‘Ik dacht dat je een feestje had trouwens’, zei Yara in een te kort broekje en hemdje, staand bij het fornuis.
‘Ik kan wel een keer overslaan’, zei ik.
Ze leek het niet echt te waarderen dat ik onverwacht voor haar huis verscheen. Maar ze zoende en knuffelde me daarna innig.
Ze maakte me romantisch.
Ze roerde in een grote pan tomatensoep, gemaakt van haar eigen gekweekte tomaten.
Zo’n vrouw was het.
Yoga?
Check.
Tweedehandskleding?
Check.
Ingewikkelde niet uit te spreken muziek luisteren van IJslandse bandjes?
Check.
Haar eigen tomaten kweken?
Check.
‘Lief en tegelijkertijd moet ik dit afkeuren Charlie. Je bent toch niet zo’n plakkerd hè? Ik hecht veel waarde aan mijn me-time momenten.’
‘Nog niets van gemerkt’, zei ik en ik ging achter haar staan en zoende haar in haar nek.
‘Je bent verslavend. Wist je dat?’
‘Ik weet het. Dus sorry alvast als het ooit over gaat tussen ons. Ik moet vrouwen dan keihard negeren. Anders staan ze echt dagelijks bij me voor de deur.’
‘Weer die sorry. Maar nu op een verkeerde manier. Je kan zo arrogant zijn, wist je dat? Zo niet aantrekkelijk.’
‘Jaja. Dat ken ik. Het ene zeggen, maar het andere verlangen.’
‘Hier is ‘ie dan, dames en heren.’ Ze begon hard te klappen in haar handen. Zo hard dat de huispoes nieuwsgierig de keuken in kwam gewandeld. ‘Charlie, de vrouwenfluisteraar. Geen enkele vrouw is een geheim voor hem.’
Ik liet mijn broek en onderbroek zakken en wachtte tot ze mijn halfstijve lul zag.
‘Is dat je roedel? Je vrouwenradar?’
‘Vertel jij me maar wat dit is’, zei ik met een knipoog.
‘Doe die broek nou omhoog, zo komt er een huisgenootje binnen.’
‘Zal ik even in de soep roeren?’ en ik knikte naar mijn lul.
‘Gatverdamme Charlie.’
Ik trok mijn broek omhoog voor de poes zou besluiten ernaar uit te halen.
‘Je dacht dat ik een grapje maakte’, zei ze. ‘Maar ik hecht veel waarde aan mijn me-time momenten. Je moet niet alles om je heen laten vallen voor mij. Ik heb dat vaker meegemaakt, met mijn exen. Het zijn zij die na mij niets meer over hebben. Zij die alleen achter blijven. Niet ik.’
‘Waarom denk je dat ik mijn vrienden voor een vrouw in de steek zou laten?’
‘De arrogantie. Gawd.’ Ze zette het fornuis uit en haalde vervolgens twee stokbroden uit de oven.
Toen ze het brood op het aanrecht in stukjes sneed, ging ik weer achter haar staan en zat ik aan haar borsten en billen en gaf haar zoentjes in haar nek.
‘Wat doe je’, zei ze met een zucht.
Ik deed haar broekje wat naar beneden.
Ze ging op haar tenen staan, ik haalde mijn lul weer tevoorschijn en ik schoof ‘m zonder moeite in haar.
‘Ik doe niets’, fluisterde ik.
Ik wilde zo snel mogelijk klaarkomen, voor er echt een huisgenoot binnenkwam. Snel. Vluchtig. Hard.
Te laat.
‘What the fuck Yara! Ik moet sporten. Stop met wat jullie aan het doen zijn!’
Isabel. Het huisgenootje van Yara.
Ik haalde ‘m eruit en trok mijn broek omhoog. Yara deed haar broekje goed en ging verder met stokbrood snijden.
Ik ging onhandig in de hoek van de keuken staan, de pakken rijst op het plankje recht neerzetten.
De ogen van Isabel brandden op mijn lichaam. Ze pakte uit een kastje een bidon en deed er kraanwater in.
‘Sorry dat je dit moest zien’, fluisterde Yara naar haar.
‘Dit was wat ik bedoelde met dat je echt anders doet’, zei Isabel. ‘Je denkt alleen maar aan jezelf.’
Daarna liep ze de keuken uit.
‘Oeps’, zei ik.
‘Kut man. Dat was echt stom’, zei Yara. ‘Nooit meer doen Charlie.’
‘Waar ging dat over? Wat ze net zei?’, vroeg ik.
‘Kom, we gaan naar boven. Neem jij de pan mee?’
‘Waar had ze het nou over?’
‘Ik loop wel voor.’
We wandelden beiden via de keuken de gang in. Toen liepen de trap naar de tweede verdieping op, waar haar kamer was.
Ze had een ruime kamer. 28m2. Dat was het voordeel van lang in hetzelfde studentenhuis zitten. Ze begon in een hok van 9m2 en was langzaamaan steeds doorgeschoven. Nu had ze de grootste kamer van iedereen. Volgehangen met boeddhistische vlaggetjes uit Tibet en wandkleden uit Iran.
We gingen aan de eettafel zitten.
‘Maar waar had ze het nou over?’, vroeg ik nog een keer.
‘Ze vindt dat ik anders doe sinds ik met jou omga.’
‘Heb ik zo’n slechte invloed op je?’, knipoogde ik.
‘Om eerlijk te zijn, ja. Je had beter naar dat feestje kunnen gaan. Misschien moeten we elkaar even een paar dagen niet zien.’
‘Meen je dit? Nu?’
‘Nee, niet nu gek. Vanaf morgen of zo.’
‘Dat zei je gisteren ook al.’
‘En kijk wie er voor mijn deur stond?’
‘En morgen ga je hetzelfde zeggen’, zei ik.
‘En overmorgen?’
‘Weet ik niet?’
‘Ik meen het Charlie. Ik heb mijn me-time momenten nodig. Nog meer dan elke andere vrouw. Dus soms is het beter als je me een paar dagen negeert.’
‘Sure. Heb je wel zout in de soep gedaan?’
‘Want?’
‘Ik mis iets’, zei ik. ‘Smaak?’
Ze gooide haar lepel naar mijn hoofd. Ik kon ‘m nog net ontwijken, voor ik me al lachend op de grond stortte. Ze dook op me, begon te meppen en te prikken in mijn zij.
Daarna begonnen we te zoenen.
En toen neukten we. Als twee geliefden.
Op de grond.
Dit zijn twee boeken die ik heb geschreven:
🚬Je leest een verhaal uit de reeks Charlie
📖 Ik heb een boek geschreven: > Vrouwen die Charlie haten
📗 Ik heb enkele blogs gebundeld in een boek: > Digital love
📜 Bezoek m'n store met posters en boeken
📞 Laten we appen (en ontvang een appje bij het volgende verhaaltje) >
🌌1 november 2018 verschijnt na 2,5 jaar schrijven mijn nieuwe boek Ze volgt me niet terug. Meer weten? Laat je e-mailadres achter en ontvang wekelijks exclusieve updates over het boek.
📷 Foto via @mr_levi
Volg me via 📞WhatsApp. 1 op 1. Geen groepschat. Als ik wat geschreven heb, app ik je de link.
Doe dit en doe het goed:
- Voeg het nummer 06-44796441 toe aan je contactpersonenlijst
- Stuur vervolgens 'feest is AAN' met je voornaam naar mij
- Verwijder dit nummer nooit en te nimmer uit je adresboek. Anders ontvang je niks.
Als je er geen zin meer in hebt, app je me met de zin: 'Het is UIT'.