Ik wil nog steeds met je knuffelen zoals geliefden knuffelen. Doen alsof al die woorden niet uitgewisseld zijn. Doen alsof al die gevoelens niet gevoeld zijn.

Ik hoef de tijd niet terug te draaien. Ik denk niet dat het dan anders zou lopen. Maar we kunnen het ook gewoon even vergeten...? Ook al is dit niet iets dat je zomaar even vergeet.

Laten we elkaar gewoon vasthouden zoals geliefden elkaar vasthouden. Geen verleden, geen toekomst, alleen het nu. De warmte. De geuren van elkaars lijf. Het verlangen.

Ik denk niet dat een 'sorry' helpt, maar toch zeg ik dan maar 'sorry'.

Het is niet dat ik het je kwalijk neem. Het is ook niet dat ik mezelf nu heel hard veroordeel.

Maar, hé, het was niet de leukste dag van ons leven. Het was niet mijn meest fraaie moment.

Tijd heelt niet. Niet bij dit. Vergeving is niet wat we zoeken.

Maar alsjeblieft. Laten we elkaar omhelzen zoals geliefden elkaar omhelzen. Nog een keer.

Om te voelen wat niet omschreven kan worden. Om te begrijpen wat we niet tegen elkaar kunnen zeggen.

Om te vergeten. Ook al is het maar een seconde.

Vergeten en vergeven.

Ook al gaat dat niet gebeuren.

Dit zijn mijn bekentenissen. Je leest meer woorden van mij op papier. Ga naar http://store.psychokiller.eu