#1.5 De enige nuchtere in een club vol verliezers
‘Je wallen onder de ogen. De treurige blik in je ogen. Je lage stem. Je haar dat zo vet is en piekt aan alle kanten. Je bent echt aan het lijden. Het is poëzie om jou zo verdrietig te zien.’
‘Je wallen onder de ogen. De treurige blik in je ogen. Je lage stem. Je haar dat zo vet is en piekt aan alle kanten. Je bent echt aan het lijden. Het is poëzie om jou zo verdrietig te zien.’