🪐 Je probeert vooral niet kopje onder te gaan
Vooral op momenten van moeheid en tegenslag.
Je gedachten werken tegen je.
Vooral op momenten van moeheid en tegenslag.
Daar waar we zo hard aan gewerkt hebben de afgelopen periode, lijkt in een avond verdwenen te zijn.
Je weet wel:
- zelfvertrouwen
- de toekomst rooskleurig zien
- niet elk woord van de ander ontleden tot de zwartste betekenis.
Hoe kan het toch dat jarenlang therapie, dankboekjes en leren nee-zeggen niet tot een stalen schild leiden?
Het is gewoon een korst die over een emotionele wond is gelegd. Een foute beweging en het begint weer te bloeden.
Ik haat het als ik in bed lig en me verbolgen begin te voelen over wat anderen tegen me zeiden. Ik wéét dat het de moeheid is die me cynisch maakt. Maar er is ook een deel in mij dat die gedachten nog steeds voor de waarheid aanziet.
Hoe je het wendt of keert: als je een mentale stoornis hebt, blijft het de rest van je leven gewoon heel hard werken om te doen alsof je normaal bent.
- Natuurlijk maakt een gitzwarte avond niet dat de depressie weer geactiveerd wordt.
- Een paniekaanval brengt niet de paniekstoornis terug.
- Een keer je calorieën tellen maakt je niet meteen weer de obsessieve eter.
- Een keer checken of de deur op slot is, betekent niet dat je terug bent bij je dwangstoornis.
- Een sociale avond overslaan maakt je niet opnieuw een kluizenaar met een sociale fobie.
Maar dat hoofd blijft maar speldenprikjes uitdelen om me te testen.
Dan zit ik in de trein en hoor ik de machinist claxonneren terwijl we omgeven zijn door weiland. Daarna begint die ook nog eens langzamer te rijden.
En dan komt dat speldenprikje: zo staat de trein een uur lang stil door een ongeval. Dan kan je er niet uit. Dan krijg je paniek. Dan krijg je een aanval. Dan ben je verloren.
Mijn hoofd wil alleen al bij deze gedachte alles in mijn lijf laten escaleren. En ik ga het te lijf met afleiding en ‘nou en?’-gedachten.
Maar het gevolg is wel dat ik doodmoe thuiskom.
We helen nooit volledig met een stoornis. We zorgen er elke dag voor dat we niet ten onder gaan.
Ik hoop dat je gedachten lief voor je zijn!
liefs,
tomson
Eerder gepubliceerd via petjeaf.com/tomsondarko