Je weet helemaal niet wat je echt wil

Je denkt dat je weet wat je wil: hem of haar. Een permanente mood: gelukkig zijn. Geld op de bankrekening. Een baan met status. Verre reizen maken. Innerlijke rust vinden. Je tweelingziel ontmoeten. Goede seks.

Maar dit wil je helemaal niet echt.

We denken het te weten. Maar het zijn ideeën die je gekopieerd hebt van de wereld om je heen.

We denken dat we weten hoe het gaat voelen als we het bereikt hebben. Dat er een pot met goud wacht onder aan de regenboog.

Maar je kan nooit bij het einde van de regenboog komen. Het eindpunt verschuift als je er naartoe loopt.

Het voelt nooit bevredigend genoeg als we het gehaald hebben.

Filosoof Zizek zei: ‘Waarom streven naar geluk, als je ook interessant kan zijn?’

In het verlangen zelf zit namelijk het echte geluk. De frustratie, de dromen, het uitvoeren, erover klagen, erover nadenken. Het is dat paard dat maar blijft lopen naar de wortel die voor zijn neus wordt gehouden met een stok en touwtje.

We houden onszelf voor de gek met die wortel. Maar het werkt.

Dat verlangen houdt ons op de been. Het laat ons naar voren bewegen. Daarin zit de zin van dit alles.

We zijn niet gemaakt om te waarderen wat we hebben gehaald. We willen altijd meer. Of we zien nieuwe problemen opdoemen. Of we blijven maar nadenken over alles wat niet meer is.

Geloof ze niet. De mensen die zeggen: ‘Schrijf elke dag op waar je dankbaar voor bent.’

In plaats daarvan: geniet van het verlangen, de frustratie, het verdriet, het dagdromen.

Dat is het ware leven.

Deze tekst is als e-mail gedeeld aan mijn petje-af supporters, fans en superfans. Ga naar http://www.petje.af/tomsondarko