Jackie zag er vanavond zo mooi uit in een zwart jurkje. Zij aan het bier. Ik aan de wijn. De kroeg zat al aardig vol en het was pas 21.00 uur.
We zaten in de hoek, bij het raam. Weg van alle wanhopige blikken van mannen op mijn rokje. Weg van alle ogen richting Jackie’s fascinerende decolleté.
‘Ik droom nog steeds over hem’, zei ik.
‘Oké.’
‘Ik vat nog steeds vaak in mijn hoofd mijn dag samen voor hem. Wanneer verdwijnt het?’
‘Vanzelf. Langzaam’, zei ze verveeld. ‘Word gewoon eens lekker verliefd op een boy, verslind hem in de weken die komen. Kom dat bed niet meer uit met die gast. En raak dan totaal uitgekeken op hem en dump ‘m weer. Ik gun jou dat. Echt.’
‘Ik denk dat als ik een week met een jongen in bed lig, dat ik gelijk met hem wil trouwen.’
‘Je attached je te snel aan mensen, is het niet?’
‘Is dat fout?’
‘Geen idee.’ Jackie haalde haar schouders op, terwijl ze rondkeek wie er nog meer in de kroeg was.
‘Heb jij dat niet?’, vroeg ik.
‘Ik heb altijd een fucked up romantisch beeld in m’n hoofd hoe “romances” moeten beginnen. Alleen al het woord romance geeft aan dat ik hier niet normaal naar kan kijken.’
‘Vroeger, voor ik met Yort wat kreeg, fantaseerde ik wel eens over een relatie met een schrijver of een kunstenaar of zo’, zei ik.
‘Ja! Dat had ik ook! Dat beeld van zo’n hele kwetsbare gevoelige man die de zintuigelijke prikkelingen van ’t leven kunnen ombuigen tot iets wat groter is dan het leven zelf. Snap je wat ik zeg? Echt zo’n adembenemend groot kunstwerk of zo dat het leven samenvat en dat komt dan uit hun brein. En dat ik dan in zijn aura mag staan en zijn muze mag zijn.’
‘Ik voel je’, zei ik. ‘Ik voel je zo.’
‘Maar alle jongens op wie ik viel en met wie ik een relatie had, waren van die gamende blowende arrogante sukkels, waar de relatie nog eerder doodslaat dan dit fucking biertje.’
Het biertje van Jackie was inderdaad doodgeslagen.
‘Weet je’, zei Jackie. ‘Ik bleef te lang doorgaan met die jongens. Want ik geloofde dat het echte liefde was. En dat het op een of andere manier tot uiting moest komen. Dat diep in die gasten iets verborgen zat wat alleen ik kon vinden. Een soort best kept secret. Een poort naar diepzinnigheid.’
‘Diepe zucht. Ik voel je zo Jackie.’
Ik voelde haar echt. Ze was zo mooi. Haar woorden waren zo raak. Ik was te aangeschoten, te eenzaam en te hitsig. ‘Heb je wel eens gedate met een kunstenaar?’
‘Ja Juul. Een. Nee wacht. Twee jaar geleden. Ja, twee jaar geleden. Het was een korte maar intense bedoeling, wij samen. Hij heette Flo en kwam uit Nijmegen. Schrijver. Ooh Flo. Ik heb de droom geleefd met hem.’
‘Echt?’ Ik wilde Jackie zijn. Zo graag.
‘Hij had zo’n boshutje wat zijn schrijversatelier was. Slechts een tweepersoonsbed, klein keukentje en een bureau. Ergens op de Veluwe. Wifi-loos. Geen stroom. Zo primitief. Het was zo inspirerend. Daar hebben we als koningen geleefd. Als koningen geneukt.’
‘En toen?’
‘Weet je Juul. We liepen de hele dag naakt rond in dat huisje. Hij al schrijvend achter z’n typemachine. Tussendoor dronken we wijn, bedreven we de liefde. En ’s nachts praatten we met elkaar tot de zon opkwam. Ik vond alles geweldig aan hem. Zijn zweetlucht. Zijn gepis met de deur open. Het was echt – hemels.’
‘Maar?’
‘Maar?’
‘Maar waar ging het mis? Want dit soort verhalen gaat het altijd een keer mis toch?’
‘True. Na een paar dagen kwam het aardse bestaan weer terug of zo. Als een boemerang. Het sloeg ons beiden keihard in het gezicht denk ik. Hij had wel een boiler daar, want douchen was voor hem heilig. Maar door mijn lange haren raakte het doucheputje elke keer weer verstopt en hij kon zich daar zo over opwinden dat het water niet wegstroomde. En dat romantisch koken en samen de telefoons opladen bij zo’n gezamenlijk sanitairgebouw van de camping die erbij zat, werd ook vervelend. En we belden op een gegeven moment dagelijks thuisbezorgd.nl en zo.’
‘Oké.’
‘En omdat we zo op elkaars lip zaten begon hij me uit te dagen op een hele vervelende manier. Hele tijd aan m’n grote teen zitten tot ik er echt boos van werd. En dan deed ‘ie het nog een keer. De seks begon al vrij snel routinematig te worden. Hij kroop op me en na drie minuten was hij klaargekomen en kroop hij weer achter zijn typemachine om te gaan “schrijven”. En als ik daar wat van zei, zei hij dat ik net zo erg was als al die andere vrouwen. Als al die andere vrouwen…’
‘Zei hij dat echt?’ Dit was afschuwelijk.
‘En toen ik daar om begon te huilen vroeg hij of ik naar de badkamer wilde gaan. Omdat ik zijn vibe verpestte met mijn gejank. Zijn vibe. En die schrijfvibe had hij maar twee keer per dag of zo. Toen wist ik het.’
‘Wat wist je?’
‘Dit ging mijn leven worden met hem. In amper een week zag ik ons hele leven samen. Dit gekibbel. Dit gingen onze ruzies worden. Door die lange gesprekken met hem wist ik alles van hem. Ik had toegang tot zijn diepste geheimen. En zag ook hoe hij kon zijn als hij zijn dag niet had. Als ik zijn vibe verpestte.’
‘Maar het is toch bijzonder dat je in een week alles van elkaar weet? Het goede en slechte?’
‘Juul. Nee. Gewoon nee.’
‘Heb je hem gedumpt?’
‘Nog een jaar mee geknipperlicht.’
‘Sjezus.’
‘Loslaten is wel een ding, zeg maar.’
‘Weet je. Sinds het uit is met Yort, ben ik wel op mijn hoede bij mannen. Of ze het echt om mij of mijn lichaam doen.’
‘Je hebt ook een mooi lichaam’, zei Jackie.
‘Dankje.’
‘En mooie lippen.’
‘Meen je dat?’
‘Ik ben zo benieuwd hoe ze smaken.’
Jackie legde haar hand op mijn arm en streelde het met haar vinger.
‘Oké…’
‘Je bloost.’
‘Ja. Je maakt me ongemakkelijk Jackie’, zei ik met een bibberende stem.
‘Niet doen. Blijf jezelf.’
‘Weet niet hoe dat moet. Ik wil iemand anders worden, remember?’
‘Doe dan beter je best om iemand anders te worden.’
Jackie boog haar hoofd naar mij toe.
‘Hoe?’, fluisterde ik.
‘Door met me te zoenen.’
‘Nee.’
‘Waarom niet?’
‘Gewoon. We zitten in de kroeg’, zei ik.
‘Omdat je hetero bent?’ Jackie liet mijn arm los en ging achterover op haar stoel zitten met haar armen over elkaar.
‘Daar denk ik nooit over na. Ben jij volledig hetero dan?’
‘Ik denk niet in dat soort termen Juul. Ik geloof niet in dat concept.’
‘Is het een concept dan?’
‘Grenzen vervagen. Dat zie je toch ook wel? Grenzen vervagen. Is dat niet fijn? Alles wat we dachten over gender en over wat een man een man maakt en een vrouw een vrouw… Het vervaagt. Ons gevoelsleven vervaagt. Is dat niet fijn om in zo’n tijd te leven? Een stille revolutie in ons allen? Het bepaalt hoe wij later onze kinderen opvoeden. Wij zijn de brug naar een nieuwe wereld. Het geeft me een speciaal gevoel. Ik voel me verantwoordelijk voor dat.’
‘Ik heb daar nooit zo over nagedacht eigenlijk.’
‘Zoen me dan.’
‘Oké.’
‘Kom dan.’
Jackie boog zich over de tafel heen en ging het haar gezicht naar dat van mij toe.
Het enige wat ik kon doen was giechelen. Als een klein meisje.
‘Waarom giechel je.’
‘Spanning.’
Ze zoende me. Kort. Zacht. Met haar natte lippen.
Ze ging weer naar achteren op haar stoel zitten en keek me ondeugend aan.
‘En?’
‘Wat en?’
‘Hoe smaak ik?’
‘Zacht. Lekker.’
‘Dat is het?’
‘Ja. En ik?’
‘Je zoent best wild’, zei ze.
‘Wild?’
‘Ja. Wild. Wil je nog wat drinken?’
‘Ja.’
‘Wil je een pil?’
Ze haalde uit haar handtas een kleine ronde pil.
‘Wat is het?’
‘Je weet wat het is. Zal ik wat water halen om het door te slikken?’
‘Ja?’
Jackie stond op en liep naar de bar toe.
Geen brave Juul meer. Niet vanavond.
Volg me via 📞WhatsApp.
Dit zijn twee boeken die ik heb geschreven:
7️⃣ Je leest een verhaal uit de reeks Zeven
📖 Ik heb een boek geschreven: > Vrouwen die Charlie haten
📗 Ik heb enkele blogs gebundeld in een boek: > Digital love
📜 Bezoek m'n store met posters en boeken
📞 Laten we appen (en ontvang een appje bij het volgende verhaaltje) >
📷 Foto via @alfredoziano
Volg me via 📞WhatsApp. 1 op 1. Geen groepschat. Als ik wat geschreven heb, app ik je de link.
Doe dit en doe het goed:
- Voeg het nummer 06-44796441 toe aan je contactpersonenlijst
- Stuur vervolgens 'feest is AAN' met je voornaam naar mij
- Verwijder dit nummer nooit en te nimmer uit je adresboek. Anders ontvang je niks.
Als je er geen zin meer in hebt, app je me met de zin: 'Het is UIT'.
Comments