Gedachtes over Vrouwen die Charlie haten, 2 jaar later

Waarom zou ik in godsnaam een boek schrijven en uitbrengen? Ik kon wel tien redenen verzinnen waarom dat geen goed idee was.

Gedachtes over Vrouwen die Charlie haten, 2 jaar later

In mijn aankomende boek zegt hoofdpersoon Max:

Welk wezen had de twijfel uitgevonden? Het kreeg te veel aandacht, het had te veel macht en invloed en het leverde eigenlijk nooit wat op. Als iedereen zich zo overgaf aan de twijfel, was de mensheid waarschijnlijk nergens gekomen. Waarom verstikte de twijfel mij dan zo? Waarom spookten er gedachtes in mijn hoofd als 'je kan geen slinksere versie van je zelf spelen' en 'je bent een sukkel' of 'ze wil je toch niet meer' of 'niemand wil je'. Zelfs je one night stands zeggen daarna alleen maar 'hoi' tegen je'.

Waarom zou ik in godsnaam een boek schrijven en uitbrengen? Ik kon wel tien redenen verzinnen waarom dat geen goed idee was:

'Ik heb te weinig volgers, ik heb te weinig lezers, niemand die tegenwoordig nog betaalt voor vermaak. Wat heb ik nu echt te vertellen? Mijn zinnen zijn zo slecht. Er zit geen plot in. Het is niet grappig. Het is niet dramatisch. De karakters zijn stom. Blablabla.'

Die fucking stem in mijn hoofd. Het achtervolgt me soms nog steeds en het maakt me krankzinnig.

Twijfel én het streven naar perfectie zijn echt de twee vijanden van mijn creativiteit.

Overigens niet alleen dat van creativiteit. Ik kan soms zo lang over aankopen, carrière beslissingen of vakanties nadenken (lees: twijfelen) dat ik uiteindelijk helemaal niets doe.

Ik word tegengehouden door mijn eigen stem. Hoe stom is dat.

En soms kies ik na lang twijfelen wel voor iets en dat voelt dat dan zo vanzelfsprekend aan dat ik er nauwelijks meer van kan genieten.

Dat is dan weer de andere kant.

Maar goed.

Ik heb Vrouwen die Charlie haten geschreven en uitgebracht.

Een verhaal over mijn alter ego Charlie. Alles wat Charlie doet, doe ik niet en alles wat ik in mijn leven wel doe zou Charlie nooit doen.

Ik heb Charlie gecreëerd als een soort spiegel. Charlie houdt van Pepsi. Ik vind Pepsi echt zo smerig... Charlie dumpt vrouwen zonder geweten. Ik durf niet eens nee te zeggen tegen een verkoopster.

Dat niveau.

Maar… Zijn observaties en gedachten lijken wel erg op die van mij. Dus om de meest gestelde vraag ooit te beantwoorden of ik Charlie ben: Nee, echt niet. En tegelijkertijd ook wel.

Vrouwen die Charlie haten kwam op 1 maart 2016 uit als paperback.

Ik zat 's avonds op de bank, paar weken eerder, te wachten op de eerste pre-order. Binnen vijf minuten een e-mail met de eerste aankoopbevestiging. Toen wist ik het. Ook al bleef het bij dit ene exemplaar, al mijn twijfels waren onterecht. Iemand heeft betaald om mijn woorden te lezen.

Dankjewel voor dat moment.

En dankjewel voor alle hartverwarmende reacties afgelopen jaren over m'n blog en boek. Ik weet dat de gekochte exemplaren door vele handen zijn gegaan. Echt gaaf om te horen.

Het nieuwe boek wordt anders en tegelijkertijd hetzelfde. Het verhaal is persoonlijker geworden dan ik van tevoren had kunnen bedenken.

Ik weet niet wanneer het af is. Het proces van een boek foutloos krijgen is een ingewikkeld gebeuren. Ik kan wel wat hulp gebruiken overigens…

Als je echt een taalexpert bent en ervaring hebt met eindredactie en zin hebt om me te helpen, stuur me een e-mail alsjeblieft. Omdat er in korte tijd veel werk verzet moet worden door veel mensen, zoek ik echt mensen die er wat ervaring mee hebben. Dus mail me alleen dan. Want ik ben niet zo goed in nee zeggen. Mail me via psychokillerblog@gmail.com.

Later.

Tomson

P.S. Voor alle lezers die 'm al hebben. Thanks voor je support ♥♥♥.


Volg me via WhatsApp. 1 op 1. Geen groepschat. Als ik wat geschreven heb, app ik je de link.

Doe dit en doe het goed:

  1. Voeg het nummer 06-44796441 toe aan je contactpersonenlijst
  2. Stuur vervolgens 'feest is AAN' met je voornaam naar mij
  3. Verwijder dit nummer nooit en te nimmer uit je adresboek. Anders ontvang je niks.

Als je er geen zin meer in hebt, app je me met de zin: 'Het is UIT'.