🍷 Als je moeder een alcoholist is
Je houdt van haar. Je haat haar.
De moeder van schrijfster Nora Ephron (rip) was opeens een alcoholist.
Ze dronk plotsklaps elke avond een hele fles whisky leeg. Om vervolgens rond middennacht als een idioot op ieders slaapkamerdeur in huis te bonzen en te schreeuwen. En het drinken stopte niet meer.
Het veranderde Nora’s tienerleven in een nachtmerrie.
Ze was opgelucht dat ze het huis kon verlaten om te gaan studeren. Weg van Phoebe Ephron (rip).
Maar kan je je moeder echt voor altijd vermijden?
Toen de diplomering in zicht kwam, zei haar moeder doodleuk dat ze langskwam en een paar dagen bij haar bleef slapen.
Ze sliep twee nachten lang in de studentenkamer naast die van Nora.
Nora hoorde vanuit haar eigen bed hoe haar moeder snurkte door de drank.
Nora was vooral doodsbang dat al haar studievrienden er nu achter zouden komen wat voor een idioot zij als moeder had. Dat ze ’s nachts door de gangen van de campus zou rennen en op deuren zou gaan bonzen. Zoals ze vroeger thuis deed.
Iedereen kende de moeder van Nora.
Ze vormde een bekend schrijversduo met Nora’s vader in Hollywood in de jaren ’50. Als jong meisje ontmoette Nora daardoor thuis de beroemdste mensen van dat moment.
Maar toen de regels in Hollywood veranderden, kregen haar ouders geen schrijfklussen meer.
Dat was het moment dat de moeder begon met drinken.
Het enige goede wat er nog uit deze periode kwam, was dat de moeder een goedlopend toneelstuk schreef. Gebaseerd op de brieven die Nora vanaf haar studie naar huis stuurde.
Dat verbaasde Nora misschien nog wel het meest. Dat de moeder overdag blijkbaar nuchter genoeg was om nog een goed toneelstuk te kunnen aanleveren.
En dat was ook hoe al haar studiegenoten naar haar moeder keken. Als de beroemde schrijfster van dat beroemde toneelstuk.
Het bracht Nora aan het twijfelen.
Was het überhaupt mogelijk dat haar vrienden haar moeder wel als een idioot konden zien? Of was zij de enige die haar zo zag?
Er was een periode in haar leven waarin ze haar moeder op handen droeg, zoals haar studiegenoten deden. Iemand om tegenop te kijken. Iemand die anders was dan alle andere moeders.
De meeste vrouwen werkten niet in de jaren ’50. Nora’s moeder wel.
Ze was:
- autonoom
- eigenzinnig
- brutaal
- geliefd
- creatief
Dat was ook een waarheid die bestond...
Nora Ephron schreef in haar essay ‘The legend’ over haar moeder zo'n raak stuk. Echt ongelooflijk goed:
Alcoholic parents are so confusing.They’re your parents, so you love them; but they’re drunks, so you hate them.But you love them. But you hate them.They have moments when they’re still the people you grew up idolizing; they have moments when you can’t imagine they were ever anything but monsters.And then, after a while, they’re monsters full-time.The people they used to be have enormous power over you – it will be forty years before you buy a red coat (and even then, you will wear it only once) – but the people they’ve turned into have no power over you at all.
Nora komt in dit stukje tot zo’n sterke conclusie.
Er bestaan meerdere waarheden over hoe je over een persoon kan denken.
- De versie van vroeger tegen wie je opkijkt, blijft altijd als een blauwdruk in je hoofd bestaan. Het heeft nog steeds invloed op je huidige beslissingen.
- De afschuwelijke versie die ze zijn geworden. Die totaal geen invloed meer op je heeft.
De versies van dezelfde persoon bestaan naast elkaar.
De moeder van Nora heeft zich letterlijk doodgedronken en overleed op 57-jarige leeftijd door een leveraandoening.
Nora was toen dertig jaar oud.
Je leest Nora’s gedachten over haar moeder in het essay The legend. Uit haar essaybundel ‘I remember nothing and other reflections’.
Dit is een aangepaste versie van mijn oorspronkelijke mail van 21 januari 2024. Exclusief verschenen bij 🪐 Darko's ziel van Saturnus.