1.4 Denken aan je ex is een vrij normale bezigheid

Een vervolg op 1.3 Er zit hoop in valse verwachtingen.

Yara was in de Tivoli omringd met drie vriendinnen. Ik kende ze wel vaag van foto’s. Al had ik ze tijdens ons samenzijn nooit ontmoet. Ik hield daar niet zo van. Twee levens die met elkaar vermengd raakten. Dat maakte het zo ingewikkeld als het weer stopte.

Noem me raar, maar ik ging liefdesrelatie aan met de gedachte dat het ook ooit eens zou eindigen. In plaats van dat het voor iets eeuwigs was. Want ik was een realist, geen dromer. Ik bereidde me liever op pijn voor dan dat ik me in slaap liet sussen door valse beloftes over een toekomst die nooit ging plaatsvinden.

Alsof James Bond wel aan commitment deed. Of Bruce Wayne.

Toen de vriendinnen drank gingen halen en Yara haar telefoon tevoorschijn haalde, deed Sjoerd niet eens een poging om me tegen te houden.

De lul.

Voor ik het wist zei ik: ‘Hoi Yara.’

‘Wat doe je.’

‘Je begroeten. We hoeven toch niet te doen alsof we twee vreemden voor elkaar zijn?’, vroeg ik.

‘Ben je dronken?’, vroeg Yara.

‘Nog niet.’

‘Dit is raar Charlie. Jij was degene die nooit met exen omgaat of mee praat. Ik was diegene die gewoon dit soort gesprekken tussen ex-geliefden wel kan waarderen.’

Zie Wanneer krijg ik je moeder eigenlijk te zien

‘Waarom heb je me dan nog niet begroet vanavond?’

‘Omdat ik je grenzen accepteer. Je hebt me meerdere malen verteld hoe je omgaat met exen. Je boodschap is overgekomen.’

‘Heus niet.’

‘Heus wel.’

‘Nou oké. Heus wel.’

‘Nou. Hoi dan maar. Hoi Charlie. Mag ik nu weer verder dansen met mijn vriendinnen?’

‘Je wilt niet praten?’, vroeg ik toen.

‘Wat wil je nou van me Charlie?’

‘Nee, ik dacht, omdat ik je zag kijken de hele tijd.’

‘Ik weet niet of je het weet, maar je stond naast een gast die de hele tijd zat te schreeuwen. Is hij nou een verwarde man waar ze het over hebben in de media?’

‘Sjoerd? Nee. Niet verward. Eerder beetje loco.’

‘Wat is het verschil?’

‘De maatschappij is gek. Niet hij.’

‘Je wilt diep klinken. Maar je hebt alcohol op. Dat maakt je verre van diepzinnig Charlie. Eerder een beetje treurig’, zei Yara.

‘Wat ben je weer lief voor me.’

‘Lief zijn is een masker. Je wilt niet weten wat ik op dit moment voor je voel.’

‘Liefde?’

‘Niet grappig. Totaal niet grappig.’

‘Stiekem houd je nog wel een beetje van me.’

‘Je bent dronken.’

‘Nee. Echt niet. Ik heb nauwelijks wat op.’

‘Je doet anders. Je bent anders.’

‘Ik heb een job. Een serieuze baan. Met echt salaris. Voor een best wel groot bedrijf. Ik ben hier met mijn vrienden om dat te vieren. Maandag begin ik.’

‘Nee. Dat is het niet’, zei ze monotoon.

‘M’n nieuwe kapsel?’

‘Nee. Laat maar. Het ligt aan mij. Ik kijk nu anders naar je. Of beter gezegd, ik voel wisselende dingen.’

‘Wat voel je voor dingen?’

‘Ik voel afkeer voor je. Tegelijkertijd vind ik je aandacht fijn’, zei ze. ‘Gek. Dat had ik niet gedacht van mezelf.’

‘Het klinkt toch een beetje als je persoonlijkheid Yara. Het kan vriezen en het kan dooien met je. Je mood-swings waren best vermoeiend, om eerlijk te zijn.’

‘Bedankt maar weer voor je eerlijkheid Charlie’, zuchtte ze. ‘Kan ik het helpen dat ik een onregelmatige cyclus heb en zo beïnvloedbaar ben door mijn eigen hormonen?’

‘Ja. Ongesteldheid. Wat kan ik daar nou als man tegenin brengen? Dat ik soms last heb van een volle zak?’

‘Niet grappig.’

‘Denk je nog wel eens aan me?’, vroeg ik.

‘Denken aan je ex. Dat overkomt ons allen. Herinneringen gekoppeld aan objecten, locaties en gevoelens. Zo speciaal is dat dus niet Charlie.’

‘Dat is dus een ja?’

‘Jazeker.’

‘Ik denk nog elke dag aan je. Vlak voor het slapen gaan’, zei ik.

‘Ja…?’

‘Wat ja?’

‘Dingen klinken in eerste instantie uit je mond heel romantisch. En dan wordt het gevolgd door iets banaals.’

‘Je moedigt me nu aan om iets banaals te zeggen?’

‘Wat ooit Charlie. Wat ooit.’

Toen liep ze weg. Wat miste ik haar kont. Om aan te zitten. Om op te slaan. Om in te knijpen.

Ik had een vermoeden dat ze nog een keer naar me moest kijken, voor ze verdween in de dansende massa. Een keer om te zien of ik naar haar keek.

En dat deed ze, net voordat ze het hoekje omging. Ik glimlachte sluw als antwoord.

Ze wou me nog steeds.

Lees verder 1.5 Hij is niet het antwoord op dat lege gevoel

🚬Je leest een verhaal uit de reeks Charlie op kantoor. Begin bij verhaal 1.1 De enige manier...
📗 Ik heb een boek over Charlie geschreven: > Vrouwen die Charlie haten. Die kan je prima lezen zonder voorkennis van de andere blogverhalen.
📷 Foto via @triplab

Bezoek mijn store voor > boeken en merchandise