Eerste x: Misbruikt door twee lesbo's

“Hé moet je die twee chicks daar eens zien zoenen joh, vraag of je mee mag doen dan haha”. Zei Daan, wijzend achter mij. Verbaasd draaide ik me om opzoek naar wat sensatie op deze nieuwjaarsavond.

De lekkerste van de twee was minimaal een 9 waard. Ze had kastanje rood haar, een slank postuur, mooie billen, maar dat was het niet. Het was niet een concreet iets wat je aan kon wijzen, het zat in haar doen en laten, hoe ze keek, bewoog, ademende.

Ik viel voor hoe ze ademde.

Ze had een aura om zich heen hangen die een en al geilheid uitstraalde.

Ze was aan het zoenen met een meid die haar looks niet mee had, niet lelijk. Gewoon zo’n meid die je na vijf baco’s en drie mislukte versierpogingen wel zou doen, om er de volgende ochtend weg te sneaken hopend dat ze niet wakker zou worden.

Of je zou haar doen omdat je de 9 dan ook kon doen, zonder er de volgende dag spijt van te hebben.

Dit waren niet zomaar twee meiden die op een dronken avond hunkerend naar aandacht, zich bedachten dat het misschien wel leuk en sexy zou zijn als ze hun tong bij elkaar in de mond zouden steken.

Nee.

Deze meisjes waren anders.

Dit waren meisjes die verliefd werden op hun beste vriendin.
Meisjes waarover jongens zich afvroegen waarom ze zo onbereikbaar waren.
Meisjes die aan hun ouders moesten vertellen dat ze niet op jongens vielen maar op Meisjes.

Dat soort, meisjes.

Dit was de sensatie waar ik naar opzoek was deze avond.

“Oke”. Zei ik tegen Daan en liep op ze af.

“Zo dat ziet er geil uit”. Zei ik terwijl ik voorzichtig m’n armen om het zoenende stel heen sloeg.

De 9 keek me even aan, waarna ze weer verder ging met de zoensessie alsof ik niet bestond.

“Mag ik mee doen?”

Ze stopte met zoenen.

Nu bestond ik wel.

“Hoe oud ben je?” Vroeg de 9.

“22.”

Even keken ze elkaar aan.

“Ah dat kan toch wel”, hoorde ik de 9 tegen de 5,5 zeggen.

Ze bewogen langzaam hun mond naar het centrum van ons drieën. Terwijl ik ook mijn mond in slow-motion, naar hun toe verplaatste, begon ik mij af te vragen hoe dat eigenlijk moest, trio zoenen.

Na een paar seconden van verwarring en geilheid voelde ik dat de zoensessie tot z’n einde gekomen was. Als automatische reactie ging ik verder zoenen met de 9, die zich na luttele seconden terugtrok, toen ze zich realiseerde dat haar vriendin jaloers stond toe te kijken.

“Hou oud zijn jullie?” Vroeg ik even later.

“Ik ben 19 en zij is 25, maar leeftijd is maar een getal toch?” zei de 9.

“Laat me raden, dat heeft zij je zeker wijsgemaakt?”

“Nee dat is zo.” Zei de 5,5.

“Oke, oke, waarom zijn jullie lesbisch dan?” Vroeg ik uit oprechte interesse, niet realiserend dat dit misschien niet een heel goed moment was om dit soort oprechte vragen te stellen.

“Omdat alle mannen kut zijn.”

“Jullie zijn maar op een ding uit.”

“Mannen zijn allemaal hetzelfde.”

“Zo voorspelbaar zijn jullie klootzakken!“

Nu drong het tot me door. Dit was een stel potten dat overgestapt was op de vrouwenliefde, puur uit feministische mannenhaat.

Jongens zoals ik waren de reden dat de 5,5 de 9 zover kon krijgen, dat ze inzag dat ze maar beter op vrouwen kon vallen. Maar diep van binnen viel ze nog steeds voor klootzakken zoals mij.

“Oh ja? Zijn we allemaal hetzelfde?” Zei ik verontwaardigt.

“Ja mannen zijn voorspelbaar, jullie lopen alleen maar jullie pik achterna!”

“Oke, vertel is wat over mij dan?”

“Je studeert iets met economie, je gebruikt meisjes voor seks en als je geen zin meer hebt zeg je dat je bindingsangst hebt, zodat het niet te serieus wordt.”

Dit was het moment dat het eng te worden. Ik voelde me betrapt, deze chicks keken dwars door me heen. Misschien waren wij mannen ook wel gewoon allemaal hetzelfde. Maar ik ontkende. Zoals elke man zou doen.

“Wat ik studeer zegt toch niks over mij.”

“Wat zegt dan wel wat over jou?”

“Ik ben een sporter.”

“Hoe vaak sport je?”

“Vaker dan dat jullie seks hadden in de 1ste week van jullie relatie.”

“Wat doe jij dan?”

“Op het moment ben ik je knoopjes aan het openknopen.” Zei de 9.

Ze had m’n blouse al voor de helft open geknoopt.

Vervolgens ging er een hand over m’n buik, nog een hand, nog een hand.

“Je hebt niet gelogen over het sporten.”

“Niet alle mannen liegen.”

Terwijl ze me aan het betasten waren, stond ik ongemakkelijk tegen de bar aangedrukt.

Ik voelde m’n riem losgaan.

“Hoezo heb je knopen als gulp, ben je lui ofzo?!” Zei de 9 oprecht boos.

Ik kon de mannenhaat bijna ruiken.

“Ben je serieus zo lui dat je dat moeite vind?” Zei ik terwijl ze m’n gulp aan het openknopen was.

“Nee jij bent lui.”

De argumentatie was misschien niet heel gegrond, maar ze had een punt.

“Een lul ben je!” Schreeuwde de 5,5 er nog achteraan.

Ik besloot het maar te negeren.

Met een grijns op m’n gezicht observeerde ik de situatie die zich voor me en in m’n broek aan het afspelen was.

Een hand ging m’n broek in, ze begon me af te trekken, midden in de club.

Dit had ze vaker gedaan, ik was niet de eerste klootzak die ze had afgetrokken.

Daar stond ik dan maar een beetje ongemakkelijk tegen de bar aangedrukt met twee potten tegen me aan, om en om in m’n broek.

Ik wou maar één ding.

Ik wou ze meenemen vanavond. Naar mijn appartement. In mijn bed. Allebei. Naakt.

Hoe vaak ik m’n blouse ook weer dichtknoopte, hij ging steeds weer open. M’n broek hing onder m’n kruis en de 9 begon tegen mijn erectie aan te schuren. Die het al bijna een uur volhield.

“Ik vind het moeilijk om te delen.” Zei de 5,5 terwijl haar vriendin tegen m’n erectie aan het schuren was.

Blijkbaar begon het aan haar te knagen dat ze niet meer het alfa ‘mannetje’ was.

Ik ging er niet echt op in. Wat kon het mij schelen. Ik was immers toch maar een klootzak.

Paar minuten later begon mijn erectie het te begeven. Nadat ze er allebei nog even aan hadden getrokken en iets tegen elkaar zeiden, liepen ze weg zonder maar een woord te zeggen. Zonder om te kijken.

Alsof ik alleen maar een klootzak was. Zonder erectie.

Daar stond ik dan. Alleen. Verloren. Gebruikt.

Opeens realiseerde ik mij dat ik half naakt in de club stond. Blouse open. Riem los. Gulp open.
Ongemakkelijk liep ik naar een hoekje toe waar ik, hopend dat niemand mij opmerkte, mezelf weer aankleedde.

Een half uur lang liep ik verloren rond ik de club. Mobiel leeg. Ziel leeg. Alleen. Verloren. Gebruikt.

Tot ik de feministische potten weer tegenkwam.

“Hé wat was dat nou net?”

De 9 pakte mijn hand en zei niks. We liepen naar de dames toiletten.

Ze had m’n hand vast, maar toch had ik het gevoel dat ik er niet toedeed in deze ruimte. Dit ging niet om mij, dit ging om hun.

“Gadver het stinkt hier naar pis.” Zei de 9 tegen de 5,5.

“In mijn kamer stinkt het niet, ik heb een groot tweepersoonsbed. Ik betaal de taxi, 5 minuten en we zijn er.”

“Denk je dat we zo makkelijk zijn?”

We waren aan de beurt en liepen een hokje binnen.

“Nou ja, blijkbaar wel zo makkelijk dat we het nu in een wc hokje gaan doen.”

Toen sloeg de 5,5 de deur dicht, voor m’n neus.

Terwijl alle meiden in de ruimte me uitscholden en me vriendelijk verzochten of ik niet op kon rotten van de vrouwen wc, stond ik daar weer. Alleen. Verloren. Gebruikt.

Maar ik ging niet weg, hopend dat ze me toch nog binnenlieten. Dit kon niet het einde zijn.

Een halfuur lang stond ik daar. Alleen. Verloren. In de vrouwen wc. Gebruikt door twee feministische mannen hatende potten.

Tot ze eruit kwamen en mij weer lieten staan alsof ik niet bestond. Geen blik was ik waardig.

Dit was hun revanche op alle mannen. En ik was de uitverkoren klootzak.

Alleen. Verloren. Gebruikt.

Geschreven door @PESSblogt.

Check meer eerste x

Bestel Limited editie Vrouwen die Charlie haten hardcover versie met focking veel goodies. Bestel nu >