#9.11. Vrouwen laat je wanhopig achter in de kroeg

#9.11.	Vrouwen laat je wanhopig achter in de kroeg

Het stelde me gerust dat Kurt Rachel had achtergelaten in de kroeg. Prima als zij met elkaar in bed doken. Ik gunde Kurt zijn chicks. Ook de chicks die ik nooit kon krijgen. Maar niet vanavond. Niet nu we eindelijk weer met z’n twee door Utrecht zwierven.

Net zoals vroeger. Toen we dronken van geluk en stoned van de wiet in Utrecht aankwamen met de bus om de nacht van ons leven te vieren. Twee dorpse jongens, zo geil als boter en zo wanhopig als een motherfucker. De stad was de plek waar het gebeurde. Waar we anoniem tussen de dansende lichamen stonden te schreeuwen en elkaar op de borst klopten. Waar we vrouwen links lieten liggen als de ander aangaf naar huis te willen.

Toen we nog echt beste vrienden waren...

‘Het is fijn om weer samen in de stad te zijn’, zei ik tegen Kurt, wandelend door de Voorstraat.

‘Ik ben een beetje dronken’, antwoordde Kurt. ‘En ik heb honger.’

Dat ik ‘niets deed’ voor Psycho killer deed me niet zoveel. Ik wist wel beter. Het was mijn kop en mijn kenniskring die het succes hadden bepaald. Ik hoefde daar geen credits voor te krijgen. Ik had de bevestiging van anderen niet nodig dat mijn aandeel in Psycho killer de doorslaggevende factor was geweest. Fuck dat geroddel van mijn vrienden.

Alsof ze mij eruit gingen zetten.

‘Rachel vertelde me dat je seks hebt gehad met een maagd. Is dat niet raar, iemand ontmaagden in een onenightstand?’, vroeg Kurt. (Zie episode 7).

‘Anna was geen maagd. Ze was gewoon christelijk en had een vriend met wie ze ging trouwen. Geruchten zijn dodelijk vermoeiend. Vooral omdat ze niet waar zijn.’

‘Oké. Zullen we ergens gaan dansen?’

‘Je had Rachel kunnen versieren’, zei ik. ‘Waarom liet je haar achter?’

‘Ik ben een preutse jongen. Dat weet je.’


Mis niets. Ontvang het volgende verhaal direct in je mailbox


< Vorig bericht Volgend bericht >


Volg Psycho killer op Facebook, Twitter, Instagram