✖ Verliefd zijn is een illusie die vergeten is dat die een illusie is

Het kan geen toeval zijn dat je juist die ene op dat specifieke moment in je leven bent tegengekomen.

Alsof het universum dit voor je bedacht heeft. Precies hier, in het nu, verlies jij je hart.

Sorry dat ik het zeg, maar ik geloof er niet in.

Het ding is…

Je brein verbindt alles aan elkaar tot een groot magisch verhaal en je trapt er elke keer met open ogen in.

Of zoals George Bernard Shaw zei:

Liefde komt voort uit een sterke overdrijving van het verschil tussen één persoon en alle anderen.

Sorry dat ik het zeg, maar…

Je weet dat je slechts verliefd bent op het idee van iemand als je na de eerste date dingen roept als:

• Ja, echt bijzondere connectie.
• We houden van dezelfde muziek.
• We staan een beetje op dezelfde manier in het leven.
• Heel bijzonder dit.
• Het is de narcistische kant in je die aan het werk is.

We zien in de ander graag onszelf. Of, hoe we graag gezien willen worden.

Je kan er niets aan doen. Oprecht niet.

Je zoekt graag gelijken om je heen. In vriendschappen. In werk. In de liefde.

Mensen die je wereldbeeld bevestigen. Die dezelfde lifestyle hebben. Dezelfde voorkeuren hebben. Hetzelfde uiterlijk.

Het wordt pas ingewikkeld in de liefde als die magische relatie aan een einde is gekomen.

Als het allemaal ‘meant to be’ was, hoe verwerk je dan het verdriet?

Je grootste geluk, wordt je grootste ongeluk.

Je blijft om elkaar heen cirkelen, omdat je geen afscheid van de ander durft te nemen.

En als de ander wel doorgaat met leven, blijf jij jarenlang alleen achter met hartzeer en ‘Wat als?’-vragen.

Verliefd zijn is een illusie die vergeten is dat die een illusie is.

Je was verliefd op een beeld van jezelf. Als je dan afscheid neemt van de ander qua gevoel, neem je afscheid van jezelf.
​

Mijn ex in de vuilniszak

Ik heb ooit eens alle spulletjes van mijn ex in een vuilniszak gedaan en die naast het tv-kastje gezet.

Elke keer keek ik er naar met zo’n grom.

Ik voelde me nog verbonden met ons verleden, maar iets in mij wilde ook door.

Na twee weken was ik het zat en heb ik het zonder pardon weggegooid.

Om daarna nog een mailtje van haar te krijgen of ik haar spullen nog kon terugsturen, want er zat ‘duur spul’ tussen.

Nou, fuck you, bitch! Je hebt mijn hart gebroken. Dus wat denk je zelf?

Sterker nog.

Ik heb al symbolisch afscheid van je genomen en al je spullen liggen nu op een vuilnisbelt.

Hier, het adres. Ga daar maar zoeken!

Om vervolgens overmand te worden door spijt. Dat ik zo kortaf en vol woede en haat tegen haar deed.

Ze stuurde me namelijk daarna een heel lieve brief.

Echt een heel lieve.

Ik denk dat dat haar manier was om afscheid van mij te nemen.

Ik bedankte haar via een e-mailtje voor de lieve woorden.

Maar als ik de klok kon terugdraaien, had ik een brief voor haar geschreven.

Om die daarna te verbranden.
​

We leven in een symbolische wereld

Het is een gek iets. Maar wij mensen zijn symbolische wezens en we houden via kleine dingen vast aan dat oude beeld.

We knippen ons haar nog steeds zoals de ander het mooi vond. Dragen nog steeds dat ene luchtje dat onze ex zo opwond. Bewaren brieven. Geschiedenis aan appjes en mails. Foto’s. Of een trui.

Dit zijn niet zomaar spulletjes of gedragingen. Dit zijn symbolen waar we ons krampachtig aan vasthouden.

We houden de ex levendig.

Hoe kunnen we dit oplossen zonder de ander te vergeten?

Door symbolisch afscheid te nemen. Door bijvoorbeeld de spullen te offeren.

Verbrand ze. Stuur ze terug. Gooi ze in de zee. Vernietig ze.

We nemen afscheid, zodat we weer ruimte kunnen maken voor iets anders.

Je kan niet volledig voor een nieuwe relatie gaan, als je nog met je gevoel bij de vorige zit.
​

Als er geen symbool is, creëer dan het symbool

Als je niets weet om op te offeren, schrijf dan een brief aan degene die je niet los kan laten.

• Je ex
• Je verbroken relatie met je ma/pa
• Een vriendschap die ten einde is gekomen

Het ‘beeld’ gaat in het symbool zitten en verlaat zo ons denksysteem.

Verbrand de brief om afscheid te nemen.

Er is niets mis met de illusie van verliefdheid.

Het is een van de grote mysteries van het leven. Dat de natuur je zo in vuur en vlam kan zetten door één persoon.

Het is magisch.

Ook al is het een projectie van jezelf.

Het blijft wonderlijk.

Het wordt alleen bij het stoppen van de relatie een ingewikkeld dingetje.

Omdat je vergeten bent dat het een illusie was.

Als je je dat realiseert, kan je het verleden koesteren, zonder dat het een beslag legt op je emoties.

Doorgaan zonder de ander te vergeten.

Deze tekst komt uit mijn woensdagavondmail. Over gevoelens waar niemand over praat. Ontvang dit ook.

Als je meer Tomson Darko in je leven wil:

1) 🌙 In slaap vallen met Tomson Darko
Als je graag in slaap gepraat wil worden met obscure verhaaltjes en diepzinnige gedachten

2) ✖ Tomson Darko woensdagmail  
Elke woensdagavond een tekst over gevoelens waar niemand over praat.

3) 😞💦 Sombere hitsigheid
Kan je jezelf volledig verliezen in een relatie? Bestel mijn  luisterboek 'Sombere hitsigheid: Onbegrepen'

4) 📦 Tomson Darko's woorden in boeken, op posters en tasjes
Elke maandag en vrijdag verstuur ik je bestelling

5) 🪐 Abonneer je op Darko's ziel van Saturnus
Exclusieve mail en podcast over hoe de donkere episodes in ons leven ons juist helpen