#11.7 Het feestje III

Links en rechts

Kee bewoog van links naar rechts door de kamer. Ze ging in een hoekje staan en pakte uit haar tas een ouderwetse Nokia-telefoon die alleen dit soort vage alto meiden hadden. Ik zag links achter haar Sjoerd eenzaam en alleen stiekem naar haar kijken. Rechts van haar stond Bas met een flesje water in zijn hand. Ook te staren naar haar.

Sta je de hele avond na te denken of je haar gaat aanspreken?

Ik was niet beter dan een ander. Misschien wel slechter. Maar ik had een ding wat de anderen niet hadden. Het constante gevoel dat het me niets zou doen als ik afgewezen zou worden. En daarom stapte ik vol bravoure en trots op Kee af. Om een punt te maken richting Sjoerd. Het enige wat vrouwen wilden was aandacht. Geen lange verhalen, grappige anekdotes of bullshitbingo’s, maar gewoon een klein beetje aandacht.

De move

‘Ik moet zo gaan’, zei Kee tegen me. ‘Morgenmiddag een afspraak.’
Ze was duidelijk niet op haar gemak. Misschien stonk ik te veel naar alcohol en kwam ik te brutaal en trots over.
‘Vind je dat niet beperkend? Dat je vanavond niet los kan gaan omdat je morgen iets moet doen?’
‘Ik weet dat ik mezelf morgen in fitte toestand nodig heb om het beste van mezelf te laten zien. Een avond als deze is een tussenstation naar morgen. Snap je?’
‘Het lijkt me zo verstikkend, altijd denken aan morgen. Altijd vroeg naar bed en nooit te veel drinken’, zei ik.
‘Ik begrijp wat je zegt. Alleen met zo’n instelling ga je nooit ergens komen. Het is de toekomst die telt. Morgen is een kleine stap naar dat doel dat ik voor ogen heb.’
‘En dat is.’
Ze draaide haar hoofd naar mij toe en keek me aan zonder ook maar een spier in haar gezicht te laten bewegen. ‘Werelddominantie.’

De lach

Toen begon ze hard te lachen. Ik grinnikte maar mee. Ik begreep de humor van vrouwen nooit zo goed.

Neem dit maar van mij aan

Een vrouw versieren was op het juiste moment afstand nemen. Het werd ongemakkelijk als je een uur naast haar bleef staan terwijl de gespreksstof op was. Ik verliet haar direct en ging aan de andere kant van de kamer zitten en ik zag haar af en toe naar mij kijken. Toen ging Sjoerd naast haar staan en met haar praten. Ze lachten met z’n tweeën vaak. Ze leek gecharmeerd van hem. Daarachter stond Bas. Met zijn rode kop. Te nippen aan zijn flesje water. Hij zag mij naar Sjoerd en Kee kijken. Hij wist het. Dat ik een klootzak was. Ik moest en zou een punt maken deze avond.

Ze gaan allemaal heel langzaam weg

Het was geen verrassing dat het meest stabiele stel als eerste dit feestje verliet: Nik en Liselotte. Nik gaf me een hand. ‘Houd je vanavond beetje in? Je gezicht staat op onweer.’
‘Ik ben moe’, zei ik als antwoord. Liselotte gaf me een zoen op de wang en glimlachte naar me. Waarom had ik het idee dat iedereen medelijden met me had?

Broederliefde openbaart zich pas na vier jointjes en vijf plastic bekertjes wijn

Nathan sloeg een arm om mij heen in de keuken. ‘Ik ben blij dat je me hebt uitgenodigd. Wij zijn ware broeders. Echt.’
‘Je bent dronken.’
‘En jij bent mijn broertje. Tof dat ik een nacht bij je mocht doorbrengen. Echt. En thank god bestaat Jim. En jij. Om de tijd te doden hier.’

02.00 uur

Ik zat op de bank met mijn benen over elkaar de ruimte te aanschouwen. Sjoerd stond in de keuken een glas cola te drinken met Bas. Kee stond in de hoek met een andere meid te praten. Het verbaasde me dat ze er nog was. Kurt en Angela waren zonder afscheid vertrokken. Martijn zat in een hoek met zijn telefoon te spelen. Mijn broer Nathan had plaatsgenomen op een stoel in de keuken.

Kee, mijn reflectie

Sjoerd was al minstens acht jaar geobsedeerd door haar, rekende ik snel uit. Vijf jaar geleden zag ik haar met Sjoerd in de zomer bij het strand bij de Maarsseveense plassen voor het eerst. Ze kwamen samen aan. Ze waren onafscheidelijk: Samen het water in, samen het water uit. Samen ijsje halen. Samen naar de wc. Ik dacht echt dat ze wat hadden. Vandaag begreep ik wel waarom Sjoerd die haar aantrekkingskracht voelde. Het was die zelfverzekerdheid en onafhankelijkheid dat ze hier in de kamer stond. De overtuiging waarmee ze gesprekken domineerde. Het had iets bazigs. En tegelijkertijd kwam ze zo afwezig over. Independent woman.

We zijn echt met elkaar verbonden

Sjoerd kwam naast me zitten. Hij keek me aan met zijn glazige ogen. Duidelijk dronken. Hij sloeg me op mijn knie en knikte vriendelijk. ‘Nog geneukt?’
Ik knikte naar Kee. ‘Ik dacht dat ze vroeg naar huis wilde.’
‘Ach. We zeggen altijd het een, maar we verlangen naar het andere. Niet?’
‘Heb je mijn broer al gezien’, zei ik. Ik wees naar Nathan. Hij zat op een eetkamerstoel met een biertje in zijn hand. Zijn kin rustte op zijn borst. Hij had de gave om op vreemde plekken in slaap te dommelen. ‘Sjezus. Wel knap dat je zo in slaap kan vallen.’
‘Ik heb het niet, kan ik je wel vertellen.’
‘Hij lijkt wel een beetje op jou.’
Ik haalde mijn schouders op en keek naar Kee.
‘Waarom is het nooit wat tussen jullie geworden?’
‘Omdat we op een ander level een relatie hebben die veel waardevoller is dan een liefdesrelatie.’
‘Je klinkt als Naomi.’
‘Naomi heeft soms best een punt. Maar dat begrijp jij niet.’
‘Hoezo niet.’
‘Je denkt met je lul. Niet met je verstand. Je zult nooit begrijpen dat geen seks hebben met Kee het beste is wat mij ooit is overkomen.’

Hahahahaha

Ik liet maar een lach los. En toen nog een. Sjoerd schudde teleurgesteld. ‘Dit bedoel ik’, zei hij.
Wat had hij dan verwacht? Dat ik hem gelijk gaf?
‘Gast. Je bent geobsedeerd door seks. Nu zit je hier de gevoelige jongen uit te hangen. Wat heb je op.’
‘Ze maakt me zwak Charlie. Ze maakt me zwak. Je snapt het niet.’
‘Ik vind je wel bij Naomi passen,’ zei ik. ‘Ze had het begin van de avond over dat alle zielen met elkaar in contact staan.’
‘Boeiend’, zei hij. Sjoerd stond op en ging bij Kee staan.

Coming soon. Psycho killer het boek: Vrouwen die Charlie haten. Blijf op de hoogte

Foto van Paola Raeli