Tim bekeek bedenkelijk naar zijn studieboek en maakte een zin geel met zijn marker. Daarna tikte hij de zin over op zijn laptop. Een klop op de deur. ‘Hé’, zei Floris. Hij ging op fluisterende toon verder: ‘Ik word gek van Eva. En gek van de muren om me heen.’
Tim legde zijn marker neer.
‘Oh sorry ik stoor je met je studie.’
Tim haalde zijn schouders op. ‘En nu?’
‘Ik heb zin om te blowen’, zei Floris. ‘Zullen we naar de stad gaan en wat wiet halen?’
‘Het is woensdag. 11.15 uur.’
‘Precies!’
Tim begon verder te tikken op zijn laptop.
‘Kom. Laat me niet alleen gaan…. Dan voel ik me zo’n loser die op woensdagochtend onder de Dom een jointje loopt te draaien.’
‘En met z’n tweeën zijn we geen losers onder de Dom meer?’
‘Nou ja. Dan let ik minder op de blikken van anderen.’
‘Je hebt me niet nodig’, zei Tim.
'Weet je dat zeker?'
'Ja. Je denkt dat je me nodig hebt. Maar uiteindelijk hebben we in het leven niemand nodig. We komen alleen. We gaan alleen.'
'Zo. Meneer vermijdend-gehecht hier hoor.'
'Wat. Het is toch zo?'
‘Juist wel. Ik heb je wel nodig. Wat heb ik aan een avontuur zonder getuigen?’
‘Ja? Hecht je echt zoveel belang aan mijn aanwezigheid?’
‘Ja.’
‘En Leonie hecht veel waarde aan mijn mening... Ze is nog steeds boos op me over die haren op haar benen kwestie. Ze dacht dat ik het over haar had.’
‘Wat je ook had.’
‘Nee.’
‘Je vindt het toch een afknapper?’
‘Ja in het algemeen.’
‘En zij valt niet onder het kopje algemeen?’
‘Het is ook wel echt lelijk ja. Ook bij haar.’
‘Zo zonde hè? Ik zou ‘m niet stijf kunnen krijgen. Maar. Heeft ze ook schaamhaar denk je?’
‘Ik heb respect’, zei Tim toen, ‘dat ze zich niets aantrekt van wat anderen vinden. Behalve dan dat ze boos op me blijft.’
‘Ik blijf het lelijk vinden’, zei Floris. ‘Echt lelijk.’
‘Jongen. Ze is gepest vroeger. Het ligt gevoelig’, zei Tim.
‘Ik ben ook gepest. Hoor je mij erover klagen? Ik vind het een zwak argument. Zwak, zwak, zwak.’
‘Ben jij nou boos?’
‘Je zegt dat je respect hebt. Maar dat heb je niet. Je zegt het om haar een beter gevoel te geven. Maar je vindt het net zo walgelijk als ik. Zeg dat gewoon. We hebben allemaal een verstikkende mening over anderen. Laten we er gewoon over uitkomen in plaats van schijnheilig lopen te doen.’
‘Nu ben ik schijnheilig?’, vroeg Tim.
‘Ja!’
‘Ik weet niet man. Maar je komt gespannen over sinds je geen seks meer hebt’, zei Tim.
‘Daarom wil ook blowen. Maar je wilt dus niet mee’, zei Floris.
Tim keek op zijn horloge, toen naar zijn studieboek en toen naar zijn laptop. ‘Oké. Oké. Even dan. Paar uurtjes.’
Een uur later lagen ze met z’n tweeën op een bankje bij de Dom. . Tim had zijn gezicht aan het ene uiteinde, Floris aan het andere.
‘Toch gek dat op deze plek vroeger het middenschip van de domkerk stond’, zei Floris.
‘Toch gek dat ik nu wolken zie als ik naar boven kijk. Maar iemand in Spanje blauwe lucht. En toch zien we allemaal dezelfde zon.’
‘Diep.’
‘Ik vraag me wel eens af of mijn blauw jouw blauw is. Hoe weten nou of jij kleuren hetzelfde ervaart als ik.’
‘Misschien ben ik wel kleurenblind.’
‘Dan weet je nooit zeker hoe blauw er echt uit ziet.’
‘Zoals honden.’
‘Die zien toch zwart wit?’
‘Ik dacht Sepia.’
‘Na hoeveel bier zou jij een harige Leonie doen?’, vroeg Floris.
‘Dan zou ik eerst een relatie met haar moeten beginnen. Anders neukt ze niet’, zei Tim. ‘Heb jij Eva klaar gevingerd?’
‘Tuurlijk. Jij?’, zei Floris.
Tim ging rechtop zitten: ‘Ze vond me een luie minnaar. Sinds we geneukt hebben heeft ze de pik op mij. Ik zweer het je.’
‘Vast niet. Ik app haar wel even om het te checken.’ Floris ging ook rechtovereind zitten en pakte zijn telefoon uit zijn zak.
‘Nee. Doe even niet dan.’
‘Wel. Ik doe het wel.’
Tim probeerde de telefoon uit Floris hand te pakken. Hij draaide zich van Tim weg. Tim prikte vervolgens in zijn zij en probeerde toen zijn arm in de houdgreep te leggen, waarna Floris hem van het bankje af probeerde te duwen. Tim kon zich alleen verdedigen door een arm om Floris heen te slaan en zijn nek klem te zetten. Toen gaf Floris een zoen op de mond aan Tim. Tim stopte gelijk met stoeien. ‘Wat doe je’, zei Tim.
‘Wat?’ Floris keek hem onschuldig aan.
‘Sukkel, zei Tim.
Hij stond op en liep weg. ‘Tim, kom op. We zijn stoned. Dan gebeuren dat soort dingen.’
Floris liep erachter aan. ‘Waarom loop je nou weg.’
‘Raak me niet aan.’
Floris stopte met wandelen. ‘Het was maar een geintje hoor. Je bent veel te gevoelig.’
Tim draaide zich om en liep terug naar Floris. ‘De een zegt dat ik ongevoelig ben. Jij dat ik te gevoelig ben. Wat is het nou? Mag ik nog gewoon mezelf zijn? Nou? Nou? Nou?’
‘Jezelf? Alsof ik mezelf mag zijn. Met al mijn zwakheden. Het hele huis beperkt me. En jij doet daaraan mee.’
‘Nee’, zei Tim.
‘Ja.’
‘Je was ons tot last met je gedrag.’
‘Ja? Vind je dat nog steeds? Zie je dan niet dat de vrouwen ons proberen te veranderen? We moeten gevoeliger zijn. En vrouwvriendelijker. Maar wel hun jurkjes voor een aankomend feest keuren met de woorden ‘ziet er goed uit’. En hun fietsbanden oppompen. Ze houden niet van ons. Ze willen dat wij ons aanpassen. Ik wil me niet aanpassen. We moeten opstaan voor onze mannelijkheid. In al zijn lompheid en rauwheid en smerigheid.’
‘Dat zeg jij. Ik mag niet eens een scheet bij je laten’, zei Tim.
‘Die was ook wel heel smerig.’
‘En jij ging me allemaal adviezen geven, om mij te beperken in mijn zijn.’
‘Zie je niet wat die vrouwen met je doen? Je praat als hun. Je bent hun geworden. Ja. Ik zeg het gewoon. Je bent net zo erg als Eva, Leonie en Geerjanne’, zei Floris toen.
‘Echt niet.’
‘Wel.’
‘Ik ga naar huis’, zei Tim tenslotte en draaide zich om en liep weg.
‘Ik heb nog een beetje joint over. Tim. Blijf even. Kom op.’
Tim zwaaide gedag als antwoord.
🚬Je leest een verhaal uit de reeks Chlamydia.
🙊 Volg me ook via mail (exclusieve bekentenissen)
Bezoek mijn store voor boeken en merchandise:
Volg me via 📞WhatsApp. 1 op 1. Geen groepschat. Als ik wat geschreven heb, app ik je de link.
Doe dit en doe het goed:
- Voeg het nummer 06-44796441 toe aan je contactpersonenlijst
- Stuur vervolgens 'chlamydia AAN' met je voornaam naar mij of klik op deze link
- Verwijder dit nummer nooit en te nimmer uit je adresboek. Anders ontvang je geen appjes.
Als je er geen zin meer in hebt, app je me met de zin: 'Het is UIT'.
Comments