Ik vroeg aan VNDBRG of ik hem heb beledigd

Ik moet wat bekennen. Ik heb het een tijdje niet zo op dj’s gehad. Deze frustratie ventileerde ik via Charlie op mijn blog. Trouwe volger Balder AKA VNDBRG confronteerde me er vorig jaar mee. Nu moet ik met de billen bloot. En hij ook. Want hij is dj en heeft een hoop uit te leggen.

Ik moet wat bekennen. Ik heb het een tijdje niet zo op dj’s gehad. Deze frustratie ventileerde ik via Charlie op mijn blog. Trouwe volger Balder AKA VNDBRG confronteerde me er vorig jaar mee. Nu moet ik met de billen bloot. En hij ook. Want hij is dj en heeft een hoop uit te leggen.

-Oké. Eerst moeten we even de lucht klaren tussen ons. Ik heb niet altijd zulke lieve dingen geschreven over dj’s op mijn blog. Ik heb er zelfs een blogbericht aan gewijd hoe Charlie een dj finaal kapot maakt. Het verhaaltje heet: #11.4 Je bent DJ? Laat me niet lachen gek. Ook mijn boek Vrouwen die Charlie haten heeft wat vileine zinnen richting dj’s. Heb ik je beledigd?
Totaal niet. Sterker nog, de arrogantie en die aangegroeide manier van zelfbevestiging is in een hoop gevallen waar. Het is momenteel nu eenmaal een van de populairdere carrièrekeuzes. En wanneer je succes hebt met iets waar veel mensen over dromen, doet dat dingen met je egoïsme.

-In hoeverre zijn mijn vooroordelen en frustraties over dj’s waar?
Haha, helaas meer waar dan onwaar. In het stukje dat je had geschreven gaat het vooral over geld, ego en opscheppen. Helaas zijn die drie punten erg vaak waar. Ik zeg niet voor iedereen, maar om mijzelf als voorbeeld te stellen, ben ik mijzelf daar voor een periode ook zeker in kwijtgeraakt.

-Sorry. Ik ben nou niet meer zo boos op dj’s. Ik denk dat het afgunst was. Ze krijgen alle aandacht van de vrouwen, door plaatjes van anderen te draaien. Dat is natuurlijk een stom vooroordeel. Wat vind jij nog meer een storend vooroordeel dat mensen over dj’s hebben?
Dat het allemaal heel makkelijk is. Er komt veel meer bij kijken dan “aan wat knopjes draaien”. Vooral wanneer je je eigen style probeert te ontwikkelen. Ook de uren die je maakt. Ik maak bijvoorbeeld zo’n 60 uur in de week, omdat ik los van het draaien ook nog produceer, mix en gewoon werk. Eens in de zoveel tijd heb ik een “helweek” waarin ik wel eens 80 uur maak met zo’n 16 uur slaap de hele week door. Meest recent was de week waarin Koningsdag viel. Vier optredens, plus vijf dagen werken in de horeca.

-Hoe zien jouw dj-praktijken eruit? Draai je veel? Maak je veel? Mix je veel?
Dit heeft intense ups en downs. Ik draai soms twee tot drie keer per week en dan weer periodes helemaal niet. Hetzelfde geldt voor alles eigenlijk. Het is voor mij altijd een uiting van mijn passie voor de muziek geweest en als die passie of inspiratie even weg is, dan dwing ik mijzelf ook niks af om het toch te gaan doen. Want anders voelt het niet oprecht meer. Met m’n maandelijkse podcast is dit ook wel even moeilijk geweest. Uiteindelijk drie maanden later begonnen dan verwacht, maar dat wordt allemaal goed gemaakt dit seizoen.

-Wat ik zo gaaf vind aan jou, is dat je de bewuste keus maakt om niet volledig te gaan voor het dj zijn, maar juist van de combinatie houdt. Werken in de horeca en muziek maken en draaien. Kan je die keus eens toelichten?
Het is nooit een doelstelling van mij geweest om beroemd te worden of er bakken met geld mee te verdienen. Dat het lekker verdient is een bijzaak. Ik vind het heerlijk om te doen, net zoals werken in de horeca. Het onder de mensen zijn is fantastisch. En zolang ik de combinatie kan houden, gaat die er zijn. Of ik altijd in de horeca blijf werken, weet ik niet zo goed. Ik merk steeds meer dat ik er wel beetje bij beetje uitgroei. Wat het daarna wordt? Geen idee nog.

-Hoe lang volg je psychokiller al?
Jeetje.. Een jaar of drie? Langer? Ik weet het niet.. “11.4 Je bent DJ? Laat me niet lachen gek” kwam uit in 2015 en toen volgde ik je al even. Misschien al wel vier jaar.

-Wat was je instant psychokillerfan-moment?
Het eerste artikel eigenlijk dat ik las. Ik vind de harde, maar realistische kijk op alles, met het vleugje dystopie, heerlijk. Het sprak mij meteen aan en ik ben sindsdien blijven hangen. Daarbij komt kijken dat ik mezelf in een hele hoop van de posts terug kan vinden.

-Je hebt m’n boeken meerdere malen gelezen. Ik ben ervan overtuigd dat lezen uiteindelijk gaat over jezelf. Je ziet in andermans woorden je eigen leven of gedachtes terug. Wat heb je geleerd over jezelf van Digital love en Vrouwen die Charlie haten?
Digital love met name, heeft mij laten zien hoe fragiel alles kan zijn. Hoe dun de lijn tussen wat jezelf denkt en wat realiteit daadwerkelijk is. Bij Vrouwen die Charlie haten kon ik me uiteraard in de stukken vinden waar het over mijn beroep ging. Dat heeft een hoop dingen in perspectief gezet voor mij. Bijna alsof ik de stigma’s en vooroordelen tegenover mijzelf teruglas.

-Mijn nieuwe boek heet ZE VOLGT ME NIET TERUG en gaat over je ex bespieden op social media. Af en toe verschijnt de hoofdpersoon op een feestje waar een dj is. Ik heb bijvoorbeeld dit geschreven in het boek: ‘De dj stond achter een keukentafel in de hoek van de kamer, druk aan knopjes te draaien.’ Wat vind je van deze poëtische omschrijving?
Poëtisch is het zeker, haha. Het is wel veel meer dan alleen knopjes draaien. Maar rotte appels zijn er overal. En ik denk dat stiekem ook wel eens als ik iemand bezig zie.

-Op een gegeven moment omschrijf ik hoe de hoofdpersoon een wordt met de muziek van de dj. Hoe ervaar jij dat als je draait? Voel je dat mensen een worden met je muziek? En in hoeverre ben je bewust van wat er in de zaal gebeurt?
Hangt heel erg van de locatie af. Ik heb een hele periode lang gedraaid bij een heel groot grand-café op het Leidseplein, in Amsterdam. Iedere vrijdag en zaterdag. En daar werd nooit echt iets gepland. De meeste gasten hadden dus geen idee waar ze naar binnenstapten. En daarmee begin je als dj met een 0-1 achterstand. Een connectie vormen met mensen die ergens heen gaan omdat ze die muziek willen horen, dat is hoe je het wilt. En het maakt het ook een stuk makkelijker. Ik heb het zeker meegemaakt met festival- en clubavonden. En vooral in de periode dat ik nog op illegale after’s onder viaducten draaide. Maar dat is een verhaal voor een andere keer, haha.

-Ik luister je podcast mix-tapes regelmatig om in de ‘zone’ te komen op mijn werk. Luister je zelf vaak naar je eigen gemaakte muziek?
Ik luister mijn eigen mixes meestal zo’n vier of vijf keer, voordat ik ze upload. Gewoon omdat ik heel kritisch ben. Daarna soms ook nog wel een paar keer, maar zeker niet allemaal.

-Reve schreef in De Avonden dat de mens door drie dingen woest werd. Als je de krant aan het lezen bent en iemand tikt er hard tegenaan. Als je bij een afgrond staat en iemand pakt je onverwachts van achteren vast en een knietje van achteren in je knieholten krijgen. Welke van de drie vind jij het ergst en wat zou je aan dit rijtje willen toevoegen?
Dan toch echt de krant. Als ik ergens mee bezig ben, en daar gefocust op ben, haat ik afleiding. Ik ben er dan in één keer helemaal uit. En waar ik woest van word? Van niet heel veel eigenlijk. Ben bijna nooit boos… Maar ik vind mensen die te veel zeuren wel heel irritant. Net als verwendheid.

-Welke vraag wil je aan mij stellen? Misschien beantwoord ik ‘m wel onder je antwoord.
Je stelt vaak vragen aan ons, die een hele hoop perspectiefgerichte antwoorden in zich hebben. Als in: het hangt er vanaf hoe je het zelf wilt zien. Zijn dit dan vragen waarin jijzelf ook een antwoord in hoopt te vinden? Of wil je gewoon je volgers aan het denken te zetten?

-Gaat alles in het leven uiteindelijk niet over onszelf? Ik ben sowieso niet zo’n persoon met wie je moet praten over wat je vanavond gaat eten of wat het weer morgen wordt. Ik ben in mijn hoofd met andere dingen bezig. En soms rolt daar een vraag of gedachte uit en stel ik die op Instagram aan mijn volgers. Ik vind het heel inspirerend om de antwoorden van mijn volgers te lezen. Het zet dingen in perspectief en laat mij ook weer nadenken. En soms zijn de antwoorden en inzichten ook heel grappig. Mijn volgers hebben echt intelligente humor.

Het nieuwe boek  van Tomson Darko ZE VOLGT ME NIET TERUG verschijnt op 1 november. Pre-sale met beperkte extra's vanaf: 1 oktober. Alleen verkrijgbaar via de psychokiller-shop.

Eerder verschenen als boek:

Ik ben niet zo heel goed in praten over mezelf. Zelfpromotie is ook niet echt een gave die ik heb. Maar ik vind het wel leuk om te praten met m’n volgers. Daarom interview ik een keer per week mijn volgers. Je vindt de andere interviews hier.