypte statements. Het leven van anderen maakte me treurig. Ze wilden iets zijn wat we allemaal niet waren: gelukkig, blij, gefrustreerd, grappig, cynisch, slim, verdrietig. Alsof een mening verspreiden bestaansrecht gaf. Alsof iemand echt geïnteresseerd was in die ene mening.
Ik heb Instagram en Facebook verwijderd van m’n phone. Voor het eerst in maanden ben ik weer aan het lezen (De belevenissen van een muurbloem, in het Nederlands ja, te moe voor Engels). Ik voel me meer gefocust. Tegelijkertijd spat mijn hoofd uit elkaar van de ideeën.
De focus heb ik nodig.
Tijd is mijn grootste vijand. Naast schrijven, rukken en fanmail beantwoorden, heb ik ook nog een ‘gewone carrière’. Daarnaast is er zoveel op HBO en Netflix te beleven. Ik wou dat sommige dagen 48 uur duurden. En soms wou ik dat een dag maar 12 uur had.
Om even te focussen.
Vlak nadat Vrouwen die Charlie haten uitkwam ben ik begonnen aan mijn tweede roman. Het is een mix tussen Digital love en Vrouwen die Charlie haten. Sterker nog. Digital love – de blogreeks, ben ik als afleiding van deze roman gaan schrijven.
Jup. Focus… Het is wel een ding, zeg maar.
Ik ben nu op 2/3 van dat nieuwe boek. Ik heb zo lang over bepaalde pagina’s gedaan, dat het perfectie nadert. Nadeel: Dat blijven herschrijven van de eerste 100 pagina’s, zorgt er niet voor dat er automatisch 100 pagina’s bij komen en ik EINDE kan tikken.
Ik heb mezelf heel veel deadlines gegeven.
Ik heb ze allemaal niet gehaald.
Dus, tijdens die social media-loze uren, bedacht ik me opeens: wat nou als ik m’n goals openbaar maak? Dan gaan jullie me erop aanspreken en kan ik me nooit meer verstoppen.
Ik wou er eigenlijk over gaan vloggen.
In de camera, vertellen hoe ik me voel. M’n ups en downs. Je mee nemen op een ‘reis’.
Maar het editen van een video gaat echt te veel tijd kosten. Tijd die ik niet heb.
Ik heb nog zoveel andere dingen te doen.
Focus.
Ik heb wel een groot levensdoel.
Die mag je best wezen.
Stoppen met m’n ene carrière en al m’n tijd en energie stoppen in psychokiller en beyond.
Ik heb nog zoveel ideeën. Ik wil je er alles over vertellen, vriend.
Net zoals ik heel veel wil vertellen over dat nieuwe boek. Over m’n inspiratie, m’n ergernissen, over wat ik gelezen en gekeken heb.
Focus Tomson.
Focus.
Ik heb mezelf beloofd om elke week zo’n diary-achtig ding te schrijven en te publiceren.
Vooral eigenlijk omdat ik dan jullie hete adem echt kan voelen dat ik echt ECHT ECHT roman 2 moet afmaken.
Eigenlijk is dit typisch - ik - in de avond: Morgen sta ik zeven uur op. Jep. Zeven uur. Kan ik nog zoveel doen voor ik de deur uit moet. Dat gaat me lukken, want ik wil het. Om de volgende ochtend om 7 uur gewoon die wekker uit te rammen en me om te draaien.
Dus wellicht dat ik er over vier weken alweer mee stop.
Tot volgende week.
Groet,
T.D.
Koop m'n boek Vrouwen die Charlie haten
Koop m'n blogbundel Digital love
Koop poster Nooit genoeg tijd
Laten we appen
Like me op Facebook
Achtervolg me op Instagram