#36. Degene die ik wil, wil niet
Ik zag iedereen zijn handen terug omhoog steken naar de dj. Ik zag dat de jongen zijn lenzen had gevonden en iedereen hem feliciteerde.
Terugdenkend aan mijn verleden, gaf het me een raar gevoel hoe oprecht en puur mijn liefde toen was voor Lisa.
Ik dacht echt dat zij die ene was voor mij.
Ze heeft me nooit willen zoenen.
Ze heeft me nooit expliciet duidelijk gemaakt dat ze me leuk vond.
Lucy had een obsessie voor mij. Zoals ik jarenlang een obsessie voor Lisa had.
Lucy’s gevoelens deden me helemaal niets. Het liet me koud. Ik wilde haar voor geen seconden.
Terwijl Lucy waarschijnlijk objectief gezien hetzelfde voor mij voelde als ik voor Lisa…
Dan betekende het dat Lisa ook zo onverschillig naar mij keek toen als ik nu naar Lucy.
En dat betekende dus dat we allemaal eenzaam, alleen en onbegrepen in deze wereld stonden.
Ik heb van mijn crush op Lisa geleerd dat ik me nooit meer mag laten verliezen in het verlangen naar een ander.
En dat betaalde zich uit.
Want hoe stommer ik tegen meiden deed, hoe eerder ze met me mee naar huis gingen.
En de meiden voor wie ik echt wat puurs voelde, kreeg ik helemaal niets van terug.
Omdat ik mezelf misschien wel te veel bloot gaf omdat ik zo graag wilde.
En misschien gingen al die vieze meiden met me mee, omdat ik juist zo weinig van mezelf liet zien.
En vies waren ze. Sjonge jonge jongen.
Deel 2:
Aan de bar nam ik uitgeput een slok van mijn Pepsi cola en keek ik naar de dansende massa. Ik zag Kurt, Nik en Martijn in extase bewegen.
Want dit was eindzeitparty. In Berlijn. Het was pas half 4 ’s nachts. We hadden nog een aantal uur te gaan tot de zon opkwam.
Ik zag drie dames naar me kijken. Ik zag de dj zijn handen omhoog steken in de lucht. Ik zag een jongen op de grond zoeken naar zijn lenzen, terwijl hij de dansende schoenen probeerde te ontwijken.
Ik zag iedereen zijn handen terug omhoog steken naar de dj. Ik zag dat de jongen zijn lenzen had gevonden en iedereen hem feliciteerde.
Ik zag weer drie dames naar me kijken. Ergens in de schaduw. Drie.
Even dacht ik ze te herkennen.
Sara, Cleo en Lucy.
Het moest een droom zijn geweest.
Ik negeerde het. Ik dronk een glas bier. Ik speelde met een bierviltje. Ik praatte met een Duitser over Duitsers. Ik ging naar de wc. Ik ging dansen met mijn vrienden. Ik verloor de tijd.
Toen stonden ze weer voor me: De drie.
Ik wist niet wat ik moest zeggen.
-
De onschuldige
-
De rebel
-
De geliefde
Toen ik goed keek voegde de drie zich samen tot één persoon: Lucy.
‘Hoi Charlie.’
‘Wat de fok doe jij hier?’
‘Ik heb de hele nacht naar je gezocht. En hier sta je dan.’
‘Wat-de-fok doe jij hier?’