#10.2 Het trauma van Ter land, ter zee en in de lucht

#10.2 Het trauma van Ter land, ter zee en in de lucht

1. Limp is nix

‘Je houdt je bek’, zei Nathan tegen me. Hij had van die lange vette haren en zo’n Limp Bizkit T-shirt aan. Hij liep toen de gang in, terwijl hij de deur van de woonkamer openliet. Ik kon me de stemmen nog goed herinneren. Opgewekte meidenstemmen die op een hoge toon dwars door elkaar heen praatten. De tikkende hakjes die door de gang heen galmden en hun aankomst alvast aankondigde.

2. Esmeralda

De eerste meid die binnenkwam droeg een geraffelde spijkerbroek met een wit hemd dat strak om haar ronde vetbuik en hangborsten heen hingen. Ze keek me glimlachend aan en stapte met een uitgestoken hand op me af. Ze zei dat ze Esmeralda heette.

3. De naamloze met die enorme borsten

Een andere meid had kort wit haar, een onopvallende rond verveeld gezicht en opvallende grote borsten. Ze keek me niet echt aan toen ze de woonkamer binnenstapte.

4. Johanna

Toen volgde een derde chick die de woonkamer betrad. Ze was een graatmagere lange dame met zwart geverfd haar en donker opgemaakte ogen. Haar huid zat vol weggekrabde puisten. Ze zei dat ze Johanna heette.

5. Ik bestond niet in zijn bestaan

Hij ging wat drinken voor ze halen in de keuken. Als een echte gentleman. Mij sloeg hij over. Ik bestond niet in zijn bestaan. Ik was slechts een schepsel dat dezelfde lucht in- en uitademende.

6. Haar vochtige decolleté

Esmeralda kwam naast me zitten op de bank. Haar hals en decolleté waren vochtig van het zweet. Stokstijf staarde ik naar Ter land, ter zee en in de lucht zonder dat ik echt zag wat er gebeurde. ‘Charlie’, zei ze. ‘Wat een leuke naam. Het bekt zo lekker.’

7. De wandklok

Ik bedacht me dat ik moest knikken als bevestiging, maar vergat dat vervolgens te doen. De drie dames zeiden niets. Ik hoorde voor het eerst in mijn bestaan de wandklok tikken.

8. Een foto van een mooie dag

De witharige stond bij de kast en pakte een fotolijst op met een foto van mij, Nathan en mijn moeder op het strand in Vlissingen. Toen zette ze die weer neer.

9. Hij kwam terug

Nathan keerde vijf minuten later terug met vier met kraanwater gevulde longdrinkglazen. Hij zette het op de salontafel neer en ging op de andere bank zitten. Johanna ging direct op zijn schoot zitten en gaf hem een lange zoen op de mond.

10. Kon hij meiden aantrekken?

Ik wist niet dat hij een vriendin had. Nathan vertelde me eigenlijk nooit wat. Behalve als het over zombiefilms ging. Nathan kon urenlang aan de keukentafel praten over zombiefilms.

11. De toekomst

De witharige keek ongeïnteresseerd rond. Ze kauwde met haar mond open op een stukje kauwgom. ‘Wat gaan we zo doen dan?’ Niemand antwoordde.

12. Mijn ogen en haar ogen keken naar hetzelfde scherm

Esmeralda keek samen met mij naar ‘Ter land, ter zee en in de lucht. Het had iets magisch dat haar ogen, behorend aan dat imperfecte opwindende lichaam naar hetzelfde scherm keken als mijn ogen. Ik durfde me niet te bewegen, bang dat ik haar zou aanraken. Dat ik dit moment zou verpesten door met mijn elleboog tegen haar bovenarm aan te knallen en dat ze dan pijnlijk over haar arm ging wrijven en mij een vernietigende blik zou geven.

13. Zijn jullie broers?

‘Je zou niet zeggen dat jullie broers zijn’, zei de witharige toen.
‘Nee? Ze hebben dezelfde oren.’ Esmeralda gleed met haar vinger over mijn oor heen. Toen over mijn wang. Haar nagel prikte in mijn huid. Een bibbering ging door mijn lijf heen en ik merkte dat mijn piemel stijf werd. Ik bleef strak naar de tv kijken. Ik mocht niet laten zien dat ik nu iets voelde daar onderaan.
‘Inderdaad, wat schattig die oortjes van jullie.’

14. Mijn erectus

Ik droeg een stoffen blauwe korte broek. Die erectie moest niet doorzetten. Ik kon hem moeilijk verbergen in deze broek. Ik verlegde mijn arm op mijn been, zodat het zicht op de bobbel in mijn broek moest verdwijnen.

15. Homo erectus

‘Kijk nou’, zei de naamloze meid. Ik merkte dat mijn hoofd volliep met bloed. Ze moest het niet over mij hebben. Ik was hier niet. ‘Je maakt hem geil.’ Ze begon hard te giechelen. ‘Dat is pas schattig.’
Esmeralda keek naar mijn korte broek en begon ook te giechelen. Ik wist niet waar ik naar kijken moest. Ik wenste dat mijn bloed per direct mijn hoofd en mijn lul zouden verlaten.
‘Meiden, laat hem met rust’, zei Nathan. ‘Hij is dertien jaar. Give him a break. Please.

16. Het vertrek

Toen duwde hij zijn graatmagere chick van hem af. Hij pakte zijn longdrinkglas en dronk het in een keer leeg. ‘We gaan naar het feest. Kom op dames.’
Esmeralda stond op en liep samen met de graatmagere meid de woonkamer uit. Ik hoorde hoe de voordeur openging. Nathan bleef me streng aankijken en wees met zijn vinger naar mij.
‘Je houdt je bek tegen mam dat ze hier waren. Als mam vraagt hoe laat ik terug ben, zeg je maar half twee. Oké?’
Ik knikte. Nathan liep de woonkamer uit. ‘Kom je Yori?’ Vroeg hij toen.

17. Haar naam was Yori

‘Doei Charlie’, zei de witharige Yori. Ik draaide mijn hoofd en staarde kort naar haar borsten en voelde mijn erectie weer terugkomen.

Yori.

Ik draaide mijn hoofd weer terug naar de tv. Toen ze weg waren deed ik de gordijnen dicht en rukte ik mezelf in amper twintig seconden klaar met Yori in mijn gedachten.


Volg Psycho killer op Facebook, Twitter, Instagram