#1.3 Einde van de dag ben je net zo knap als je je... Ach. Wat maakt het uit
Ik weet absoluut wat je bedoelt. Ook al zegt heel de wereld dat je knap bent, aan het eind van de dag kijk jezelf in de spiegel aan en dan is het enige wat telt wat je zelf voelt. Ja toch?
‘Hé Joris’, zei ik terwijl ik mijn fiets aan de lantaarnpaal knoopte.
Joris stond in zijn strakke zwarte sportbroek en wit hemd in de deuropening.
‘Hé Juul! Lang niet gezien meid. Hoe is het? Kom is hier.’
Hij stapte op me af en sloeg zijn armen om me heen. Hij rook naar deodorant.
‘Hé Joris. Gaat goed hoor. Dankjewel voor de knuffel. Die had ik even nodig denk ik.’
‘Je ziet er anders uit. Wacht. Niet zeggen. Kappertje?’, vroeg Joris.
‘Nee, haha. Nee. Echt geen kappertje.’
‘Hmmm, wacht. Niet zeggen. Nieuw jacket?’
‘Ik heb gewoon weinig make-up op.’
‘Echt? Je ziet er nog beter uit. Shit man, hij boft zo hè?’
‘Is hij thuis?’
‘Je kan ‘m niet in ontvangst nemen’, zei Joris.
‘Hoe bedoel je.’
‘Het compliment. Dat je knap bent.’
‘Dat is niet wat ik in de spiegel zie.’
‘Die ene vetrol hè?’
‘Zie je ‘m?’
‘Nee. Maar ik weet wat je bedoelt. Ik weet absoluut wat je bedoelt. Ook al zegt heel de wereld dat je knap bent, aan het eind van de dag kijk jezelf in de spiegel aan en dan is het enige wat telt wat je zelf voelt. Ja toch?’
‘Denk het. Is Yort thuis?’
‘Tijdje niet gezien. Serieus niet. Denk al een weekje of zo? Zijn jullie twee wel oké?’
‘Ja hoor.’
‘I know dat jullie in trouble zijn.’
‘Heeft Yort dat gezegd?’
‘Come on... Yort en praten over z’n gevoelens? Nee. Heb zit te luistervinken. Of nou ja. Ik was een pastaatje aan het maken en hoorde hem met jou bellen. Echt joh, ‘t klonk best heftig’, zei Joris.
‘Het is heftig.’
‘Ik had je graag thee aangeboden, maar zoals je ziet, ik heb m’n strakke broek aan en niet kijken naar mijn big cojones hè? Ik ga hardlopen en dan moet ik douchen en direct door naar Tim. Hij is jarig, wist je dat?’
Ik kon geen grote bobbel in zijn strakke broek ontdekken. Teleurstellend.
‘Kut. Helemaal vergeten. Kan je me binnenlaten? Ik moet nog wat spulletjes pakken bij Yort. Heb jij sleutel van zijn kamer?’, zei ik zo blij mogelijk.
‘Oh is het al zo erg? Je hebt z’n key niet meer?’
‘Dat was al tijdje zo. Zijn slot was kapot toch?’
‘Oh, dat verhaal. Sorry darling. Heb helemaal niks van hem.’
Hij liep terug naar de voordeur en sloot ‘m door er een harde sleur aan te geven.
‘Dat is oké. Hardloop ze’, zei ik.
‘Ik zie je straks bij Tim. Ja toch? Het is met food en drinks.’
‘Ja denk het wel.’
‘Praten we dan echt even verder. Ik ben een en al oor. Ik wil alles horen over jou en Yort. I’m there for you...’
‘Weet ik Joris.’
‘Wel komen hoor. We talk. Daar ga je echt beter door voelen.’
Dit zijn twee boeken die ik heb geschreven:
7️⃣ Je leest een verhaal uit de reeks Zeven
📖 Ik heb een boek geschreven: > Vrouwen die Charlie haten
📗 Ik heb enkele blogs gebundeld in een boek: > Digital love
📜 Bezoek m'n store met posters en boeken
📞 Laten we appen (en ontvang een appje bij het volgende verhaaltje) >
Foto via @moriyanevacom