❤️🔥 Je hart volgen is een daad van egoïsme
Je stelt iedereen teleur.
Als Sam de familiecamping-vakantievideo monteert in de film The Fabelmans, ziet hij iets schokkends.
Op de achtergrond van de beelden is elke keer zijn moeder te zien, die iets te innig met de familievriend Bennie omgaat.
- Knuffels die te lang duren.
- Gestaar in elkaars ogen.
- Gefluister in elkaars oor.
Hij kan niet meer hetzelfde naar zijn moeder kijken en begint haar en de familievriend de koude stilte te geven.
En als dat niet werkt, confronteert hij zijn moeder.
De moeder bekent later dat er echt niets grensoverschrijdends is gebeurd tussen haar en de familievriend. En dat ze heel veel van de vader houdt en er alles aan doet om het gezin bij elkaar te houden.
Je kan iedereen voor de gek houden. Inclusief jezelf. Maar als je hart iets anders wil, gaat het je opvreten.
Als het gezin naar Californië verhuist voor het werk van de vader en de familievriend niet meegaat, raakt de moeder depressief.
Haar hart verlangt te veel naar Bennie en ze kan er niet meer zijn voor haar gezin.
Sam is er zeer bitter over. Tot zijn zusje hem confronteert.
‘Je bent net zo egoïstisch als je moeder. Je lijkt het meest van iedereen op haar.’
Want ja. Ook Sam volgt zijn hart, wat ten koste gaat van zijn familie en vrienden.
Zijn kunstenaarshart dat ervan droomt om filmregisseur te worden.
Het is zijn oom Boris die hem al eerder in de film waarschuwt dat je hart volgen voor de kunst altijd een egoïstische daad is.
Omdat je meer van de kunst houdt dan je geliefde, je kinderen of je ouders.
Family, art: it will tear you in two.
En dat dit altijd met een prijs komt, die je betaalt in je leven: de eenzaamheid. Hoe erg je ook gelauwerd en bejubeld wordt voor je gemaakte kunst. Niets kan dat gevoel teniet doen. Net zoals je een schande wordt voor je familie.
Kunst is geen spel. Het is levensgevaarlijk.
Aan het einde van de film zegt de moeder tegen Sam:
Doe wat je hart je vertelt. Je bent niemand in je leven iets verschuldigd. Zelfs niet aan je eigen moeder.
Het is misschien wel het ultieme menselijke dilemma:
Kiezen voor jezelf of kiezen voor de groep.
Ik denk ook niet dat er een goed antwoord op is. Want wat je ook kiest, er is een hoge prijs die we ervoor betalen en dat gaat altijd gepaard met melancholische gevoelens.
De moeder en Sam kiezen voor zichzelf. En het lijkt de meest logische keuze. Dat ze nu volledig gelukkig kunnen zijn in dat wat het hart wil.
Maar is dat ook echt zo?
Ik betwijfel het.
Het gemis blijft. Welke keuze je ook maakt in je leven.
Ik heb The Fabelmans van Steven Spielberg gekeken op Amazon prime.
Mede mogelijk gemaakt door mijn petje-af community. Als mijn teksten je wat doen, word ook lid 😁 via petjeaf.com/tomsondarko.