Ik wilde weg hier. Dit was een waardeloos feest. Mensen waren te ver van de kaart en ik was te gefrustreerd. Ik moest naar huis gaan. Me aftrekken of zo. Dat liet altijd de spanning wegvloeien.

Ik liep door de gang richting de woonkamer.

‘Hé Charlie.’

Een dikke meid stond met haar ene been tegen de muur aangeleund een sigaret te roken. Tegelijkertijd sprong het peertje hangend aan een draad aan het plafond kapot met een flinke tik. Ze gaf geen krimp.

Nu kwam het enige licht vanuit de woonkamer aan het einde van de gang. En haar brandende sigaret. Smeulend in haar mond.

‘Je zet de boel altijd in vuur en vlam, is het niet?’, zei ze. Ik kende haar stem maar al te goed. Laag. Niet mannelijk. Gewoon vrouwelijk. En laag.

‘Molly’, zei ik. Geen pruik. Gewoon een vrolijke jurk dat de nadruk op haar borsten legde en minder op haar buik.

Ze zag er goed uit. Echt goed. Zo in het donker. Waar alleen maar silhouetten van lichaamsdelen te zien waren.

‘Wat doe je hier’, zei ik. ‘Luke is er ook.’

‘Hij heeft me niet herkend. Zo cliché.’

‘Wat vind je van dit feest?’

‘Wel cosy, zo in het donker. Ruik je m’n parfum?’

‘Nee.’

‘Dan moet je dichter bij me komen staan.’

Ik ging met mijn gezicht richting haar nek. Toen gaf ze me een zoen op de wang. Ik schoot naar achteren.

‘Jezus Charlie. Ik heb geen herpes.’

Misschien niet.

‘Sorry’, zei ik, ‘kutfeest, kut mensen. Ik ga maar naar huis.’

‘Waarom.’

Ik wilde neuken, bedacht ik me opeens. Keihard neuken. Niet de liefde bedrijven. Gewoon neuken. Ik wilde buiten adem klaar komen. Om de spanning weg te laten vloeien. En ik wilde drinken. Mottervokking veel drinken.

Ze had het in de gaten. Dat ik gefrustreerd keek. Het was haar blik in haar ogen. Speels. Ze bestudeerde me. Ze was niet mijn type.

Ik pakte haar bij de nek vast en bracht haar mond naar de mijne. Ik stak mijn tong uit en begon als een wilde hond haar af te lebberen. En dan bedoelde ik ook echt aflebberen. Dat het gewoon bijna smerig werd. Dat mensen alleen maar met afschuw konden reageren. Zo smerig dat dit soort taferelen alleen maar binnenskamers mocht plaatsvinden. Geen getuigen. Geen roddels. Geen meningen.

En zij beantwoordde mijn natte tong.

Ik zat met de hoer van Utrecht te zoenen en het boeide me niks.

Ik wilde doorgaan. Oneindig lang doorgaan. Het voelde zo lekker. Die vibraties op mijn tong. Alsof ik een douchestraal op mijn tong legde en zoveel sensaties en kriebelingen voelde, dat ik al vrij snel mijn tong weer in mijn mond moest stoppen.

Molly’s tong was het beste te vergelijken met mijn douchekop.

Molly kwam vrij snel op dat moment aan en trok haar tong terug en gaf me een klein zetje met haar hand tegen mijn borstkas aan. ‘Charlie. Wat is er.’

‘Een hoop’, zei ik, ‘en tegelijkertijd misschien niets. Die fucking Jethro.’

‘Ik weet het’, zei ze, terwijl ze met haar hand mijn schouder masseerde en met haar andere hand over de bobbel in mijn broek wreef. Ik wilde die hand daar niet hebben. Ze was vies. Ze zoende vies. Ik wilde die hand daar niet hebben.

‘Je ziet er zo gespannen uit. Je moet relaxen. Meer tot jezelf komen’, zei ze. Misschien wilde ik haar hand daar wel hebben.

‘Ik zou Jethro op zijn bek moeten slaan’, mompelde ik.

‘Relax. Jongen.’ Haar hand glipte mijn broek in, waar een gebrek aan ruimte was, omdat mijn knoop nog dichtzat. Onhandig probeerde ze mijn eikel aan te raken. Het was pijnlijk en niet echt opwindend.

Daarom pakte ik haar rechterborst vast en kneep daarin alsof het zo’n ouderwetse claxon was met een rood ballonnetje die de lucht in een toeter perste. Ze zei ‘au’.

Iedereen kon ons zien hier in de gang. Boeide mij het wat. Ik was de man die geen mening had. Boeiuh. Bovendien was iedereen van de kaart.

‘Je moet niet zo hard knijpen in mijn tiet’, zei ze, ‘dat ding heeft ook een gevoel.’

Gevoel. Ik had even geen gevoel.

Omdat ik ook niet zo goed wist waar dit naar toe ging leiden, begon ik haar te knuffelen. Haar lichaam tegen die van mij aangedrukt. Ik voelde hoe ik haar vet omarmde. Ik voelde hoe haar borsten werden samengedrukt. Zij bleef onhandig over mijn eikel wrijven. Ik wilde dit niet. Mijn ademhaling ging omhoog. Ze was een smerig mens.

Mijn lul was stijf. Ik kreeg nog een SOA van haar. Ik hijgde in haar nek.

Wat een klotefeest. Dat ik dit had toegelaten. Dit was geen Psycho killer. Dit waren mensen die mee wilde liften op wat Psycho killer was. Gasten die net zo succesvol wilden zijn als wij en ons daarvoor misbruikten. Sjoerd liet het toe. Ik liet het toe.

Omdat Jethro zo’n dominante persoonlijkheid had. Ik kreeg van hem nare gevoelens en ik zag aan alles dat hij niet puur was. Hij was een klootzak. Nog erger. De man waar het woord klootzak voor uitgevonden was.

En nu werd hier jazz gedraaid, raakten meisjes van 15 jaar in coma door de alcohol, en zat ik te zoenen met een of ander dik zeug die onhandig aan m’n lul zat te trekken.

Ik raakte nooit echt opgewonden van dikke vrouwen.

Toch wilde ik Molly naakt zien. Aan al haar vetkwabjes zitten.

Ik wilde mijn hoofd tussen haar tieten planten en wilde mijn vuist in haar kut rammen. Ik wilde haar van achteren nemen en een muur van vet zien met precies in met midden een spleet. Ik wilde aan haar haren trekken en wilde dat ze op mij ging zitten en mijn naam schreeuwde terwijl ze me probeerde te laten stikken tussen die tieten van ‘dr, terwijl mijn benen begonnen te tintelen van het gebrek aan bloed.

Ze had mijn knoop losgekregen en had mijn lul in haar hand gevouwen. Ze sjorde snel heen en weer, alsof ze een shake aan het maken was.

Ik gaf me over. Dit gevoel was te intens. Dan liep ik maar een SOA op. Zolang ik haar maar kon neuken en mijn shitload aan zaad kon droppen, op haar kin.

Zij stond tegen de muur aan, ik dicht tegenover haar, niemand zou mijn lul zien. Ze fluisterde in mijn oor dat ik al jaren op haar wishlist stond. Al jaren.

Ik wilde niet haar wishlist vervullen. Ik wilde geen gebruiksvoorwerp zijn. Deze fucking consumentenmaatschappij. Waar lichamen inwisselbaar waren. Waar seks via Tinder en Snapchat werden besteld alsof we in de McDrive stonden met de auto.

Ik liet alles maar toe. Ik had nergens controle op. Ik stond alles maar toe.

‘Genoeg’, zei ik hijgend.

‘Wat?’

‘Ik heb nergens meer controle op’, zei ik. ‘Kee dumpt me alsof ik geen gevoel heb, en ik laat het gewoon toe. Je jat geld van zo’n eenzaam vrouwtje en ik zeg er niks van. Jethro vingert Maaike, terwijl zij met Luke aan het zoenen was. Waarom laat ik alles toe. Al die kids hier.’

Ze begon met haar andere hand mijn ballen te masseren en trok daar lichtjes aan. Zweetdruppels gleden van mijn voorhoofd af, linea recta naar de grond.

‘Al die kids hier’, zei ik nogmaals, ‘dit kan ik geen Psycho killer feest noemen. Iedereen moet oprotten hier. Ik moet weg hier. Weg.’

Toen liet ik een bulderkreun horen. Het was zo intens. Het kwam van zo diep. Vier dikke klodders zaad was zichtbaar op de muur. Het bleef stil zitten op de muur.

‘Het is net kunst’, zei Molly. ‘Abstracte kunst.’

Achtervolg me op Instagram
Foto via Markus Henttonen
Blijf per e-mail op de hoogte. Geloof me. Op Facebook of Instagram mis je driekwart van mijn updates. Want: algoritme.