5. In de comments kijken welke naam de naakte vrouw in de video eigenlijk heeft

Ze deed haar ene blote been over het andere. Het was me al eerder opgevallen hoe mooi gevormd haar kuiten waren en hoe vlezig haar bovenbenen eruitzagen.

Ik wilde niet uitrekenen hoeveel uur ik in mijn leven gekeken had naar dit soort scènes.

Ze volgden hetzelfde stramien. Een stem vanachter de camera die vragen stelde als ‘Waar kom je vandaan’, ‘Wanneer ben je ontmaagd’, ‘Ben je wel eens vreemdgegaan’ en ‘Wat is je seksuele fantasie?’ Dan volgde het uitkleden. Dan het zichzelf insmeren met olie op de bank, waar de vrouw een paar keer van positie verwisselde. Dan werd de broek van de cameraman losgemaakt en begon het mondelinge gedeelte. We wisten allemaal wel hoe dit afliep.

Ik wist alleen niet dat hier een Nederlandse versie van bestond. Ik keek achterom of de gordijnen dichtzaten en toen naar een spookje in mijn browser met de melding dat het 8 trackers had geblokkeerd.

Ik pakte een handje M&M’s uit het witte schaaltje, bracht ze een voor een mijn mond in en maalde het fijn met mijn kiezen met een bite, terwijl zij in de video zei dat ze uit Nijmegen kwam. Dat ze ontmaagd was op haar zeventiende en geen behoefte had aan trio’s. Daarna een knip van de editor.

Nu stond ze en deed ze haar zomerse jurkje vol motieven uit, daarna haar zwarte bh en slip. Ze deed het ongemakkelijk. Bewust van de camera die naar haar keek. Bewust dat ik naar haar keek via mijn laptop, in het donker, op mijn kamertje. Alsof ze wist dat ik niet de enige was. Dat waarschijnlijk de komende maanden minimaal 20.000 paar ogen elke beweging van haar zouden zien. Pixels van haar lijf die nooit meer van het web zouden verdwijnen.

De cameraman liep naar haar toe, raakte haar gezicht aan en toen haar B-cup borsten. Toen hurkte ze en knoopte ze de broek los van de cameraman.

Ondertussen propte ik de volgende M&M in mijn mond terwijl zij de lul zoentjes begon te geven en ‘m knuffelde met haar wang voordat het geval, want ik kon het geen mannelijk geslachtsorgaan meer noemen, in haar mond verdween.

Ze wist zelf ook niet precies wat ze ermee moest en ik merkte een teleurstelling in mij.

Ik kreeg een appje. ‘Hoe erg is het?’

Ik antwoordde: ‘Ik heb het net opgezet.’

‘Je gulp al open?’

‘Doe normaal.’

‘Viespeuk.’

Lois. Ik had een hele periode op de middelbare school naast haar gezeten. Ze was zo’n silence type. Zei weinig. Deed weinig. Ze had regelmatig haar huiswerk niet af, wat weinig begrip van de leraren betekende. Waarna ze rood aanliep en begon te snauwen met weinig woorden. Het verbaasde me toen elke keer weer: dat was toch meer voor de luidruchtige types? Niet voor de stillen?

Frank Boeijen zong: "Ik weet niet wat jou zover heeft gebracht. Als ik jou zie, ‘s avonds in het park."

Ik nam zijn tekst van dit liedje als kind vrij letterlijk: “Ga die wereld uit, 1 seconde.” Ik snapte daar helemaal niets van. Hoe kon je nou voor 1 seconde de aarde verlaten?

Ik merkte een dubbelgevoel. Dat zij zich liet verlagen naar dit niveau. Verlagen.

"De woorden die bij jou horen zijn goedkoper dan ik dacht."

Ik keek bijna dagelijks naar deze video’s. Ik had ondertussen duizenden lichamen gezien. Duizenden gezichten. Niet een keer vroeg ik me af: wat heeft jou zover gebracht? Ik vroeg me nooit af: wat zou haar lievelingsboek zijn? Of: je ambities.

Ik consumeerde het. Ik wachtte geduldig op wanneer de 5 seconden advertenties weg waren.

Ik was walgelijk: de junk die de drugsmaker een minder mens vond. De wereld op z’n kop. Voor 1 seconden.

Lois lag nu op een tafel, emotieloos te staren naar de cameralens. Verschrikkelijk vond ik dat. Dat ze in de lens keek in plaats van naar de man achter de camera. Het maakte me bewust dat ik gewoon naar een videoproductie zat te kijken in plaats van oprechte seks.

De illusie van oprechte seks dan.

Het enige wat ik na mijn eigen zaadproductie deed, was de klep van mijn laptop dicht doen en over gaan op de orde van de dag (of avond.)

Nu niet. Nu zat ik met een slappe lul naar een oud-klasgenootje te kijken.

Nieuw appje: ‘Slikt ze het door?’

‘Zover ben ik nog niet.’

‘Of is het zo’n type die het op haar gezicht wil?’

Ik negeerde die laatste opmerking maar. We hadden het over Lois! Niet over een of ander anoniem Amerikaans mokkeltje van achttien jaar. Lois!

Lois werd nu van achteren genomen op de bank.

"Ik neem aan dat je nooit liefde hebt gehad. Ook niet toen dat zo belangrijk voor je was."

Ik had haar nog nooit een vraag gesteld over haar leven. Mijn vragen gingen meer van: ‘Pssst, vraag vijf. Welk antwoord heb jij?’ of ‘Hoever ben jij dan met het werkstuk? Wat heb je bij de inleiding geschreven?’ Ik kon me niet eens herinneren of ik haar wel goedemorgen zei en wat ze dan antwoordde.

De mentor had me naast haar neergezet omdat ik te afgeleid was naast mijn beste vriend Sjoerd. Niet dat het hielp. We maakten nog steeds hartjes-gebaren naar elkaar. Schoten denkbeeldige Eros-pijltjes naar elkaar en gaven elkaar handzoenen.

De cameraman sloeg op haar billen en zei: ‘Geil wijf jij. Geil.’

Nederlandse woorden bij dit soort video’s lieten me cringen. Alsof ik mezelf hoorde praten in bed. Alsof ik die slechte Duitse pornoacteur was uit die films uit de jaren zeventig. ‘Bist du auch so allein?’

Walgelijk.

Mijn M&M’s waren op.

De zak was leeg. In amper een kwartier. Ik was nog wel zo goed bezig geweest de afgelopen weken. Twee keer per week gesport. Geen chips meer in het weekend. Ik voelde me walgelijk.

De video duurde nog acht minuten. Ik wilde geen seconde missen. Normaal skipte ik naar het gedeelte waar ik op dat moment behoefte aan had: billen of borsten of het mondwerk of het handwerk of het klaarkomwerk.

Maar dit was een studie naar haar. Naar gezichtsuitdrukkingen die ik nog niet eerder bij een bekende had gezien.

Lois was er weer bij gaan zitten en stak haar tong uit. Een gepoetste tong. Ze was voorbereid aan deze opname begonnen. Ik had daar respect voor.

Sjoerd weer in de app: ‘Gebruikt ze een artiestennaam?’

Ik keek in de comments. Een Nederlander ging in het Engels vertellen dat Nijmegen de oudste stad van Nederland was. Je werd zowaar slim van porno kijken.

Een ander vroeg: ‘Who is this girl? Dm me her name.’

Een iemand zei dat haar naam Jenny was. Ik kon nu antwoorden: ‘Nee, ze heet Lois.’ Maar wat zou dat nou daadwerkelijk uitmaken?

Het enige wat deze mensen wilden doen was haar naam googelen en nog meer video’s van haar opsnorren.

Nog meer van haar lijf consumeren. Nog meer zaad produceren.

"Thuis wacht een vrouw onwetend op haar man. Ze heeft nooit iets gevoeld van zijn ontevredenheid. En alles blijft bij het oude als hij naar huis rijdt."

Daar had Frank een punt. Alles blijft bij het oude. In ieder geval voor de kijker.

Wat bleef hetzelfde voor Lois? Zou ze door meer mensen herkend worden? Zou ze het zonder schaamte vertellen?

Ik vond haar saai toen. Ze viel in het niet bij de curvy dames uit mijn klas. Dat was meer mijn ding.

Maar ze had wel mooie kuiten en benen. Dat was me toen al tijdens een broeierige lentedag opgevallen.

Al kon ik me niet herinneren dat ik daar toen opgewonden van werd.

Nu wel.

Ik raakte opgewonden van mooi gevormde kuiten en vlezige bovenbenen.

Heerlijk.

‘Ben je al gekomen?’ appte Sjoerd me. Hij werkte in een tankstation met cameratoezicht. Hij was te desperate om deze video te bekijken en op te rukken waarschijnlijk.

Ik was ‘m op het spoor gekomen. Ik zag haar in een thumbnail, tussen tientallen andere plaatjes en appte het gelijk naar hem of dit niet Lois was.

Dat was onze vriendschap: we wisselden wel eens bepaalde linkjes uit.  

De cameraman begon ondertussen aan zijn geval te rukken. Zij lag onder hem geduldig te wachten, zonder enige emotie. Haar mond bleef dicht, ze deed haar borsten naar voren. Dat begreep ik wel. Scheelde weer een haarwasbeurt met Andrélon.

Hij kwam. Zwart scherm.

Ik stond op en gooide mijn M&M-zak in mijn prullenbak, haalde mijn handen door mijn haar en merkte dat ik hiervan moest bijkomen.

Lois.

"Ik weet niet wat jou zover heeft gebracht."

‘Heb je ‘m al gedeeld met de andere vrienden?’ appte Sjoerd toen.

Iets knapte.

‘Doe normaal gast. Ik deelde het met je omdat we bij haar in de klas hebben gezeten. Ze is geen lustobject. Al vraagt ze er wel om als je in zo’n video verschijnt. Maar toch. Kom op man. Respect of zo.’

‘Is goed moraalridder,’ met een kusje-emoticon.

Ik refreshte de video.

Een melding verscheen dat de video was verwijderd op last van de rechtenhouder. Nu al.

‘Sorry man. Video is gedelete,’ typte ik, en maakte er een foto van.

Een: ‘Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee’ volgde als antwoord.

Lees verder 6. De veganist die blijft verlangen naar een grote dikke vettige worst

🚬Je leest een verhaal uit de reeks Uitbraak.
‌📗 Ik heb een nieuw boek geschreven. Het heet 'Ze gingen samen het toilethokje in.mp4'.