‘Weet je wat het probleem is met perfectie? Het is verdomd saai. Het is zo saai. Kijk naar deze perfecte in harmonie levende samenleving waarin we zitten. Niemand rijk. Niemand arm. Iedereen gezond. En anders maken ze ons wel gezond. Het is zo fucking perfect dat we uit verveling maar problemen gaan maken. Ik zweer het je. We pakken een vergrootglas, kijken naar wat statistieken en blazen dat enorm op. “Hé, zie jij dat ook? Al die Marokkanen die misdaden plegen? Misschien hebben we wel een Marokkanenprobleem. Ja, we hebben een Marokkanenprobleem!” Wist je dat acht op de tien misdaden nooit wordt opgelost in Nederland? Het loont om crimineel te worden. En toch doet bijna niemand het. Omdat we zo fucking perfect zijn. Die paar gastjes in die achterstandsbuurten zijn niet gek hoor. Ze zijn geniaal. En toch blijf ik ervan overtuigd dat we dit soort problemen zoeken. Soms hoop ik wel eens echt – en geloof me, dit heb ik nog nooit hardop gezegd – dat een politicus die overal problemen ziet en nergens oplossingen voor heeft aan de macht komt. Dan voelen we met z’n allen weer wat. Dan komen we misschien weer eens echt in verzet. Het is zo fucking ingekakt dit land. In slaap gesust met het idee dat we allemaal samen moeten leven als een gezellige familie. Laten we gewoon accepteren dat we niet hetzelfde zijn en we laten elkaar dan gewoon lekker met rust. Jij doet je ding daar, jij doet je ding daar. Je hoeft mij – als liefhebber van indie-muziek – ook niet op zo’n verschrikkelijk piratenfeest van Jethro te stoppen. Die gast heeft echt geen smaak. Ik zweer het je. Check die chick daar met dat platte gezicht van der en die blauwe ogen dat wat weg heeft van de kleur van water van een sub-tropische aquarium of zo. Er zit geen grammetje vet aan haar lichaam, ze heeft zichzelf in die perfecte blauwe jurk gestopt dat als een tweede huid dient en al haar lichaamsdelen zo mooi benadrukt. Niet alleen de mannen blijven naar haar kijken. Moet je al die dames zien. Zo vol afwijzing en jaloezie en afgunst en weet ik veel wat. Fucking hel. Ik zou niet weten wat ik met haar aan moet vannacht. Hypothetisch gezien dan. Als ik haar ga versieren. Ze is toch saai, of niet dan? Iedereen kijkt naar haar, dat is toch niks unieks meer aan? Stelletje hongerige wolven aan de ene kant en een stelletje bloeddorstige Orka’s aan de andere kant. Je weet dat Orka’s graag met hun voedsel spelen, toch? Terwijl ze nog leven? Arme zeehonden. Al die vrouwen hier zijn sadistische orka’s. Ik zweer het je. Sadisten! Zou je haar doen? Nou ja. Verkeerde vraag. Ik zou haar doen. Maar als ik mocht kiezen tussen dat mokkeltje daar met haar iets te grote borsten en iets te dikke bovenbenen of dat meisje daar met haar puntneusje en haar blonde lok voor haar ogen, dan wist ik het wel. Ik wil iets wat niet perfect is. Ik wil me verbazen. Ik wil er van genieten. Ik wil het in mijn gehemelte voelen. Zoals Hannibal Lector. “I ate his liver with some fava beans and a nice chianti. Ssssss.”. Ken je die film? Silence of the lambs? Ik vond de film Hannibal beter. Was bruter. Wreder. Die varkens die mensen eten. Fantastisch. En die laatste scene als de kop van – hoe heet die doorgesnoven gek uit Goodfellas – Ray Liotta. Dat schedel dat van zijn hoofd is gezaagd en dan die Dr. Lector die zijn hersenen loopt op te bakken. Gruwelijk gewoon. Gruwelijk. Wil je nog wat coke of wat? Ik neem denk ik nog wat coke. Ik zie je zo. Oké? Zo? Wil je nog wat drinken misschien? Nee? Coke. Oké. Zie je zo. Ik bedoel niet dat ik een glas pepsi coke wil. Dat begrijp je toch? Oké. Of is het coke cola?’

foto via https://www.instagram.com/shenoutar/