#17. Fiets tussen de benen en zoenen
sycho killer is niet het perfecte feest. Het is een excuus om goedkoop naar de kloten te gaan en een SOA op te lopen. Dat is nooit hoe ik het bedoeld heb. Het perfecte feest is een zoektocht naar extase zonder alcohol en drugs. Een spiritueel gevoel dat moet komen door de beats van de dj.
Op hoeveel stoeptegels had ik gestaan met de fiets tussen mijn benen? Hopend dat ik een afscheidszoen kreeg?
Cleo was een dromer. Ze had het over ‘later’ alsof het te koop was. Alsof er ‘niet tevreden, geld terug’ garanties waren.
Ze zei: ‘Als het niet is wat je wilt, dan ga je toch wat anders doen?’
Alsof de toekomst een moraal had.
Cleo (getuite lippen): ‘Arme jongen. Je maakt het te zwaar.’
Ik (borst vooruit, kin omhoog): ‘Het enige wat ik wil, is het perfecte feest ervaren,’ zei ik meer zuchtend dan overtuigend.
Cleo: ‘Maar dat doe je toch al elke maand? Je organiseert de perfecte feesten: Psycho killer.’
Ik: ‘Psycho killer is niet het perfecte feest. Het is een excuus om goedkoop naar de kloten te gaan en een SOA op te lopen. Dat is nooit hoe ik het bedoeld heb. Het perfecte feest is een zoektocht naar extase zonder alcohol en drugs. Een spiritueel gevoel dat moet komen door de beats van de dj. Door de dansende lichamen om je heen. Het is de oorsprong waarom we als mens besloten te dansen. Dat oergevoel dat we opgaan in de muziek. Het perfecte feest. Het bestaat. Ik weet alleen nog niet waar.’
Cleo (met opgetrokken wenkbrauwen): ‘Denk je het in Berlijn te gaan vinden met je vrienden?’
Ik (kijkend naar de grond): ‘Nee. Maar het is het proberen waard.’
Cleo: ‘Ik neem nooit mannen de eerste nacht mee naar binnen. Ik ben bang voor het lege bed, in de ochtend.’
Ze keek me aan in mijn bruine ogen.
Ik: ‘Waarom denk je dat ik zo’n jongen ben?’
Cleo: ‘Omdat je geen dromen hebt.’
Ik: ‘Misschien.’
Cleo: ‘Zin in champagne?’
Toen liet ze me naar binnen.